Το κόστος του εξοπλισμού και η απουσία αξιόπιστης σύνδεσης στις αγροτικές περιοχές αποτελούν τα βασικά εμπόδια των Ελλήνων αγροτών για να ενσωματώσουν ψηφιακές τεχνολογίες στις καλλιέργειες τους. Παρά το γεγονός ότι το 84% των Ελλήνων αγροτών αναγνωρίζουν ότι η τεχνολογία αποτελεί βασικό στοιχείο για τη μελλοντική τους επιτυχία, η κακή ποιότητα των δικτύων στην επαρχία αποτελεί ένα σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα.
Όπως αναφέρει έρευνα της Savanta, που πραγματοποιήθηκε σε Ευρώπη και Αφρική με την υποστήριξη της Vodafone, οι αγρότες εκτιμούν ότι απαιτείται άμεση ενίσχυση της χρήσης ψηφιακών εργαλείων, μπροστά στις αυξανόμενες περιβαλλοντικές και οικονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζει η αγροτική βιομηχανία.
Η τεχνολογία και η συνδεσιμότητα είναι ισχυρά εργαλεία για την αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών, όπως αναγνωρίζουν οι αγρότες. Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι, όπως αποκαλύπτει η έρευνα, οι αγρότες χρησιμοποιούν ήδη ψηφιακά εργαλεία για να μειώσουν τη χρήση λιπασμάτων, τη χρήση νερού και να βελτιώσουν την υγεία του εδάφους.
Η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας γεωργίας θα αυξηθεί, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, καθώς οι αγρότες δηλώνουν πρόθυμοι να επενδύσουν περισσότερα σε αυτόν τον τομέα προκειμένου να μπορούν να αντιμετωπίσουν και τις προκλήσεις ου δημιουργεί η κλιματική αλλαγή. Μάλιστα, σχεδόν όλοι οι αγρότες στην Ελλάδα (96%) σχεδιάζουν να επενδύσουν περισσότερα σε ψηφιακά εργαλεία κατά τους επόμενους 12 μήνες.
Υψηλό κόστος για κακό δίκτυο
Από τα βασικά προβλήματα που εντοπίζονται από τους Έλληνες αγρότες στην προσπάθεια τους να ενσωματώσουν ψηφιακές τεχνολογίες είναι το κόστος του εξοπλισμού αλλά και της σύνδεσης, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που προβληματίζονται και από την πρόσβαση σε υπηρεσίες διαδικτύου είτε σταθερής ή κινητής.
Ειδικότερα η πρόσβαση σε καλό δίκτυο κινητής προβληματίζει το 33% των Ελλήνων αγροτών, ποσοστό υψηλότερο από της Τουρκίας που ήταν στο 27%. Η πρόσβαση στο σταθερό ευρυζωνικό δίκτυο προβληματίζει το 41% των αγροτών με τα ποσοστά να είναι χαμηλότερα από Ισπανία με 46% και Ουγγαρία με 44%.
Αντίστοιχα, από τα βασικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι αγρότες σύμφωνα με την έρευνα, είναι για το 45% των ερωτηθέντων το κόστος των συσκευών και του εξοπλισμού και το 42% προβληματίζεται για το κόστος των υπηρεσιών και του λογισμικού. Το 39% ανησυχεί για την διαθεσιμότητα των τεχνολογικών συσκευών και το 30% για την διαθεσιμότητα του λογισμικού.
Το 30% των Ευρωπαίων αγροτών προβληματίζεται για την πρόσβαση σε σταθερό ευρυζωνικό δίκτυο και το 16% σε καλή ασύρματη σύνδεση, ενώ το 21% θεωρεί πως οι ψηφιακές τεχνολογίες δεν έχουν αντικείμενο στην γεωργία και το 8% δεν θεωρεί πως η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει την καλλιέργειά του.
Ζητούν οικονομική στήριξη για την ενσωμάτωση ψηφιακών τεχνολογιών
Ωστόσο, υπάρχουν σαφή εμπόδια για την ευρεία και συνεχή υιοθέτηση των ψηφιακών γεωργικών εργαλείων. Το 92% των αγροτών της Ελλάδας που ερωτήθηκαν σχετικά, επιθυμούν περισσότερη στήριξη για να αντιμετωπιστούν ζητήματα, όπως το κόστος των συσκευών και άλλου υλικού.
Αντίστοιχα, το 92% των Ευρωπαίων γεωργών και το 87% των Αφρικανών που συμμετείχαν στην έρευνα επιθυμούν περισσότερη κυβερνητική υποστήριξη για την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως το κόστος των συσκευών και του λοιπού υλικού, το οποίο αναφέρθηκε ως ιδιαίτερο εμπόδιο από σχεδόν τους μισούς γεωργούς και στις δύο ηπείρους.
