Απογοητευτικές είναι οι τιμές παραγωγού για τις επιτραπέζιες ελιές, ένα προϊόν πολύ ιδιαίτερο που χρειάζεται κόπο και πολλή προσοχή προκειμένου να συλλεχθεί. Μια περιοχή που παράγει επιτραπέζιες ελιές είναι η Χαλκιδική, που πέρυσι βίωσε το φαινόμενο της ακαρπίας των δέντρων, με αποτέλεσμα οι καλλιεργητές για το 2023 να είχαν ουσιαστικά μηδενικό εισόδημα.
Ένα χρόνο μετά και ενώ είναι μία καλή χρονιά παραγωγικά, οι τιμές που έδωσαν από τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι έμποροι επιτραπέζιας ελιάς ήταν πάρα πολύ χαμηλές, με τους παραγωγούς να διαμαρτύρονται, καθώς, όπως αναφέρουν, με αυτές τις τιμές η παραγωγή τους δεν είναι βιώσιμη.
Ο συγκεκριμένος τύπος ελιάς μετριέται με τα τεμάχια, που βγαίνουν ανά κιλό. Οι τιμές παραγωγού, που είχαν ανακοινωθεί από μεταποιητικές εταιρείες της Χαλκιδικής είναι 1,50 ευρώ/κιλό, η πρώτη κατηγορία ελιάς μέχρι 110 τεμάχια, 1,40 ευρώ/κιλό για τεμάχια 111-120 τεμάχια και φτάνει τα 0,75 ευρώ/κιλό για τεμάχια 181-200.
Όπως δήλωσε στο BD o Δημήτρης Ευαγγελινός πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Βιοκαλλιεργητών Ολύνθου Χαλκιδικής, «οι τιμές που δόθηκαν φέτος όσον αφορά την πράσινη χονδροελιά Χαλκιδικής ουσιαστικά καλύπτουν το κόστος παραγωγής αν συνυπολογίσουμε το αυξημένο κόστος συγκομιδής που ανέρχεται στο 20% του τζίρου, από εκεί και πέρα οι τιμές δεν είναι βιώσιμες».
Όλα αυτά όταν πέρσι υπήρξε ακαρπία στη Χαλκιδική και δεν υπήρχε εισόδημα για τους ελαιοκαλλιεργητές και ουσιαστικά οι τιμές θα πρέπει «να διαιρεθούν διά του δύο γιατί πέρσι δεν είχαμε καθόλου εισόδημα», όπως είπε ο κ. Δ. Ευαγγελινός.
Συμπλήρωσε ότι φέτος είναι μία από τις καλύτερες παραγωγικά χρονιές, αλλά οι τιμές είναι πάρα πολύ χαμηλές, αφού φέτος δόθηκε 1,5 ευρώ τα 110 τεμάχια για την πρώτη κατηγορία και κατεβαίνει ανά δέκα λεπτά η σκάλα. «Όλα αυτά όταν το κόστος παραγωγής ανά κιλό ανέρχεται στα 87 με 90 λεπτά, με αποτέλεσμα να είναι πολύ μικρό το ποσοστό κέρδους. Συνεχώς πιέζονται οι τιμές του παραγωγού ενώ έχουν αυξηθεί τα πάντα. Αν συνυπολογίσουμε τον πληθωρισμό, οι τιμές που δίνονται σήμερα είναι οι τιμές που δίνονταν το 2000».
Όπως σημειώνει ο κ. Δ. Ευαγγελινός, «πρέπει να υπάρξει μια κρατική παρέμβαση είναι ανεπίτρεπτο να καλλιεργείς με τόσο κόπο και τόση αγωνία, να τα βάζεις με τα στοιχεία της φύσης και στο τέλος αυτό που μένει είναι τίποτα. Προερχόμαστε από μία χρονιά που ήταν όλα άδεια, είναι ανεπίτρεπτη η τιμή των 1,50 ευρώ. Τουλάχιστον 1,70 έπρεπε να δοθεί. Για να μπορέσει ο παραγωγός να ξανακαλλιεργήσει, γιατί δεν είναι μόνο μια χρονιά, ουσιαστικά έχουμε κάποιο κεφάλαιο που δεσμεύεται για την καινούργια χρονιά που πρέπει να καλλιεργήσεις».
Απογοητευτικές χαρακτηρίζει τις τιμές και η Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΑΣΟΕΠΕ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει η ΠΕΑΣΟΕΠΕ η παραγωγή ελιών ποικιλίας Χαλκιδικής αναμένεται να φτάσει περίπου τους 200.000 τόνους. Περίπου το 40% της ποσότητας θα οδηγηθεί στην ελαιοποίηση καθώς είναι πάνω από τα 200 τεμάχια ανά κιλό και το υπόλοιπο θα οδηγηθεί στο εμπόριο. Από τις ποσότητες που θα οδηγηθούν στο εμπόριο, το 25% αφορά κομμάτια μέχρι 130, το 40% τα κομμάτια μέχρι 160 και 35% είναι μέχρι 200 κομμάτια.
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο παραγωγός της πράσινης ελιάς έρχεται από μια χρονιά ακαρπίας 80% σε ελιές Χαλκιδικής και 90% ακαρπίας σε άλλες ποικιλίες. Το κόστος παραγωγής φέτος λόγω της κλιματικής κρίσης εκτοξεύτηκε ενώ η ποσότητα που θα οδηγηθεί στην ελαιοποίηση είναι κοντά στο 50%. Όλα αυτά όταν η μέση τιμή πώλησης στο εξωτερικό ανέρχεται σε 2,93 ευρώ το κιλό για όλες τις επιτραπέζιες ελιές», τονίζει η ΠΕΑΣΟΕΠΕ.