Μαύρα σύννεφα συσσωρεύουν οι ραγδαίες εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία πάνω από τον φετινό στόχο για έσοδα 2,44 δισ ευρώ στις αποκρατικοποιήσεις, με την απειλή να αυξάνεται γεωμετρικά τις τελευταίες ημέρες, μετά και το ντόμινο που πυροδοτούν ο κοροναϊός, το πετρέλαιο και η κρίση στα χρηματιστήρια.
Σε μια συγκυρία όπου οι εκτιμήσεις για τον οικονομικό αντίκτυπο από την επιδημία αναθεωρούνται σχεδόν καθημερινά επί τα χείρω, μια ολόκληρη χώρα, όπως η γειτονική Ιταλία μπαίνει σε καραντίνα και το κλίμα διεθνώς βαραίνει ολοένα και περισσότερο, θεωρείται απίθανο όλο αυτό να αφήσει αλώβητο το φετινό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Κάποια, για παράδειγμα, από τα funds που έχουν ή πρόκειται να εκδηλώσουν ενδιαφέρον στους διαγωνισμούς για τις τρεις πιο εμβληματικές ελληνικές αποκρατικοποιήσεις, δηλαδή αυτές για τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, την ΔΕΠΑ Εμπορίας και την ΔΕΠΑ Υποδομών, δεν αποκλείεται είτε να αναστείλουν κινήσεις σε αγορές με ακόμη υψηλό ρίσκο, όπως η Ελλάδα, είτε να περιορίσουν τα τιμήματα εφόσον παραμείνουν μέχρι το τέλος.
Από τον ΔΑΑ
Όταν για παράδειγμα η ΙΑΤΑ εκτιμά ότι το πλήγμα στα έσοδα των αεροπορικών εταιρειών, θα κυμανθεί μεταξύ 63 δισ. δολ στο αισιόδοξο σενάριο που ο ιός δεν εξαπλωθεί περαιτέρω, και 113 δισ δολ στο απαισιόδοξο, είναι προφανές ότι αυτή η μείωση της τουριστικής κίνησης δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη την αποτίμηση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών. Στην ναυαρχίδα των φετινών αποκρατικοποιήσεων, η συνεχής αύξηση της τουριστικής κίνησης στο ΔΑΑ είχε καλλιεργήσει μέχρι πρότινος προσδοκίες ότι το προς πώληση ποσοστό 30% θα μπορούσε να προσελκύσει τιμήματα ακόμη και 1,1 - 1,2 δισ. ευρώ ή και παραπάνω.
Η είδηση εξάλλου ότι οι 9 από τους 10 ενδιαφερόμενους που είχαν εκδηλώσει την πρόθεση να συμμετάσχουν σε αυτόν το νέο γύρο ιδιωτικοποίησης του αεροδρομίου, πέρασαν στη δεύτερη φάση της διαδικασίας, μιλούσε από μόνη της για το υψηλό διεθνές ενδιαφέρον.
Οι τελευταίες ωστόσο εξελίξεις και η κοινή παραδοχή ότι το πλήγμα στον τουρισμό, τόσο στον διεθνή, όσο και στον ελληνικό -που συνεισφέρει με πάνω από 20% στο ΑΕΠ της χώρας- θα είναι πολύ σημαντικό, δύσκολα θα αφήσουν ανεπηρέαστο και το τίμημα, όπως εκτιμούν άνθρωποι με εικόνα του χώρου. Επίσης και παρ’ ότι ακόμη δεν υπάρχουν ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση, εντούτοις ουδείς μπορεί να αποκλείσει ότι κάποιοι από τους υποψήφιους «μνηστήρες» θα αναθεωρήσουν ειλλημμένες αποφάσεις συμμετοχής τόσο στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, όσο και σε άλλους, πολλώ δε μάλλον όταν μετρούν τεράστιες απώλειες στα διεθνή χρηματιστήρια.
Η περίπτωση της ΔΕΠΑ Εμπορίας
Διαφορετικοί είναι οι λόγοι ανησυχίας που σκιάζουν τις εξελίξεις στο μέτωπο της ΔΕΠΑ Εμπορίας και οι οποίοι σχετίζονται τόσο με την διεθνή αβεβαιότητα, όσο και με τις εξελίξεις στο μέτωπο του πετρελαίου. Ακριβώς επειδή τα διεθνή συμβόλαια της ΔΕΠΑ με τους ξένους της προμηθευτές (όπως για παράδειγμα αυτό με την Gazprom) συνδέονται ως ένα βαθμό με την πορεία των τιμών του πετρελαίου, δηλαδή είναι oil indexed, σίγουρα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η βουτιά του αργού τα καθιστά πιο ελκυστικά. Αλλά επειδή ταυτόχρονα, λόγω της διακοπής λειτουργίας χιλιάδων κινεζικών εργοστασίων, κατακρημνίζονται και οι διεθνείς τιμές LNG, το τελευταίο γίνεται ακόμη πιο ανταγωνιστικό έναντι του αερίου των αγωγών της ΔΕΠΑ.
