Η γνώριμη φωνή του παλιατζή που αντηχούσε στα στενά των πόλεων αποτελεί πλέον σπάνιο άκουσμα, κυρίως σε κωμοπόλεις και χωριά. Η ανάγκη των νοικοκυριών για απομάκρυνση παλιών αντικειμένων παραμένει διαχρονική, ωστόσο οι μέθοδοι έχουν εξελιχθεί. Σήμερα, τα ραντεβού για άδειασμα σπιτιών κλείνονται και διαδικτυακά, με έμφαση στην επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση.
Στη Θεσσαλονίκη, δύο νέοι επαγγελματίες, ο Βλαδίμηρος Τιρκώβ και ο Διαμαντής Χειμωνίδης, αναβιώνουν τη λογική του παραδοσιακού παλιατζή, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της ψηφιακής εποχής. Χωρίς μεγάφωνα, αλλά με τη δύναμη του διαδικτύου, οργανώνουν απομακρύνσεις αντικειμένων από σπίτια, αποθήκες και επαγγελματικούς χώρους, δίνοντας προτεραιότητα στη βιώσιμη διαχείριση υλικών.
Όπως αναφέρουν, η ιδέα προέκυψε όταν φίλος τους χρειάστηκε βοήθεια για να αδειάσει το σπίτι του από παλιά αντικείμενα. «Είδαμε πως δεν ήταν ο μόνος που είχε τέτοια ανάγκη», σημειώνουν. Ξεκίνησαν με ένα μικρό φορτηγό και πλέον διαθέτουν στόλο οχημάτων και σταθερό πρόγραμμα εργασιών.
Η εργασία τους χαρακτηρίζεται από απαιτητικές συνθήκες, καθώς συχνά απαιτούνται ημέρες για την πλήρη εκκένωση ενός χώρου. Τα αντικείμενα που συλλέγονται καλύπτουν μεγάλη γκάμα: μέταλλα, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα, καλώδια, χαρτί και πλαστικά.
Αφού συγκεντρωθούν, τα υλικά οδηγούνται σε αδειοδοτημένους χώρους ανακύκλωσης. «Όσο περισσότερο ανακυκλώνουμε, τόσο περισσότερο προστατεύουμε τους πόρους μας», επισημαίνουν. Ακόμη και οι ξύλινες παλέτες μετατρέπονται σε πέλετ, αποδεικνύοντας πως και τα φαινομενικά άχρηστα υλικά μπορούν να αποκτήσουν νέα ζωή.
Ενημέρωση και κοινωνική ευαισθητοποίηση
Οι δύο συνεργάτες αξιοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να μοιράζονται στιγμιότυπα από την καθημερινότητά τους και να ενημερώνουν το κοινό για ζητήματα ανακύκλωσης. Παράλληλα, απαντούν σε ερωτήσεις και προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες απέναντι στη λανθασμένη διαχείριση απορριμμάτων. «Υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις ασυνειδησίας», τονίζουν, σχολιάζοντας περιστατικά αυθαίρετης απόρριψης μπαζών σε αγροτικές ή κοινόχρηστες εκτάσεις.
Η σύγχρονη εκδοχή του παλιατζή μπορεί να μην φέρει μεγάφωνο, ωστόσο διατηρεί το πνεύμα της εποχής: τίποτα δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο, τίποτα δεν είναι άχρηστο.