Ασπίδα στις καταθέσεις του εξωτερικού, τις οποίες δεν αναζήτησε εντός της πενταετίας η ΑΑΔΕ, ακόμη και αν είναι αδήλωτες βάζει Συμβούλιο της Επικρατείας, με νέα απόφασή του.
Το ΣτΕ ακύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου και δικαίωσε φορολογούμενο ο οποίος, με την εν λόγω απόφαση, απέφυγε την πληρωμή φόρων και προστίμων ύψους 3,3 εκατ. ευρώ, για τη μεταφορά ποσών ύψους 5,7 εκατ. ευρώ, από λογαριασμό της αλλοδαπής σε ελληνική τράπεζα.
Η νέα νομολογία προέκυψε μετά από προσφυγή φορολογούμενου, ο οποίος είχε υποστεί έλεγχο από το ΚΕΦΟΜΕΠ για της κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η φορολογική Αρχή είχε καταλογίσει διαφορά φόρου εισοδήματος 1.482.074,58 ευρώ, πρόσθετο φόρο λόγω ανακρίβειας 1.630.803,73 ευρώ και εισφορά αλληλεγγύης 179.899,72 ευρώ, καθώς οι ελεγκτές έκριναν ότι εμβάσματα προερχόμενα από αλλοδαπούς τραπεζικούς λογαριασμούς, το ιδίου, συνολικού ύψους 5,7 εκατ. ευρώ, συνιστούσαν αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας.
Τα εμβάσματα διακινήθηκαν από τους λογαριασμούς του εξωτερικού στους λογαριασμούς των ελληνικών τραπεζών, το έτος 2013 και εφόσον με βάση το ΚΕΦΟΜΕΠ αποτελούν εισόδημα, θα έπρεπε να δηλωθούν το έτος 2014.
Η διακίνηση των εμβασμάτων έγινε αντιληπτή από την εφορία το 2019 και η οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου, του Προϊσταμένου του Κέντρου Ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ), εκδόθηκε στις 22 Απριλίου 2021.
Ο ελεγχόμενος προσέφυγε αρχικά στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ, ζητώντας την ακύρωση της Πράξης του ΚΕΦΟΔΕ, υποστηρίζοντας μεταξύ των άλλων, ότι η υπόθεσή του έχει παραγραφεί, καθώς είχε παρέλθει πενταετία.
Η ΔΕΔ σιωπηρά απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή του και στη συνέχεια, υπέβαλε προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια και η υπόθεση έφτασε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, το οποίο με την υπ. αρ. 3475/2022 απόφασή του απέρριψε προσφυγή, κρίνοντας ότι η προθεσμία παραγραφής ήταν δεκαετής λόγω «συμπληρωματικών στοιχείων» από αλλοδαπές αρχές, τα οποία περιήλθαν στη φορολογική αρχή μετά την πενταετία.
Στη συνέχεια ο ελεγχόμενος κατέθεσε αίτηση αναιρέσεως της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το ΣτΕ, εξετάζοντας την αίτηση αναιρέσεως, αντέστρεψε την κρίση του Δ.Ε. και επικαλούμενο προηγούμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας επισημαίνει στην ετυμηγορία του, ότι η φορολογική αρχή όφειλε να ενεργήσει με «δέουσα επιμέλεια» εντός της πενταετούς προθεσμίας και να ζητήσει από ημεδαπές τράπεζες στοιχεία για την προέλευση εμβασμάτων μεγάλης αξίας και, εφόσον αποκαλυφθεί αλλοδαπός λογαριασμός, να κινηθεί αμέσως για διοικητική συνδρομή από ξένες αρχές.
Όμως στην εν λόγω περίπτωση, ο έλεγχος ξεκίνησε το 2019 και το αίτημα προς αλλοδαπές αρχές υποβλήθηκε μετά την εκπνοή της πενταετίας ήτοι 31 Δεκεμβρίου 2019 και ενώ η απόφαση αφορούσε κινήσεις λογαριασμών του έτους 2013.
Επίσης, τα στοιχεία που προέκυψαν και συγκεκριμένα οι κινήσεις λογαριασμών σε ελβετική τράπεζα δεν θεωρήθηκαν «συμπληρωματικά», καθώς η φορολογική αρχή γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει εγκαίρως την ύπαρξή τους.
