Νέα παράταση συμβάσεων ως τον Ιούλιο για 900 εργαζομένους στη ΛΑΡΚΟ

Έως τις 15 Ιουλίου 2023 ανανεώθηκαν οι συμβάσεις των 900 εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ από την Ειδική Διαχείριση, με την προσδοκία μέχρι τότε να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες μεταβίβασης της εταιρείας στον προτιμητέο επενδυτή ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-ΑD Holdings, που πλειοδότησε στους δύο διαγωνισμούς του ΤΑΙΠΕΔ και του Ειδικού Διαχειριστή για τα περιουσιακά στοιχεία της ΛΑΡΚΟ.

Οι συμβάσεις των εργαζομένων έληγαν χθες και η ανανέωσή τους έως τις 15 Ιουλίου ήταν μονόδρομος, αφού για να υπογραφούν οι συμβάσεις με τον προτιμητέο επενδυτή που θα αναλάβει τις τύχες της εταιρείας θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα, ιδίως τώρα που η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.

Υπενθυμίζεται πως 900 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί από τον Ειδικό Διαχειριστή έχουν λάβει τις αποζημιώσεις τους και έχουν επαναπροσληφθεί με συμβάσεις διάρκειας λίγων μηνών μέχρι να αναδειχθεί νέος ιδιοκτήτης για την εταιρεία, ο οποίος και θα επιλέξει με πόσους εργαζόμενους θα λειτουργήσει τη ΛΑΡΚΟ.

Αν και η προπαρασκευή για την κατάρτιση των συμβάσεων μεταβίβασης είχε γίνει, η διαδικασία είναι χρονοβόρα γιατί απαιτείται ακριβής περιγραφή όλων των περιουσιακών στοιχείων που θα μεταβιβαστούν στον νέο ιδιοκτήτη, όπως το εργοστάσιο, τα μεταλλεία σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, οικόπεδα, μηχανήματα και εξοπλισμός.

Για τα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζει το ΤΑΙΠΕΔ πριν την υπογραφή της σύμβασης θα απαιτηθεί το «πράσινο φως» από το Ελεγκτικό Συνέδριο και για τα περιουσιακά στοιχεία του Ειδικού Διαχειριστή η θετική γνωμοδότηση του Πρωτοδικείου Αθηνών που με απόφασή του είχε θέσει τη ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης.

Έως τότε, ο Ειδικός Διαχειριστής θα χρειαστεί να λάβει νέα οικονομική βοήθεια από το υπουργείο Οικονομικών για να μπορεί να πληρώνει τουλάχιστον τους μισθούς των εργαζομένων. Σημειώνεται πως η ΛΑΡΚΟ από το τέλος του Ιουλίου του 2022 δεν έχει παραγωγική δραστηριότητα και παραμένει κλειστή γιατί τα λειτουργικά της έξοδα ήταν λιγότερα από τα λειτουργικά της έσοδα εξαιτίας της μειωμένης ζήτησης και των χαμηλών τιμών του σιδηρονικελίου που παράγει η εταιρεία.

Η διαδικασία εύρεσης ιδιώτη στρατηγικού επενδυτή που στέφθηκε με επιτυχία, σε αντίθεση με προσπάθειες παρελθόντων ετών, θα «ελαφρύνει» τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 80 εκατ. ευρώ ετησίως –τόσα έβαζε μέσα το κράτος η λειτουργία της ΛΑΡΚΟ- και θα διαγραφούν πρόστιμα για κρατικές ενισχύσεις ύψους 136 εκατ. ευρώ. Το κυριότερο όμως είναι πως δεν θα «σβήσει» μια βαριά βιομηχανία πρώτων υλών που αξιοποιεί τον ορυκτό πλούτο της χώρας.

Απαιτούνται επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ

Το τίμημα που θα καταβάλει η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ –ΑD Holdings για τη ΛΑΡΚΟ διαμορφώθηκε στα 6 εκατ. ευρώ αλλά ο επενδυτής θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για την επέκταση του λιµανιού στο εργοστάσιο της Λάρυµνας, για περιβαλλοντικές παρεμβάσεις καθώς και για επενδύσεις σε νέο εξοπλισμό γιατί εδώ και χρόνια οι επενδύσεις αφορούσαν μόνο σε εργασίες συντήρησης. Για τις παραπάνω επενδύσεις εκτιμάται ότι θα χρειαστούν άνω των 250 εκατ. ευρώ. Για την περιβαλλοντική συμμόρφωση του ρυπογόνου εργοστασίου ο επενδυτής θα έχει περίοδο χάριτος.

Κανείς δεν γνωρίζει προς το παρόν τα σχέδια και τι προβλέπει το business plan του νέου ιδιοκτήτη. Η ΛΑΡΚΟ σήμερα παράγει σιδηρεονικέλιο που χρησιμοποιείται από τις βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα με τη μέθοδο της πυρομεταλλουργίας που είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρος. Επίσης, με αυτή τη μέθοδο αξιοποιείται μόνο το νικέλιο ενώ τα άλλα δύο συστατικά που περιέχονται στο σιδηρονικέλιο (κοβάλτιο και σίδηρος) πετάγονται.

Σημειώνεται ότι και το νικέλιο, στη μορφή που παράγεται με την πυρομεταλλουργία δεν είναι κατάλληλο για μπαταρίες, στις οποίες χρησιμοποιείται καθαρό νικέλιο.

Όμως, με μία επένδυση της τάξης των 200 εκατ. δολαρίων μπορεί η εταιρεία να αλλάξει τη μέθοδο αξιοποίησης της πρώτης ύλης και να παράγει πλέον καθαρό νικέλιο για μπαταρίες ιόντων λιθίου των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, όπως και κοβάλτιο, που συμμετέχει με ποσοστό 10% - 15% στις ίδιες μπαταρίες και έχει γίνει περιζήτητο μέταλλο αυτή την περίοδο.

Πρόκειται για τη μέθοδο της υδρομεταλλουργίας, που έχει αποδειχθεί επιστημονικά -η ΛΑΡΚΟ μάλιστα είχε δημιουργήσει πειραματική εγκατάσταση στο παρελθόν- ότι μπορεί να αξιοποιηθεί για την παραγωγή καθαρού νικελίου και κοβαλτίου από τα φτωχά σε περιεκτικότητα νικελίου ελληνικά κοιτάσματα λατεριτών. Η συγκεκριμένη μέθοδος δεν είναι ενεργοβόρος, όπως η πυρομεταλλουργία, απαιτεί λιγότερους εργαζόμενους, αλλά παράγει τοξικά απόβλητα και χρειάζονται ειδικές επενδύσεις.