Δύο χιλιάδες τετρακόσιοι πενήντα έξι λομπίστες έλαβαν διαπίστευση για τη συμμετοχή τους στη Σύνοδο Κορυφής για το Κλίμα, την COP 28, που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στο Ντουμπάι. Ο αριθμός αυτός, που αποκάλυψε μια συμμαχία ΜΚΟ, η Kick Big Polluters Out, δείχνει σε ποιο βαθμό η σκιά των λόμπι ορυκτών καυσίμων κρέμεται πάνω από αυτές τις συνομιλίες τη στιγμή που το ζήτημα της αποχώρησής τους γίνεται όλο και πιο πιεστικό.
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο πρόεδρός των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σουλτάνος Αλ Τζάμπερ, είχε υποσχεθεί πριν από μερικούς μήνες να μην επιτρέψει να γίνει αυτή η σύνοδος κορυφής μια σύνοδος των λόμπι πετρελαίου.
Πέρυσι, οι λομπίστες ορυκτών καυσίμων στην αντίστοιχη σύνοδο (COP 27) ήταν 636. Τον κατάλογο της Συνόδου του Ντουμπάι, διαμόρφωσε η συμμαχία 450 ΜΚΟ, μεταξύ των οποίων και η Διεθνής Διαφάνεια, η Global Witness και η Greenpeace και βασίστηκε στον προσωρινό κατάλογο συμμετεχόντων που δημοσίευσε ο ΟΗΕ, προκειμένου να εντοπίσει κάθε άτομο που μπορεί εύλογα να έχει στόχους να επηρεάσει» την COP28 «προς το συμφέρον των εταιρειών ορυκτών και των μετόχων τους».
Το γεγονός ότι οι ομάδες επιρροής υπερτερούν αριθμητικά των αντιπροσωπειών όλων των χωρών, με εξαίρεση αυτή της Βραζιλίας (3.081) που πρόκειται να διοργανώσει το COP30 το 2025 και της χώρας υποδοχής, η οποία κατέγραψε 4.409 συμμετέχοντες προβληματίζει σχετικά με την πίεση που ασκούν στη Σύνοδο.
Ενδεικτικά, οι λομπίστες για τα ορυκτά καύσιμα είναι πιο πολυάριθμοι από τις αντιπροσωπείες των 10 χωρών που είναι «πιο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή» (1.509 άτομα) και επτά φορές περισσότεροι από τους εκπροσώπους των αυτόχθονων πληθυσμών (316).
Παράλληλα, πολλές χώρες όπως η Γαλλία ή η Ιταλία έχουν συμπεριλάβει εκπροσώπους εθνικών εταιρειών πετρελαίου ή φυσικού αερίου στις αντιπροσωπείες τους. Έτσι, η Ιταλία επέτρεψε την άφιξη στελεχών της ENI, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή των εργαζομένων της BP, της ENI και της ExxonMobil. «Αυτή η αύξηση συμπίπτει με μια διάσκεψη των κομμάτων όπου τα ορυκτά καύσιμα και η σταδιακή εξάλειψή τους βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων», αναλύει ο συνασπισμός.
Πολλοί αναλυτές ανησυχούν για την απόφαση της COP 28 για σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων ενώ οι φωνές διαμαρτυρίας μεγάλων ΜΚΟ εστιάζουν στο γεγονός ότι ενώ συζητείται η κατάργησή τους, τελικά βρίσκονται διαρκώς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όπου τα λόμπι μπορούν να επηρεάσουν τη λεκτική διατύπωση που θα χρησιμοποιηθεί στο τελικό κείμενο και να αποτρέψουν να περιληφθεί μια σαφής δέσμευση για την κατάργηση των ορυκτών καυσίμων ως το 2050, την οποία θεωρούν απαραίτητη οι επιστήμονες για να επιβραδυνθεί η κλιματική αλλαγή.
Προς το παρόν, οι επενδυτές επαινούν τις ανακοινώσεις του ιδιωτικού τομέα και τις συζητήσεις για τα σχέδια μετάβασης και τη φύση, αλλά οι ανησυχίες για την αξιοπιστία παραμένουν σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα. Παρά τους μεγάλους ισχυρισμούς από την Προεδρία της COP28 σχετικά με το «τι θα μπορούσαν να προσφέρουν σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο», ο Χάρτης Απανθρακοποίησης Πετρελαίου και Αερίου (OGCD) που ανακοινώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν σύμφωνα με πολλούς ειδικούς σε μεγάλο βαθμό «ανασυσκευασία των υφιστάμενων εθελοντικών δεσμεύσεων» και δεν περιλάμβανε καμία δέσμευση για την αντιμετώπιση των εκπομπών του πεδίου 3.
Στο Ντουμπάι, οι τεχνολογίες δέσμευσης άνθρακα χαρακτηρίζονται από εταιρείες πετρελαίου και κράτη που παράγουν ορυκτά καύσιμα ως η θαυματουργή λύση για τη διάσωση του κλίματος. Τελικά, αυτά τα συστήματα, που για πολλούς είναι πολύ ακριβά και αναποτελεσματικά, μήπως συντελούν στη διατήρηση του "business as usual", όπως ισχυρίζονται οι οικολογικές οργανώσεις;