- Μια κάποια βιασύνη διακρίνουν ορισμένοι στον Πρεμ Γουάτσα, του καναδικού ομίλου Fairfax που κατέχει ποσοστό άνω του 30% της Eurobank. Μάλιστα ορισμένοι παρατηρητές εκτιμούν ότι κάποιες μείζονες στρατηγικές επιλογές, όπως η ανατροπή της συμφωνίας με Pimco και η επιλογή Fortress, βασίζονται κυρίως σε βραχυπρόθεσμες προτεραιότητες και στόχους. Η βιασύνη αυτή ίσως συνδέεται με την απόφαση της Fairfax να μειώσει την συμμετοχή της στην Eurobank, καθώς στο ελληνικό τραπεζικό στοίχημα ο Γουάτσα έχει εγκλωβιστεί για μεγάλο διάστημα και έχει δεχθεί κριτική από μετόχους.
- Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για επενδυτικό fund και όχι τραπεζίτη και είναι λογικό να θέλει να μειώσει την συμμετοχή του στην εγχώρια τράπεζα. Η Eurobank και ευρύτερα το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και η οικονομία οφείλουν πολλά στον Πρεμ Γουάτσα ο οποίος πίστεψε και «πόνταρε» στην έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και κινητοποίησε πόρους σε μια εποχή που ουδείς κοιτούσε σοβαρά τη χώρα μας και ειδικά τις τράπεζες.
- Ωστόσο, άλλες πηγές αναφέρουν ότι δεν υπάρχει ζήτημα μείωσης θέσεων στη Eurobank αλλά μικρής μείωσης του ποσοστού προκειμένου να περιοριστούν κάποιες ρυθμιστικές υποχρεώσεις.
- Στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΘ ως ένα case study ανοησίας αναφέρθηκε ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στο Thessaloniki Summit 2019. Ο υπουργός, αφού υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει κανέναν δισταγμό να λέει «ότι είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τους επιχειρηματίες να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη», δεν παρέλειψε να αναφέρει την περιπέτεια της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης ως case study αυτοκαταστροφής ενός λαού: η πρώτη ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ είχε επιχειρηθεί από την κυβέρνηση Καραμανλή το 2008 και τότε η κινεζική Hutchinson είχε καταθέσει δεσμευτική προσφορά ύψους 500 εκατ. ευρώ για το 50% του λιμανιού. Ωστόσο ακολούθησε… ξέσπασμα λαϊκής οργής, με τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, όπως τόνισε ο κ. Γεωργιάδης, και την αριστερά να δημιουργούν μεγάλα επεισόδια, να απειλούν και να καταγγέλλουν, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση Καραμανλή (όπως και η Hutchinson) να κάνει πίσω.
- Λίγα χρόνια μετά, η κυβέρνηση Τσίπρα προχώρησε στην πώληση του 67% του ΟΛΘ έναντι 231 εκατ. ευρώ. Να θυμίσω εδώ ότι τα ίδια ωραία επαναστατικά υποστήριζε με πάθος τα χρόνια εκείνα και ο Γιώργος Παπανδρέου για την ακύρωση της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, του ΟΛΠ κλπ. Δεν χρεοκοπήσαμε τυχαία…
- Το ΔΝΤ κατάφερε να ενώσει σε μια γροθιά – μια φωνή τον διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα και επιτελικά στελέχη τραπεζών, που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη, επίσης στο πλαίσιο του Thessaloniki Summit 2019. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Θεσμικών Επενδυτών και της Τράπεζας Πειραιώς, Γεώργιος Χαντζηνικολάου, σκληροπυρηνικά αισιόδοξος ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της κρίσης, δεν έκρυψε την αγανάκτησή του για τις απαισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ και μίλησε μάλλον απαξιωτικά για τον οργανισμό. «Οι εκθέσεις αυτές είναι αποτέλεσμα ενός μεγάλου ζυμώματος, ξεκινούν από τα μικρά στελέχη, προχωρούν πάνω, ζυμώνονται, ξαναζυμώνονται, επηρεάζονται πολιτικά και στο τέλος μένει αυτό που λένε οι Εγγλέζοι: “ούτε ψάρι, ούτε κότα”. Εγώ δε δίνω πολύ μεγάλη αξιοπιστία, παρόλο που υποτίθεται ότι το ΔΝΤ είναι ένας αξιόπιστος οργανισμός», τόνισε.
- Ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, Παύλος Μυλωνάς, ήταν πολύ πιο συγκρατημένος στις εκφράσεις του, άλλωστε έχει εργαστεί για οκτώ χρόνια στο ΔΝΤ, χωρίς όμως να διαφωνεί με την ουσία, δηλαδή ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ είναι υπερβολικά απαισιόδοξες.
- Είχε προηγηθεί τοποθέτηση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος, με πολύ πιο διπλωματική γλώσσα, επίσης υπογράμμισε τη διαφωνία του με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ. «Θεωρώ ότι το ΔΝΤ δεν έχει δίκιο. Είναι ένας οργανισμός με πολύ μεγάλη εμπειρία, το διαβάζουμε πάντα με πολλή μεγάλη προσοχή, νομίζω όμως ότι τα τελευταία χρόνια κάνει ορισμένα λάθη τόσο όσο αφορά τα δημοσιονομικά τόσο και το ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης», σημείωσε.
- Για να πούμε, όμως, και του στραβού το δίκιο, υπάρχει ένα θέμα στο οποίο το Ταμείο επιμένει εδώ και καιρό και το θίγει πάλι στην τελευταία έκθεσή του. Ένα θέμα που εδώ στην Ελλάδα λίγο το συζητούμε, αλλά για το οποίο το ΔΝΤ έχει δίκιο να τονίζει ότι αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τις τράπεζες.
- Αναφέρομαι στο θέμα της ποιότητας των κεφαλαίων, που είναι χαμηλή επειδή μεγάλο μέρος της κεφαλαιακής βάσης αποτελείται από αναβαλλόμενη φορολογία (επιστροφές φόρων που θα γίνουν στο μέλλον, εφόσον οι τράπεζες έχουν τα απαραίτητα κέρδη). Το Ταμείο το επισημαίνει και πάλι με αρκετή έμφαση και φαίνεται ότι, αυτή την φορά, δεν πέφτουν σε ώτα μη ακουόντων οι προτροπές του να βρεθεί μια λύση. Αυτό δείχνει, τουλάχιστον, η συμφωνία που έχει γίνει μεταξύ υπουργείου Οικονομικών και Τράπεζας της Ελλάδος για την ενεργοποίηση, στις αρχές του 2020, του σχεδίου της ΤτΕ, που εκτός από τα «κόκκινα» δάνεια προορίζεται να μειώσει και τη συμμετοχή αναβαλλόμενων φόρων στα κεφάλαια των τραπεζών. Να, λοιπόν, που υπάρχει και ένα θέμα για το οποίο το Ταμείο και οι ελληνικές αρχές όχι μόνο συμφωνούν, αλλά γίνονται και κινήσεις στη σωστή κατεύθυνση.
Η βιασύνη του Π. Γουάτσα και η ανοησία στις ιδιωτικοποιήσεις
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
