- Εμπλουτίστηκε η αίθουσα του υπουργείου Οικονομικών με τα πορτρέτα των πρώην υπουργών, καθώς ο χρόνος είχε σταματήσει στον Γιάννη Παπαθανασίου. Μετά από σχετική εντολή του υπουργού Οικονομικών, Χρήστου Σταϊκούρα, «κρεμάστηκαν» τα πορτρέτα των κ.κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου, Φίλιππου Σαχινίδη, Ευάγγελου Βενιζέλου, Γιάννη Στουρνάρα, Γκίκα Χαρδούβελη και Γιάνη Βαρουφάκη. Η απουσία του Ευκλείδη Τσκαλώτου δεν οφείλεται, φυσικά, σε σκοπιμότητα αλλά στο γεγονός ότι δεν είχε φτάσει έγκαιρα η φωτογραφία του ώστε να τοποθετηθεί στην θέση της. Η αποκατάσταση των υπουργών έγινε μετά από επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργείο, ο οποίος ρώτησε γιατί δεν υπάρχουν οι φωτογραφίες όλων των πρώην υπουργών, βάζοντας σε κίνηση τα σχετικά γρανάζια.
- Ιστορικό ρεκόρ για τις ευρωπαϊκές μετοχές χθες, μετά την ένεση ρευστότητας από την κινεζική κεντρική τράπεζα, ένα ρεκόρ όμως άνευ ενθουσιασμού και με την Wall Street κλειστή λόγω της εορτής της Ημέρας του Προέδρου. Οι αγορές βρίσκονται σε μια ισορροπία τρόμου: κρατούν, και μάλλον με άνεση, τα ιστορικά υψηλά επίπεδα τιμών στα οποία βρίσκονται, ελπίζοντας ότι σύντομα θα βρεθεί θεραπεία για την επιδημία του κοροναϊού και παράλληλα τρέμουν για τον κίνδυνο επιδείνωσης της επιδημίας και διάψευσης των προσδοκιών εκτόνωσης, κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει ισχυρότατες πιέσεις, δεδομένων μάλιστα των ιστορικά υψηλών τιμών .
- Επιπλέον, ενώ οι πάντες αναγνωρίζουν ότι οι τιμές στα χρηματιστήρια βρίσκονται σε επίπεδα που δύσκολα υποστηρίζονται από τα θεμελιώδη μεγέθη και ότι το πάρτι ρευστότητας έχει οδηγήσει σε φαινόμενα φούσκας, ωστόσο, με τα επιτόκια στο μηδέν ή και αρνητικά, δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές για κάποιον που θα πουλήσει τις μετοχές του.
- Σε ό,τι αφορά τη δική μας αγορά, το Χρηματιστήριο Αθηνών, το σούρσιμο συνεχίζεται...
- Γιατί δεν αντιδρούν οι μετοχές των τραπεζών στα θετικά νέα των τελευταίων ημερών; Οι μετοχές του κλάδου παραμένουν υπό πίεση παρά τις εξαιρετικά επιτυχείς εκδόσεις ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης από την Alpha Bank και την Τράπεζα Πειραιώς αλλά και την έκθεση της JP Morgan και ο λόγος πρέπει να αναζητηθεί στο σχέδιο «Ηρακλής». Απάντηση από την ΕΚΤ για το θέμα της στάθμισης κινδύνου δεν έχει έρθει και όλα δείχνουν ότι η υπόθεση έχει κακοφορμίσει, παρά τις παλαιότερες διαβεβαιώσεις του υφυπουργού Γ. Ζαββού ότι δεν υπάρχει θέμα μη μηδενικού RWA. Ακούω ότι κάποιοι ελπίζουν στην αναβάθμιση της Ελλάδας σε investment grade το φθινόπωρο, ώστε να λυθεί αυτόματα το πρόβλημα -ελπίδα που ακόμα και αν επιβεβαιωθεί σημαίνει ότι το 2020 θα προστεθεί στην μακρά αλυσίδα των χαμένων ευκαιριών για τις τράπεζες (και όχι μόνο...).
- Αίσθηση προκάλεσε η αύξηση του χρυσού και των απαιτήσεων χρυσού κατά 1,14 δισ. ευρώ της Τράπεζας της Ελλάδος, όπως αποτυπώθηκε στον ισολογισμό της που δημοσιεύτηκε χθες. Στο τέλος του 2019 ο σχετικός «χρυσός» λογαριασμός ανήλθε στα 6,54 δισ. ευρώ από 5,39 δισ. ευρώ στο τέλος του 2018. Η αύξηση οφείλεται στην σημαντική αύξηση της τιμής του χρυσού το 2019 και όχι σε νέες αγορές χρυσού.
- Με μια τιμή σήμερα στα 1.500 δολάρια ανά ουγκιά θυμήθηκα κάπως μελαγχολικά την εκπληκτικά άστοχη έμπνευση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επί ημερών Νίκου Γκαργκάνα στην Τράπεζα της Ελλάδος, να προχωρήσουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες σε πωλήσεις χρυσού, στο πλαίσιο μιας πιο ενεργητικής διαχείρισης. Η ΤτΕ είχε προχωρήσει τότε, το 2003, στην πώληση του 15% των αποθεμάτων της, με μέση τιμή πώλησης τα 365 δολάρια. Είναι τρομερό το αδιάκοπο ράλι που ακολούθησε αμέσως μετά: 650 δολάρια το 2006, 1.000 δολάρια το 2008, 1.200 δολάρια το 2010 και 1.700 δολάρια το 2012! Τι την ήθελε το Ευρωσύστημα -μαζί και εμείς- αυτή την πιο ενεργή διαχείριση ενεργητικού;
- Για να μην είμαστε, πάντως, άδικοι με τους κεντρικούς τραπεζίτες, σίγουρα έχουν ένα ελαφρυντικό: ο χρυσός «σερνόταν» μεταξύ 300 - 400 δολαρίων/ουγκιά από το 1980 μέχρι το 2004, 35 ολόκληρα χρόνια! Μάλλον περίμενε την έμπνευση των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης για να αρχίσει να ανεβαίνει...
- Όσο περνούν οι ημέρες, τόσο πιο πιθανό φαίνεται ότι για την ΛΑΡΚΟ υπάρχει ένας και μοναδικός υποψήφιος επενδυτής. Πρόκειται για επενδυτικό σχήμα του εξωτερικού, στην προετοιμασία της προσφοράς του οποίου έχει κομβικό ρόλο ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ, Κωνσταντίνος Δασκαλάκης. Το συγκεκριμένο σχήμα παρακολουθεί στενότατα την υπόθεση με την προβληματική βιομηχανία σιδηρονικελίου. Είχε, μάλιστα, ανησυχήσει σφόδρα όταν πέρυσι η προηγούμενη κυβέρνηση επιχείρησε να διασώσει την ΛΑΡΚΟ μέσω συμφωνίας με ελβετική εταιρεία. Τώρα εμφανίζονται σχεδόν σίγουροι για την απόκτηση της ΛΑΡΚΟ. Εκτός και αν επιβεβαιωθούν όσοι πιστεύουν πως θα υπάρξει και πάλι πολύμηνη καθυστέρηση, κάτι που δεν φαίνεται απίθανο, δεδομένου ότι πρέπει να προηγηθεί διαιτησία για να βρεθεί αν το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ ανήκει στο Δημόσιο ή στην «παλαιά» ΛΑΡΚΟ.
Το «κρέμασμα» των πρώην υπ. Οικονομικών, ο χρυσός της ΤτΕ και η ισορροπία τρόμου στις αγορές
Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.