Το πικρό γράμμα των τραπεζών, η μαγική εικόνα της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ και το όραμα Βγενόπουλου

18 Σεπ 2020 06:10 Ανανεώθηκε: 10:42

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Την επιστολή με τις θέσεις των τραπεζών για το νέο πτωχευτικό, μαζί με τη μελέτη επιπτώσεων (impact analysis) που έχει διενεργήσει η Deloitte, θα αποστείλει σήμερα η Ελληνική Ένωση Τραπεζών στην κυβέρνηση και συγκεκριμένα στο υπουργείο Οικονομικών. Αρχικά η ΕΕΤ προσανατολιζόταν να στείλει την επιστολή στο ΥΠΟΙΚ την περασμένη Τετάρτη, ωστόσο τελικά αποφασίστηκε η μετάθεση για σήμερα Παρασκευή προκειμένου να σταλεί μαζί και η impact analysis.
Όπως σημειώνουν άνθρωποι που έχουν εμπλακεί στενά με την υπόθεση, η ανάλυση της Deloitte είναι εξαιρετικής ποιότητας και παρουσιάζει αναλυτικά τις δυνητικές επιπτώσεις και τους κινδύνους για την ποιότητα δανείων των τραπεζών από την εφαρμογή του νέου πλαισίου.
Οι τράπεζες πάντως εξακολουθούν να τηρούν εξαιρετικά χαμηλούς τόνους και να αποφεύγουν δηλώσεις που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ένταση στις σχέσεις με την κυβέρνηση. Το ζητούμενο, σημειώνουν, είναι να γίνουν κατανοητά τα προβλήματα και οι γκρίζες ζώνες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία μιας νέας γενιάς «κόκκινων» δανείων, ώστε να γίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές.
Τέλος, σημειώνω ότι η ασυνεννοησία με την κυβέρνηση δεν οφείλεται στην αδυναμία συνεννόησης με υπουργούς ή υφυπουργούς της κυβέρνησης, αλλά με στελέχη χαμηλότερα στην ιεραρχία, τα οποία ωστόσο ήταν επιφορτισμένα με το απαιτητικό έργο της κατάρτισης του νέου πτωχευτικού.
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια θα υπενθυμίσω τα λόγια του διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, Παύλου Μυλωνά, «Θέλω να τονίσω», σημείωσε ο κ. Μυλωνάς σχολιάζοντας τον νέο πτωχευτικό, «ότι οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται εύκολα και να είναι μέσα στα πλαίσιο δυνατοτήτων της δημόσιας διοίκησης, και ειδικότερα του δικαστικού συστήματος». Διότι και ο νόμος Κατσέλη, ο οποίος διέλυσε τις τράπεζες, στη θεωρία μια χαρά ήταν. Στην πράξη χάθηκε η μπάλα…
Έχουν πολλούς τρόπους οι εισηγμένες όταν δεν έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα να τα εξωραΐζουν. Ένας από αυτούς είναι να προβάλλουν τα λεγόμενα «προσαρμοσμένα» μεγέθη, όπως τα προσαρμοσμένα κέρδη προ φόρων τόκων και αποσβέσεων (adjusted EBITDA ή, χάριν συντομίας, a-EBITDA). Παίρνεις ένα περυσινό μέγεθος, τα EBITDA, το προσαρμόζεις για να είναι συγκρίσιμο με το φετινό και φθάνεις σε μια ευνοϊκή σύγκριση.
Η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ, στη χθεσινή ανακοίνωση αποτελεσμάτων α' εξαμήνου, παρουσίασε συγκρίσιμα EBITDA μειωμένα μόνο κατά 16%, στα 66,1 εκατ. ευρώ. Σε τόσο δύσκολες συνθήκες, θα πει κανείς ότι δεν είναι άσχημα. Όμως, όποιος κοιτάξει την τελική γραμμή των αποτελεσμάτων, τα κέρδη προ φόρων, εκεί όπου δεν χωρούν πολλές «προσαρμογές», διαπιστώνει ότι είναι μειωμένα κατά 72%: από 31,496 σε 8,877 εκατ. ευρώ. Έχει μια διαφορά, όπως και να το κάνουμε.