Τι δεν έπραξε η εφορία
«Η λήξη της προθεσμίας παραγραφής δεν μπορεί να εξαρτάται από παραλείψεις της διοίκησης», αναφέρει η υπ. αρ. ΣτΕ 1413/2025 απόφαση, επικαλούμενη την αρχή της ασφάλειας δικαίου και εξηγεί ότι με βάση τη νομοθεσία και τη νομολογία ισχύουν τα ακόλουθα:
- Εάν κατά τον φορολογικό έλεγχο των κινήσεων των τραπεζικών λογαριασμών του φορολογούμενου στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της ημεδαπής εντοπιστεί, εντός της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, έμβασμα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, η φορολογική αρχή υποχρεούται, επιδεικνύοντας τη δέουσα επιμέλεια κατά την άσκηση των ως άνω ελεγκτικών της αρμοδιοτήτων: να ζητήσει αμελλητί από τα ημεδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πληροφορίες σχετικά με την προέλευση του εμβάσματος, δηλαδή το όνομα, τη διεύθυνση και τον αριθμό λογαριασμού του πληρωτή, και να καλέσει τον φορολογούμενο προς παροχή εξηγήσεων σχετικά με την πηγή και την αιτία του εμβάσματος.
- Εάν από τις ενέργειες αυτές αποκαλυφθεί η ύπαρξη λογαριασμού του φορολογούμενου σε τραπεζικό ίδρυμα της αλλοδαπής, χωρίς όμως να αποδεικνύεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, το περιεχόμενό του κατά την ίδια πενταετία, η φορολογική αρχή οφείλει, περαιτέρω, να ενεργοποιήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες διοικητικής συνεργασίας με τις αρμόδιες αρχές της αλλοδαπής.
- Εφόσον η φορολογική αρχή παραλείψει τις ως άνω ενέργειες εντός της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, δεν δύναται, ακολούθως, να αξιοποιήσει, ως «συμπληρωματικά», τα με οποιονδήποτε τρόπο περιερχόμενα μετά την πενταετία στοιχεία για την ύπαρξη και το υπόλοιπο ή/και τις κινήσεις του συγκεκριμένου τραπεζικού λογαριασμού του φορολογούμενου στην αλλοδαπή και να επιτύχει την επιμήκυνση της προθεσμίας παραγραφής σε δεκαετία.
- Επομένως, στοιχεία σχετικά με το περιεχόμενο/υπόλοιπο του αποκαλυφθέντος τραπεζικού λογαριασμού στην αλλοδαπή, τα οποία η φορολογική αρχή μπορούσε και όφειλε, με βάση τα ανωτέρω, να αναζητήσει από τις αρμόδιες αλλοδαπές αρχές εντός της πενταετίας και δεν το έπραξε, δεν θεωρούνται συμπληρωματικά εάν τεθούν υπόψιν της φορολογικής αρχής μετά την πενταετία.
Πότε είναι έγκυρος ο έλεγχος
Ακόμη το ΣτΕ διευκρινίζει πως ο φορολογικός έλεγχος και ο βάσει αυτού καταλογισμός κυρίου και προσθέτου φόρου διενεργείται με στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση της φορολογικής αρχής βάσει της αμοιβαίας διοικητικής συνδρομής από φορολογικές αρχές άλλων κρατών μελών της Ε.Ε. ή τρίτων χωρών, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
- Η φορολογική αρχή να έχει, ήδη, υποβάλει, δια της αρμόδιας υπηρεσίας, το σχετικό αίτημα ή τα σχετικά αιτήματα αμοιβαίας διοικητικής συνδρομής προς την αρμόδια αλλοδαπή αρχή εντός του χρόνου κατά τον οποίο οφείλει να δράσει, ήτοι εντός της πενταετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την υποβολή της οικείας δήλωσης και
- Τα ως άνω στοιχεία να περιέλθουν στην αρμόδια για τη λήψη τους υπηρεσία μετά το πέρας της ως άνω πενταετίας και μέχρι τη συμπλήρωση δεκαετίας από το τέλος του έτους εντός του οποίου έληξε η προθεσμία για την υποβολή της οικείας δήλωσης.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, και ανεξαρτήτως της δυσκολίας και της πολυπλοκότητας της υπόθεσης, των αντικειμενικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει κατά τον κρίσιμο χρόνο η φορολογική αρχή και της έλλειψης συνεργασίας του φορολογούμενου, τα στοιχεία που περιέρχονται στη φορολογική αρχή στο πλαίσιο της αμοιβαίας διοικητικής συνδρομής δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την παράταση της παραγραφής από πενταετή σε δεκαετή, διότι, άλλως, κατά παράβαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, η φορολογική αρχή θα μπορούσε να καθορίσει με τις ενέργειες και, ιδίως, τις παραλείψεις της τη διάρκεια της παραγραφής.
Τέλος, η απόφαση διατάσσει την επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών με νόμιμους τόκους από την ημερομηνία της ενδικοφανούς προσφυγής, καθώς και την απόδοση μέρους του παραβόλου (2.800 ευρώ) στον φορολογούμενο.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news
