Επιταχύνει τις κινήσεις της η ONEX από κοινού με την ιταλική ναυπηγική και αμυντική βιομηχανία Fincantieri για τη διάσωση των Ναυπηγείων Ελευσίνας, που περνάει μέσα από το εξοπλιστικό πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, έχουν γίνει τα σημαντικότερα βήματα που χρειάζονται για να ολοκληρωθεί και να εγκριθεί από τους πιστωτές το σχέδιο εξυγίανσης και είναι ζήτημα χρόνου πια να κατατεθεί στο δικαστήριο για επικύρωση.
Ειδικότερα, χθες το πρωί κατατέθηκε το σχέδιο εξυγίανσης στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας – Πολεμικό Ναυτικό και στο υπουργείο Ανάπτυξης. Ενέργεια η οποία προαπαιτείται, όπως λένε πηγές που γνωρίζουν τη διαδικασία, για να κατατεθεί στη συνέχεια στο Πρωτοδικείο. Πρέπει δηλαδή πρώτα να εγκριθεί το σχέδιο από τους πιστωτές. Οι εργαζόμενοι είναι οι πρώτοι που συμφώνησαν ήδη, ενώ ο επόμενος σταθμός είναι το ΥΠΕΘΑ και το υπουργείο Ανάπτυξης και θα ακολουθήσουν οι τράπεζες.
Τα «νερά» βέβαια ταρακουνήθηκαν για τα καλά μετά την πρόταση που κατέθεσε τη περασμένη Τρίτη ο ιταλικός κολοσσός Fincantieri για τη διεκδίκηση της προμήθειας τεσσάρων κορβετών του Πολεμικού Ναυτικού, συν τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων παλαιών φρεγατών, τύπου MEKO. Μια πρόταση «σφήνα» ανάμεσα στους Γάλλους, που μετά τις φρεγάτες Belharra επιδιώκουν να κλείσουν συμφωνία και για τις κορβέτες με την πρόταση για τις Gowind και στους Ολλανδούς που έχουν προτείνει τις κορβέτες Sigma.
Προτάσεις που μπορεί να καλύπτουν επιχειρησιακά τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, όπως άλλωστε και η Doha της Fincantieri, ωστόσο το μεγάλο ατού της ιταλικής πρότασης είναι ότι μαζί με αυτήν, εκτός από τις κορβέτες, θα «χτιστούν» ξανά τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, τα οποία εδώ και πολλά χρόνια φυτοζωούν.
Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, μαζί με το Νεώριο, υπό τη διοίκηση της ONEX, με τη στήριξη της αμερικανικής αναπτυξιακής τράπεζας DFC και με τη σύμπραξη της Fincantieri, που θα αναλάβει το αμυντικό κομμάτι, θα μπορέσουν να γίνουν ένα ναυπηγείο με ηγετική θέση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η δέσμευση που αναλαμβάνει η Fincantieri και είναι ίσως το «κλειδί» της όλης υπόθεσης είναι ότι οι τρεις εκ των τεσσάρων κορβετών θα «χτιστούν» στην Ελλάδα στα ναυπηγεία Ελευσίνας. Η πρώτη από τις τέσσερις κορβέτες θα γίνει στην Ιταλία για λόγους καθαρά πρακτικούς, μέχρι να προχωρήσει η εξυγίανση και οι απαραίτητες αναβαθμίσεις στο ναυπηγείο, καθώς αυτές οι εργασίες που πρέπει να γίνουν στο ναυπηγείο δεν πρέπει να καθυστερήσουν επ’ ουδενί τη ροή παραδόσεων στο Πολεμικό Ναυτικό.
Όσον αφορά τους κυρίως αντιπάλους της πρότασης αυτής, τους Γάλλους, όπως έχει αποδείξει και η πολύ πρόσφατη εμπειρία, μπορεί να διαθέτουν αξιόπιστο πολεμικό υλικό, ωστόσο είναι ιδιαίτερα «φειδωλοί» όσον αφορά τη συμπαραγωγή. Να υπενθυμίσουμε ότι η Dassault για την παραγγελία των 24 Rafale ύψους 3,2 δισ. ευρώ όχι απλά δεν συνεργάζεται με ελληνικές εταιρείες, αλλά δεν προσήλθε καν σε συναντήσεις μαζί τους.
