Παρά τη διόγκωση του λειτουργικού κόστους, που εξανεμίζει την ήδη αναιμική κερδοφορία των σούπερ μάρκετ και τη μείωση της κατανάλωσης λόγω της «έκρηξη» του πληθωρισμού, οι αλυσίδες συνεχίζουν να υλοποιούν επενδυτικά προγράμματα που σχεδιάστηκαν πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, καθώς οι διοικήσεις φοβούνται ότι, σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να χάσουν έδαφος έναντι του ανταγωνισμού.
Η πλέον χαρακτηριστική ένδειξη του υφέρποντος παραλογισμού είναι πως, όπως έλεγε πηγή της αγοράς μιλώντας προς το Business Daily, τα προγραμματισθέντα από το 2021 επενδυτικά σχέδια των αλυσίδων σούπερ μάρκετ εξελίσσονται κανονικά.
Και τούτο παρά το γεγονός ότι το κόστος της οικοδομής έχει αυξηθεί σημαντικά και δεν προβλέπεται να υποχωρήσει στο επόμενο διάστημα, ενώ το κόστος της ενέργειας έχει εξανεμίσει την κερδοφορία του έτους. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο επιχειρηματίας του κλάδου, από 9 εκατ. ευρώ που ήταν το ετήσιο κόστος ενέργειας έχει ανέλθει σήμερα στα 26 εκατ. ευρώ, δηλαδή έχει σχεδόν τριπλασιαστεί. Παράλληλα, η ζήτηση συρρικνώνεται και δεν προβλέπεται να ανακάμψει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2022.
Αυτή η παράδοξη εξέλιξη, έλεγε η ίδια πηγή, οφείλεται στο γεγονός ότι ο ανταγωνισμός στον κλάδο βρίσκεται σε τέτοια επίπεδα που κανείς δεν κάνει το πρώτο βήμα να αναθεωρήσει τους σχεδιασμούς του, διότι θεωρεί ότι θα δώσει συγκριτικό πλεονέκτημα στους ανταγωνιστές του.
«Πάγωσε» η συγκέντρωση της αγοράς
Παράλληλα, μετά από την εξαιρετική για το λιανεμπόριο διετία 2020 - 2021 –είναι από τους ελάχιστους κλάδους που βελτίωσαν τις πωλήσεις και την κερδοφορία τους, αν και αυξήθηκε το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων– η συγκέντρωση της αγοράς προχωρά πιο αργά κι από βήματα χελώνας.
Όπως έλεγε επιχειρηματίας του λιανεμπορίου, οι μεσαίου και μικρού μεγέθους επιχειρήσεις απέκτησαν σ' αυτό το διάστημα αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να ανεβάσουν σε εντυπωσιακά επίπεδα τις οικονομικές τους απαιτήσεις -«εμείς δεν θα αγοράζαμε τοπική επιχείρηση σαν να ήταν η Walmart» τόνιζε χαρακτηριστικά. Έτσι, επί της ουσίας σταμάτησαν όσες συζητήσεις βρίσκονταν σε εξέλιξη.
Πρέπει μάλιστα να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι από τα αλλεπάλληλα κύματα εξαγορών και καταρρεύσεων από το 2010 και εντεύθεν οι μεσαίου και μικρού μεγέθους τοπικές επιχειρήσεις που έχουν απομείνει έχουν αξιόπιστα χαρακτηριστικά και έχουν ενσωματώσει στην λειτουργία τους όλες τις συνέπειες των αναστατώσεων και των προβλημάτων της τελευταίας δεκαετίας. Διαθέτουν δηλαδή ευελιξία και αντοχές που τις κάνει ανταγωνιστικές σ' αυτό το εξαιρετικά δύσκολο περιβάλλον. Έτσι, λοιπόν, «αν πουληθούν, θα πουληθούν ακριβά». Κανείς όμως δεν φαίνεται διατεθειμένος, προς το παρόν τουλάχιστον, να αγοράσει τόσο ακριβά όσο ζητούν.
Ορισμένοι μάλιστα θεωρούν πως αρχής γενομένης από το 2022 –κι απ' ότι φαίνεται πολλές δυσάρεστες εξελίξεις στην αγορά θα διατηρηθούν και στην επόμενη διετία– η αύξηση του κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων, με πρώτο παράγοντα το ενεργειακό, σε συνδυασμό με την μείωση της ζήτησης, θα προκαλέσει σε ορισμένους επιχειρηματίες, ιδιοκτήτες μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων, δεύτερες σκέψεις, να μειώσουν τις οικονομικές τους απαιτήσεις και να πουλήσουν. Αυτό όμως θα αρχίσει να φαίνεται από το 2023 και εφόσον φυσικά η ελληνική οικονομίας, ακολουθώντας την υπόλοιπη ευρωζώνη, επιβραδύνει σοβαρά ή εισέλθει σε ύφεση.
Υπενθυμίζεται ότι η ύφεση στα χρόνια των μνημονίων αναδιέταξε πλήρως τον χάρτη του λιανεμπορίου και εφόσον επανέλθει είναι μάλλον βέβαιο ότι και πάλι θα αφήσει ισχυρό το αποτύπωμα της, έστω κι αν η αναδιαμόρφωση του χάρτη θα αφορά την «περιφέρεια» κι όχι τον «πυρήνα» του κλάδου.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