Κανείς στην αγορά δεν παίρνει όρκο ότι η τελευταία προσπάθεια για την πώληση μιας από τις μεγάλες θυγατρικές της MIG θα ευοδωθεί. Η προσφορά της CVC για τη Vivartia φαίνεται σοβαρή, αλλά μέχρι να γίνει η μεταβίβαση των μετοχών πολλές λεπτομέρειες, που ως γνωστόν κρύβουν το διάβολο, μπορεί να οδηγήσουν σε άλλη μία αποτυχία, όπως η πρόσφατη με την πώληση της SingularLogic. Και τα χρονικά περιθώρια για τη MIG έχουν στενέψει πλέον απελπιστικά, αφού δεν μπορεί άλλο να μένει με τέτοια χρέη και να παριστάνει το «μεγαλύτερο επιχειρηματικό όμιλο της Ν.Α. Ευρώπης».
Ο ιδρυτής του ομίλου, Ανδρέας Βγενόπουλος, δεν βρίσκεται πια εν ζωή για να δει πώς κατέληξε το όραμά του. Είναι, πάντως, μια θλιβερή κατάληξη: ένας όμιλος που έχει στην ομπρέλα του μερικές από τις σημαντικότερες ελληνικές εταιρείες να βρίσκεται σήμερα απελπιστικά υπερχρεωμένος, με την αστεία κεφαλαιοποίηση των 46 εκατ. ευρώ. Για τη δομή του ομίλου που έστησε ο Α. Βγενόπουλος, με αλλεπάλληλες εξαγορές καλών αλλά ετερόκλητων εταιρειών, πολλά έχουν ειπωθεί, αλλά ένα είναι βέβαιο: ουδέποτε λειτούργησε αποτελεσματικά. Συνέργειες ανάμεσα σε τρόφιμα, καράβια και software δεν υπήρχαν, ενώ εξαρχής ήταν αντιληπτό ότι τέτοιος αχανής όμιλος ετερόκλητων εταιρειών ελάχιστο νόημα είχε να διοικείται κεντρικά -ανεξήγητο μέχρι σήμερα είναι πώς δεν κατάλαβαν το παραμικρό όσοι τοποθέτησαν κεφάλαια σε εκείνη τη «μυθική» αύξηση κεφαλαίου των 5 δισ. ευρώ. Εν πάση περιπτώσει, η θλιβερή κατάληξη της MIG επιβεβαιώνει τον επιχειρηματικό νόμο του Μέρφι: «αυτό που δεν μπορεί να δουλέψει, δεν θα δουλέψει». Και, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η MIG οδηγείται σε διάσπαση εις τα εξ ων συνετέθη.
Μια ηχηρή προειδοποίηση προς την κυβέρνηση περιείχε η δημοσκόπηση της Prorata που δημοσιοποιήθηκε χθες. Στην ερώτηση «πώς αξιολογείτε συνολικά τη μέχρι στιγμής διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση» το 52% απάντησε αρνητικά και το 47% θετικά. Πρόκειται για μια θεαματική μεταστροφή καθώς λίγους μόνο μήνες πριν, τον περασμένο Μάιο, το 71% αξιολογούσε θετικά τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση έναντι μόλις 21% αρνητικά.
Και δεν είναι μόνο η επιδείνωση των συνθηκών στην πανδημία και ο φόβος για τον χειμώνα που έρχεται. Όπως συμβαίνει πάντα και με κάθε κυβέρνηση, η νέα σεζόν ξεκινά με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει συμπληρώσει έναν πλήρη χρόνο στην εξουσία, κάτι που σηματοδοτεί το τέλος του «μήνα του μέλιτος».