Από την πλευρά της Naval Group, κατασκευάστριας των φρεγατών Belharra, πολλά ακούγονται για συμπαραγωγή στην Ελλάδα και συνεργασία με ελληνικές εταιρείες, ωστόσο, ενώ έχουμε φτάσει στο παρά ένα της υπογραφής της σύμβασης με την Ελλάδα, ακόμα τίποτα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα για υποκατασκευαστικό έργο, για ένα πρόγραμμα με προϋπολογισμό άνω των 3 δισ. ευρώ.
Τι θα γίνει αν η Fincantieri δεν πάρει τις κορβέτες
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι πώς θα προχωρούσε η διαδικασία εξυγίανσης των Ναυπηγείων Ελευσίνας σε περίπτωση που δεν επικρατήσει η Fincantieri στον διαγωνισμό για τις κορβέτες. Όπως δήλωσε στο Businessdaily αξιόπιστη πηγή, η συμφωνία της Fincantieri αφορά τα ναυπηγεία και δεν περιορίζεται μόνο σε ένα πρόγραμμα. Όμως, προσθέτει, «αν υποθέσουμε ότι δεν επιλεχθούν τα ναυπηγεία Ελευσίνας και η Fincantieri, τότε η ιταλική εταιρεία θα πάρει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι αυτή η χώρα δεν θέλει να χτίζει σε ναυπηγεία στην Ελλάδα. Άρα, άμα δεν πιστεύει η ίδια η χώρα στα ναυπηγεία της γιατί να πιστέψει κάποιος τρίτος;».
Η ίδια πηγή τονίζει ότι η Ελλάδα διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλίες στον κόσμο και βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, όπου δεν χρειάζεται απλώς να αποφασίσει πώς θα ενισχυθεί το Πολεμικό Ναυτικό με αξιόπιστα σκάφη, αλλά και αν θα ενισχύσει έναν τομέα όπως τα ναυπηγεία, ο οποίος μπορεί να δώσει δουλειά σε πολλά ελληνικά χέρια και να ενισχύσει την ελληνική οικονομία.
Η πρόταση της ONEX, η οποία στηρίζεται χρηματοδοτικά από την DFC, προβλέπει ότι θα αναλάβει όλο το εμπορικό κομμάτι των ναυπηγείων. Όσον αφορά την Fincantieri που έχει έδρα την Τεργέστη και συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά ναυπηγεία, θα δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο αμυντικό κομμάτι. Ο ιταλικός όμιλος, μετά την εξαγορά της Vard το 2013, διπλασιάστηκε σε μέγεθος και σήμερα είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος στον κόσμο. Η Fincantieri κατασκευάζει εμπορικά και στρατιωτικά σκάφη. Έχει αναλάβει το πρόγραμμα φρεγατών του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού και το υλοποιεί στα ναυπηγεία της στις ΗΠΑ.
Παράλληλα, η Fincantieri συμμετέχει στο πρόγραμμα της ευρωκορβέτας ΕPC (European Patrol Corvette), μαζί με τη γαλλική Naval Group και την ισπανική Navantia, στο οποίο και συμμετέχουν η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ελλάδα, ενώ στη συγχρηματοδότηση του προγράμματος συμμετέχουν πλέον η Δανία και η Νορβηγία.
Όπως λένε πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα, αυτή τη στιγμή ουσιαστικά δεν υπάρχει εναλλακτικό πλάνο για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας αν αυτό το σχέδιο δεν προχωρήσει. Σε διαφορετική περίπτωση, δηλώνουν με απόλυτο τρόπο, η κατάσταση θα γίνει πολύ άσχημη και θα οδηγήσει σε αδιέξοδα, με υπαγωγή σε ειδική διαχείριση που θα οδηγήσει στην απαξίωση των ναυπηγείων.
«Η Ελλάδα όμως μπορεί να μπει στο χάρτη των χωρών με ναυπηγεία και να παίξει ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο», τονίζουν. «Σε μια χώρα με μεγάλη ναυτιλία, τα ναυπηγεία μπορούν να φτάσουν κι αυτά ψηλά. Μπορούν να επισκευάζονται και να ναυπηγούνται πλοία στην Ελλάδα. Αρκεί να πιστέψουμε ότι τα ναυπηγεία της χώρας μπορούν και πρέπει να ξαναπάρουν μπροστά γιατί είναι εθνική υπόθεση που αφορά εκτός από το σήμερα και τις επόμενες γενιές».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
