Την ανάγκη για την ενίσχυση των επενδύσεων, την δημιουργία πιο ανταγωνιστικών επιχειρήσεων και την μείωση της επιβάρυνσης της εργασίας υπογράμμισε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα το Βήμα της Κυριακής ο νομπελίστας οικονομολόγος, Χριστόφορος Πισσαρίδης.
Για τις επενδύσεις
«Ο χαμηλός ρυθμός επενδύσεων είναι ένα από τα συμπτώματα της κακής απόδοσης της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Αλλά είναι και μια αιτία. Υπάρχει ένας φαύλος κύκλος: Η ελλιπής θεσμική δομή και τα χαμηλά κίνητρα για τις επιχειρήσεις προσελκύουν κακές επενδύσεις και αυτές καταλήγουν σε χαμηλή παραγωγικότητα και χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εταιρείες να μην αναπτύσσονται, να μην εξάγουν, να παραμένουν μη ανταγωνιστικές, με χαμηλή παραγωγικότητα, κάτι που αποτελεί τροχοπέδη για τους επενδυτές. Ο τρόπος για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος και να ξεπεραστούν τα εμπόδια είναι η παροχή κινήτρων σε επενδυτές και ειδικά σε εταιρείες που θα πρέπει να απορροφηθούν οι επενδύσεις τους. Το σχέδιό μας για την ελληνική οικονομία προσεγγίζει το ζήτημα των κινήτρων για τους επενδυτές και τις εταιρείες με ένα εύρος μέτρων».
Για το ρόλο του κράτους
«Πιστεύω ότι το κράτος πρέπει να έχει ενεργό και συνάμα ρυθμιστικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη. Το ένα δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το άλλο. Ο ρυθμιστικός ρόλος είναι εξαιρετικά σημαντικός γιατί προστατεύει την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, διασφαλίζει την τήρηση της νομοθεσίας για το κατώτατο εισόδημα, αποτρέπει τις κακές πρακτικές ή τα εμπόδια στον ανταγωνισμό από εταιρείες που ενδέχεται να ασκούν μονοπωλιακές πρακτικές. Επίσης προστατεύει την πνευματική ιδιοκτησία. Ο ενεργός ρόλος πηγάζει από την ευθύνη του κράτους να διασφαλίζει καλές υποδομές, όπως στον τομέα των μεταφορών, της επικοινωνίας, στην ενέργεια, στην ευρυζωνικότητα δικτύου. Επιπλέον, από την παροχή πολύ ποιοτικών κοινωνικών υπηρεσιών, ιδιαίτερα στην υγεία και στην εκπαίδευση. Ο όρος “ατμομηχανή της ανάπτυξης” που χρησιμοποιείτε είναι λίγο παραπλανητικός, γιατί κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι το κράτος θα πρέπει να έχει ενεργό ρόλο στην παραγωγή. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι αυτό θα ήταν καλό για την οικονομία. Το κράτος παρέχει το αναγκαίο πλαίσιο μέσω ενός δυναμικού και αποτελεσματικού δημόσιου τομέα και ο ιδιωτικός τομέας ασχολείται με την παραγωγή και τη δημιουργία θέσεων εργασίας εντός του συγκεκριμένου πλαισίου. Εργάζονται μαζί ως κοινωνικοί εταίροι».
Για την Έκθεση Πισσαρίδη
«Συχνά συναντάμε την άποψη ότι κάθε φορά που κάποιος γράφει για την οικονομία και για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις πρέπει να πει κάτι νέο. Γιατί; Αν οι πολιτικές που χρειάζονται τώρα είναι ίδιες με αυτές που εφαρμόσαμε σε προηγούμενα χρόνια, δεν θα τις προτείνουμε και θα προσπαθήσουμε να σκεφτούμε καινούργιες; Πιστεύω ότι όσοι έχουν αυτή την άποψη δεν αντιλαμβάνονται τον ρόλο της άσκησης πολιτικής στην οικονομία. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να επανεξετάζεται η κατάσταση της οικονομίας και να προτείνονται πολιτικές.
Αναμφίβολα σε 2-3 χρόνια το σχέδιό μας θα χρειαστεί αναθεώρηση. Αν αυτοί που κάνουν την αναθεώρηση διατυπώσουν ίδιες προτάσεις με τις δικές μας, θα τους ασκήσω κριτική; Καθόλου. Το πρόγραμμά μας παρουσιάζει τη μεγάλη εικόνα της ελληνικής οικονομίας, απασχόλησε εμάς και πολλούς συμβούλους και συνεργάτες για περίπου έναν χρόνο και κατέληξε σε ένα συνεκτικό αναπτυξιακό σχέδιο. Η μπάλα βρίσκεται πλέον στο γήπεδο της κυβέρνησης και στους κοινωνικούς εταίρους. Η ατζέντα μας θα φέρει αποτελέσματα αν οι κοινωνικοί εταίροι αποδεχθούν και υλοποιήσουν τις μεταρρυθμίσεις. Αν τις απορρίψουν, ασφαλώς δεν θα γίνει τίποτα και μια άλλη επιτροπή στο μέλλον θα επαναλάβει τα ίδια πράγματα. Ωστόσο, θα πρέπει να προσθέσω ότι δέχθηκα να αφιερώσω τον χρόνο μου σε αυτό το εγχείρημα επειδή εμπιστεύτηκα την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι σκοπεύει να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και γι’ αυτό είμαι αισιόδοξος ότι θα εφαρμοστούν και θα δούμε καλύτερες μέρες στην Ελλάδα».
Που πρέπει να δοθεί βάρος
«Οι βασικές προτεραιότητες είναι αυτές που δίνουν κίνητρα για περισσότερες επενδύσεις. Οπως εξηγήσαμε κατά την παρουσίαση της Εκθεσης στον Πρωθυπουργό, αυτές περιλαμβάνουν δραστική μείωση του φορολογικού και ασφαλιστικού βάρους στην εργασία, ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση αποσβέσεων για επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό και καινοτομία. Ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων. Επενδύσεις σε υποδομές, με προτεραιότητα στις μεταφορές εμπορευμάτων και στις μετακινήσεις σε επιβαρυμένους διαδρόμους για πολίτες και για τον τουρισμό. Ενίσχυση εξαγωγικών κλάδων της μεταποίησης, διαχείριση απορριμμάτων και κυκλική οικονομία. Παράλληλα, μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση, αλλά και στον δημόσιο τομέα, γιατί η αποτελεσματικότητά του και το επίπεδο προσόντων του εργατικού δυναμικού αποτελούν πολύ σημαντικά μέσα για την προσέλκυση επενδύσεων και την εξωστρέφεια».
Ο κίνδυνος του χρέους
Στην ερώτηση για το αν η Ελλάδα θα κινδυνέψει από το βουνό χρέους σημείωσε: «Οχι, δεν το πιστεύω για δύο λόγους. Πρώτον, τα επιτόκια θα μείνουν πολύ χαμηλά για πολλά χρόνια ακόμα, έτσι το χρέος δεν θα διογκωθεί από τους τόκους. Και, δεύτερον, όταν μιλάμε για χρέος εννοούμε τον λόγο όσων χρωστάμε προς το ΑΕΠ. Αν ξεκινήσει η ανάκαμψη, το ΑΕΠ θα ανεβαίνει και το χρέος θα μειώνεται. Οι δόσεις που θα χρειάζονται για την αποπληρωμή του θα είναι πιο χαμηλές και εξαιτίας του πιο υψηλού ρυθμού ανάπτυξης τα έσοδα από τη φορολογία θα είναι μεγαλύτερα».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
