Σαρωτικές ήταν οι αλλαγές που έγιναν στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ τώρα η πρώτη προτεραιότητα θα είναι να ξεκαθαρίσει το τοπίο στους εξοπλισμούς. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας ξεκαθάρισε χθες με δήλωσή του ότι «η επιλογή της νέας ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων σηματοδοτεί τη νέα προσέγγιση της κυβέρνησης για την Εθνική Ασφάλεια. Την Εθνική Στρατηγική για τις Ένοπλες Δυνάμεις του 2030. Ένα Σύγχρονο Αμυντικό Δόγμα».
Επίσης όπως έχει τονίσει από την αρχή που ανέλαβε το υπουργείο ο κ. Δένδιας στόχος είναι ο πολύπλευρος εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων, με προσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα και τις ανάγκες.
Οπότε δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του νέου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Δημήτριου Χούπη, καθώς πρόκειται για έναν στρατιωτικό απόλυτα εξειδικευμένο σε αυτά τα σύγχρονα δεδομένα, αφού είναι Διδάκτωρ του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του ΕΜΠ στα Συστήματα Μετάδοσης της πληροφορίας. Γνωρίζει πολύ καλά δηλαδή τα σύγχρονα δεδομένα που έχουν πλέον προκύψει στον τομέα της άμυνας όπως έχουν φανεί και με τους πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.
Αυτό διαφαίνεται από τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν, καθώς άλλαξαν οι αρχηγοί και στα τέσσερα επιτελεία και προωθούνται νεότεροι στρατιωτικοί μέχρι και στο χαμηλότερο επίπεδο σε όλους τους κλάδους, καθώς η νέα ηγεσία είναι τέσσερα χρόνια νεότερη από την προηγούμενη, δηλαδή είναι από τις τάξεις που αποφοίτησαν το 1987. Υπενθυμίζεται ότι ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος ήταν απόφοιτος 1983.
Όσον αφορά τα άλλα επιτελεία, στη θέση του Αρχηγού ΓΕΣ τοποθετήθηκε ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ενώ στη θέση του Αρχηγού ΓΕΝ ο μέχρι τώρα Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Δημήτριος Κατάρας και Αρχηγός ΓΕΑ ο Αντιπτέραρχος Δημοσθένης Γρηγοριάδης, μέχρι σήμερα Διοικητής Αεροπορικής Υποστήριξης.
Η ηγεσία και τα εξοπλιστικά προγράμματα
Μετά τις κρίσεις στα ανώτατα κλιμάκια των Ενόπλων Δυνάμεων αυτό που προέχει και που έχει σειρά είναι η προτεραιοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, καθώς κάποια από αυτά έρχονται από το 2023 και είναι απολύτως αναγκαία.
Την ώρα που τα Rafale και τα F-16 Viper ενισχύουν πλέον την Πολεμική μας Αεροπορία και η κατασκευή των φρεγατών FDI Belharra βρίσκονται σε πολύ καλό στάδιο, αυτό που έχει μείνει πίσω είναι η περαιτέρω ενίσχυση του Στόλου, αφού το πρόγραμμα των κορβετών που είχε εισηγηθεί το Πολεμικό Ναυτικό έχει «παγώσει» μέχρι νεωτέρας.
Μετά την κρίση του 2020 στο Αιγαίο, όταν οι σχέσεις με την Τουρκία δεν ήταν στο σημερινό επίπεδο, αυτό που έγινε ξεκάθαρο ήταν η ανάγκη εκσυγχρονισμού του υπέργηρου, με πλοία άνω των 40 ετών στόλου του Πολεμικού Ναυτικού.
Όλα όμως δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν προχωράει, καθώς ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων φρεγατών MEKO έχει κολλήσει, ενώ την ίδια στιγμή είναι αναγκαίος και ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων υποβρυχίων κλάσης «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» αλλά και η αντικατάσταση των παλαιότερων υποβρυχίων.
Μπορεί το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι το ενδιαφέρον έχει στραφεί σε οπλικά συστήματα όπως τα UAV, η αναγκαιότητα των οποίων διαφάνηκε ειδικά στον πόλεμο της Ουκρανίας, όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα πλοία του Στόλου.
Οι τρεις πυλώνες της Εθνικής Άμυνας
Η αλλαγή που έγινε στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων όπως επισήμανε σε δήλωσή του χθες ο Νίκος Δένδιας αφορά σε 3 βασικούς πυλώνες:
Πρώτος πυλώνας, η πλήρης αναδιοργάνωση της Δομής και Λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Στόχος ένα οργανωτικά σύγχρονο, ευέλικτο και επιχειρησιακά αποτελεσματικό σχήμα, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις αλλά και στις πραγματικές δυνατότητες της πατρίδας μας. Από την αναδιάταξη Σχηματισμών/Μονάδων και τη συγκρότηση Μονάδων Διττού ρόλου/χρήσης για την Άμυνα και την Πολιτική Προστασία, έως τον εξορθολογισμό στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Ο δεύτερος πυλώνας αφορά στα οπλικά συστήματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Με την επικαιροποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος, που θα λαμβάνει υπόψη τα διδάγματα Ουκρανίας, Καυκάσου και Μέσης Ανατολής, τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις δημοσιονομικές δυνατότητες. Απαιτείται προσήλωση σε τεχνολογικά προηγμένες λύσεις, αποτελεσματικές και με καλύτερη αναλογία κόστους-οφέλους. Ταυτόχρονα, απαιτείται ανάπτυξη νέων μέσων από την εγχώρια παραγωγή. Η χώρα διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο κεφάλαιο. Οφείλει να το αξιοποιήσει.
Τρίτος πυλώνας, οι ανθρώπινοι πόροι των Ενόπλων Δυνάμεων: Με την επικείμενη αναβάθμιση της εκπαίδευσης των Αξιωματικών, με τον επανασχεδιασμό της διαδρομής καριέρας και σταδιοδρομίας των αξιωματικών, με τη διεύρυνση του σημαντικού ρόλου του Σώματος Υπαξιωματικών. Αυτονόητη προϋπόθεση στον τρίτο πυλώνα αποτελεί η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Οι αλλαγές στον τρόπο αξιοποίησης των ανθρωπίνων πόρων περιλαμβάνουν την αναθεώρηση στη θητεία των στρατεύσιμων. Τη μετάβαση από τη «Θητεία-Αγγαρεία» στη «Θητεία-Εφεδρεία» και στη «Θητεία-Ευκαιρία».
Σε αναβάθμιση της εκπαίδευσης με βάση το φιλανδικό μοντέλο με τις κατάλληλες προσαρμογές και την πρόβλεψη επανεκπαίδευσης σε τακτά διαστήματα σε εθελοντική βάση, αλλά και τη δυνατότητα απόκτησης δεξιοτήτων σε όσους το επιλέξουν.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
