Με τα χρονοδιαγράμματα για την υπογραφή της σύμβασης για την απόκτηση των τριών γαλλικών φρεγατών Belharra να είναι ασφυκτικά, οι ελληνικές αμυντικές εταιρείες, οι οποίες και προσδοκούν τη συμμετοχή τους στο εν λόγω εξοπλιστικό πρόγραμμα, βρίσκονται σε συνεχείς συσκέψεις. Ταυτόχρονα, έχουν αρχίσει ήδη να ασκούνται πιέσεις ώστε να συμμετάσχουν Ελληνικές εταιρείες και στο πρόγραμμα απόκτησης των 24 μαχητικών Rafale, όπου αρχικά δεν είχαν συμπεριληφθεί.
Η σύμβαση για τα πολεμικά πλοία θα υπογραφεί από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ) και την κατασκευάστρια εταιρεία Naval Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, το συμβόλαιο για τις Belharra θα περιλαμβάνει τρεις συμβάσεις: Η πρώτη θα αφορά τις πλατφόρμες των πλοίων, η δεύτερη τον οπλισμό και η τρίτη την τεχνική υποστήριξη των οπλικών συστημάτων.
Η σύμβαση των φρεγατών, όπως συνέβη και με τα Rafale, αναμένεται να έχει τη μορφή νόμου πλαισίου, που θα πάει προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι τρεις φρεγάτες, μαζί με τον οπλισμό τους αναμένεται να κοστίσουν περίπου 3,5 δισ. ευρώ, χωρίς ωστόσο να υπολογίζεται το κόστος της τεχνικής υποστήριξης. Κι αυτό γιατί ακόμα δεν μπορεί να υπολογιστεί, γιατί πολύ απλά καμία φρεγάτα –ούτε αυτές που έχει προμηθευτεί το Ναυτικό της Γαλλίας- δεν έχει πέσει ακόμα στο νερό. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις, η σύμβαση Follow On Support υπολογίζεται ότι θα ανέλθει στα 300 – 400 εκατομμύρια ευρώ.
Ο ρόλος της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας
Το μεγάλο ερώτημα σε όλο αυτό το πλέγμα των εξοπλιστικών αγορών συνεχίζει να είναι ο ρόλος της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, ώστε από τα δισεκατομμύρια που θα δαπανήσει η Ελλάδα να επιστρέψουν σε αυτήν κάποια ποσά ως προστιθέμενη αξία και να ενισχύσουν την ελληνική οικονομία.
Το πρόγραμμα όμως των 18 μαχητικών Rafale που συμφώνησε η κυβέρνηση δεν προβλέπει συμμετοχή ελληνικών εταιρειών και υπάρχει ο φόβος ότι το ίδιο μπορεί να επαναληφθεί με τις φρεγάτες, οι οποίες ήδη, όπως ανακοινώθηκε, θα ναυπηγηθούν αποκλειστικά στη Γαλλία. Γι’ αυτό το λόγο ΓΔΑΕΕ και ελληνικές αμυντικές εταιρείες έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα δρόμου ώστε να έρθουν σε διμερείς συμφωνίες με τις γαλλικές εταιρείες.
Η πίεση ειδικά προς τις μεγάλες γαλλικές εταιρείες έχει ήδη αρχίσει –με επίσημα αιτήματα κυρίως από ΓΔΑΕΕ και ΣΕΚΠΥ - εδώ και καιρό. Η πίεση αφορά κυρίως τις εταιρείες Naval Group, Dassault, Thales, MBDA, Safran που αποτελούν τις κυρίαρχες στα δύο μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα. Είναι ενδεικτικό ότι κάποιες από αυτές ανταποκρίνονται θετικά και κάποιες «αντιστέκονται» σθεναρά.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τις επόμενες ημέρες έχουν προγραμματιστεί πολλές συναντήσεις ελληνικών και γαλλικών εταιρειών προκειμένου να αναζητηθούν τρόποι για μεταξύ τους συνεργασία.
Την ίδια στιγμή που βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις με τους Γάλλους στο «παιχνίδι» ετοιμάζονται να μπουν και οι Αμερικανοί. Μετά και την υπογραφή της Αμυντικής Συμφωνίας Ελλάδας – ΗΠΑ είναι πλέον πολύ πιθανό μέχρι το τέλος του 2021 να ανακοινωθεί και η συμφωνία για απόκτηση 20 με 24 αεροσκαφών 5ης γενιάς F-35 από την Πολεμική Αεροπορία. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα παραγωγής τους, όπως είναι φυσικό θα ανοίξει νέα πεδία δράσης για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Σε αντίθεση με τα γαλλικά εξοπλιστικά προγράμματα, ελληνικές και αμερικάνικες εταιρείες είναι παλιοί γνώριμοι δεκαετίες τώρα και τα πλαίσια συνεργασιών είναι πολύ πιο εύκολα.
Τέλος, ανοιχτό έχει μείνει το θέμα της απόκτησης και 3+1 κορβετών GoWind, που παρόλο ότι δεν πήγαν «πακέτο» με τις Belharra, ωστόσο οι διαπραγματεύσεις θεωρούνται προχωρημένες και οι χρόνοι παράδοσης που έχουν υποσχεθεί οι Γάλλοι ικανοποιούν με το παραπάνω το Πολεμικό Ναυτικό.
Το «παιχνίδι» όμως περιπλέχθηκε από την εμφάνιση της ιταλικής Fincanteri που εξέφρασε επίσημα αίτημα συμμετοχής στην προσπάθεια εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Η ιταλική εταιρεία που έχει αναλάβει πρόσφατα το πρόγραμμα ναυπήγησης δέκα φρεγατών του αμερικανικού Ναυτικού έχει ήδη έτοιμη πρόταση για τις κορβέτες DOHA που κατασκευάζει για το Κατάρ. Αν και πιο ακριβή λύση από τη γαλλική, θεωρείται σίγουρο ότι οι Ιταλοί θα συνδέσουν τη συμμετοχή τους στη διάσωση των Ναυπηγείων Ελευσίνας με συμμετοχή τους στο πρόγραμμα ναυπήγησης νέων κορβετών.