Η προσδοκώμενη στήριξη δεν εξαντλείται μόνο στους οικονομικούς πόρους καθώς το 22% των αγροτών στην Ελλάδα επιθυμεί κατάρτιση για τη χρήση ψηφιακών λύσεων, με το ποσοστό αυτό να ανεβαίνει στο 40% για την Ευρώπη και το 54% για την Αφρική.
Η συνδεσιμότητα συνιστά επίσης βασικό ζητούμενο, καθώς το 20% των ερωτώμενων στην Ελλάδα δηλώνει ότι η καλύτερη συνδεσιμότητα μέσω κινητού Διαδικτύου είναι ένα μέσο που μπορεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση για να τους ενθαρρύνει να χρησιμοποιούν περισσότερα ψηφιακά εργαλεία στο αγρόκτημά τους. Στην Ευρώπη και την Αφρική τα ποσοστά αυτά κυμάνθηκαν στο 35% και 36% αντίστοιχα.
Σε ορισμένες χώρες, η έλλειψη στήριξης από την ΕΕ δείχνει να είναι σημαντικά υψηλότερη από τους μέσους όρους, ενώ το 52% των Ευρωπαίων αγροτών επιθυμούν οικονομική στήριξη από την κυβέρνησή τους, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Χαρακτηριστικά, στη Γερμανία και την Ολλανδία το 64% των γεωργών δεν πιστεύει ότι η ΕΕ κάνει αρκετά, ενώ η δική τους εθνική κυβέρνηση λαμβάνει κάποια μέτρα για να για την υποστήριξή τους. Την ίδια στιγμή οι αγρότες στην Ελλάδα και την Ιταλία σε ποσοστό 16% δηλώνουν πως ούτε η ΕΕ ούτε οι εθνικές κυβερνήσεις τους υποστηρίζουν, ενώ στην Ισπανία το ποσοστό αυτό είναι στο 13%.
Μεγάλο το χάσμα μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών στην Ελλάδα
Εμφανής είναι η ανάγκη στην Ελλάδα για νέες επενδύσεις ανάπτυξης δικτύων από τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους στις αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές, καθώς το χάσμα που υπάρχει έναντι των αστικών κέντρων είναι από τα μεγαλύτερα στην ΕΕ, θέτοντας σε κίνδυνο τον ψηφιακό μετασχηματισμό του αγροτικού τομέα. Η πρόσβαση στο διαδίκτυο αποτελεί έναν από τους βασικούς ψηφιακούς στόχους για την ΕΕ έως το 2030, και πρέπει να είναι διαθέσιμη όσον αφορά το κόστος και την προσβασιμότητα.
Όπως αναφέρει η έκθεση DESI της Κομισιόν για την ψηφιακή ετοιμότητα των κρατών μελών, η ευρυζωνική κάλυψη των αγροτικών περιοχών παραμένει πρόκληση, καθώς το 8,5% των νοικοκυριών δεν καλύπτεται από κανένα σταθερό δίκτυο και το 32,5% δεν εξυπηρετείται από καμία τεχνολογία NGA (δίκτυα επόμενης γενιάς). Ωστόσο, το 4G είναι ευρέως διαθέσιμο και στις αγροτικές περιοχές (99,6%).
Όσον αφορά τις σταθερές συνδέσεις, σημειώθηκε αύξηση της κάλυψης των αγροτικών περιοχών σε FTTP (από 29% το 2010 σε 37% το 2021), με την Ελλάδα να βρίσκεται σημαντικά πίσω έχοντας μόλις 1 στα 5 νοικοκυριά συνολικά στη χώρα να βρίσκεται σε σύνδεση υπερυψηλών ταχυτήτων, ενώ στις αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές ή μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να φτάσει ένας καταναλωτής είναι τα 50 Mbps.
Στελέχη της αγοράς σημειώνουν στο BD πως η καθυστέρηση αυτή που παρατηρείται στην Ελλάδα, οφείλεται στις αρκετές ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στις «λευκές» αγροτικές περιοχές. Αναφέρουν πως υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις σε υποδομές που απαιτούνται για να αναπτυχθούν δίκτυα υπερυψηλών ταχυτήτων, με το κόστος ανάπτυξης τέτοιων υποδομών σε τέτοιες περιοχές να είναι σημαντικό.
Ειδικότερα, αν υπολογιστεί η χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα το κόστος είναι κατά πολύ υψηλότερο έναντι των αστικών περιοχών όπου κατοικούν περισσότερα άτομα, ενώ και η ασθενέστερη αγοραστική ισχύ που υπάρχει λειτουργούσε αποτρεπτικά για τους παρόχους να επενδύσουν σε αυτές τις περιοχές.
Όπως είχε επισημάνει η έκθεση το μεγάλο χάσμα μεταξύ της συνολικής και της αγροτικής κάλυψης VHCN δείχνει τις περιφερειακές ανισότητες στις ψηφιακές ευκαιρίες και επιβεβαιώνει ότι χρειάζονται περισσότερες επενδύσεις για να καλύψουν οι αγροτικές περιοχές το χαμένο έδαφος.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