Δεν είναι ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα το πετρέλαιο, όσο η διεθνής αβεβαιότητα, συν το γεγονός ότι υπάρχει και η εκκρεμότητα της δικαστικής διένεξης με τη λιπασματοβιομηχανία ELFE. Ουδείς μπορεί να αποκλείσει ότι όλα αυτά δεν θα αποτυπωθούν όταν θα έρθει η ώρα, δηλαδή κάπου το προσεχές φθινόπωρο, και στο μέτωπο των προσφερόμενων τιμημάτων. Γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι εφόσον μέσα στους προσεχείς μήνες δεν έχει εξομαλυνθεί η κατάσταση και δεν έχει τελεσιδικήσει η δικαστική διένεξη με την ELFE, θα είναι καλύτερο να παραταθεί ο συγκεκριμένος διαγωνισμός. Σημειωτέον ότι εδώ και καιρό εκτιμήσεις της αγοράς αποτιμούσαν την πώληση του 65% της ΔΕΠΑ Εμπορίας στα επίπεδα των 150 εκατ ευρώ.
Σίγουρες αποδόσεις από την ΔΕΠΑ Υποδομών
Διαφορετική είναι η τρίτη φετινή αποκρατικοποίηση, αυτή του 100% της ΔΕΠΑ Υποδομών. Σε επίπεδο τιμημάτων και με δεδομένο ότι η ρυθμιζόμενη αξία παγίων της ΔΕΠΑ Υποδομών (Regulated Asset Base- RAB) ανέρχεται σε περίπου 600 εκατ ευρώ, τότε, συνυπολογίζοντας ένα μικρό πολλαπλασιαστή, το τίμημα από την πώληση του 100% της εταιρείας θα μπορούσε σύμφωνα με μια ανάγνωση να κυμανθεί στα 700 εκατ ευρώ. Εδώ, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι η διεθνής αβεβαιότητα δεν θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην διαδικασία, αφού αποδόσεις της τάξης του 8% σαν αυτές που προσφέρουν οι θυγατρικές της ΔΕΠΑ Υποδομών, είναι ρυθμιζόμενες από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και δεν βρίσκονται εύκολα διεθνώς.
Σε όλη την Ευρώπη, τα έσοδα των εταιρειών που διαχειρίζονται τις ενεργειακές υποδομές, είναι εξασφαλισμένα και ρυθμίζονται από την εκάστοτε εθνική ρυθμιστική αρχή. Στην Ελλάδα, ακριβώς επειδή τα δίκτυα φυσικού αερίου είναι νεαρής ακόμη ηλικίας, δηλαδή κάτω της 20ετίας, η ΡΑΕ προσφέρει στους διαχειριστές μια ετήσια απόδοση της τάξης του 8%-9%, προκειμένου να τα “αποσβέσουν” όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Σαν αποτέλεσμα, το μέσο σταθμισμένο κόστος κεφαλαίου, όπως ονομάζεται (Weighted Average Cost of Capital -WACC) κυμαίνεται σε επίπεδα που δεν συναντάται σχεδόν πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Διαχειριστές δικτύων διανομής των βόρειων χωρών αλλά και του νότου, όπως η βελγική Fluxys, η ιταλική Enagas και η γαλλική Engie, ακριβώς επειδή οι υποδομές τους είναι παλαιότερες, άρα έχουν αποσβεστεί, δίνουν αποδόσεις μεταξύ 1,5% με 2,5%. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο επέδειξαν ενδιαφέρον στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, συνολικά εννέα υποψήφιοι αγοραστές.Το κατά πόσο θα μολυνθεί από τον κοροναϊό και το domino effect στις αγορές και ο συγκεκριμένος διαγωνισμός θα φανεί φυσικά στην πράξη. Σαν σενάριο ωστόσο εκτιμάται ότι συγκεντρώνει λιγότερες πιθανότητες απ' ότι οι δύο προηγούμενοι.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
