Τα κρυφά κόστη για την αποσύνδεση από παρόχους τηλεπικοινωνιών

Σημαντικές βελτιώσεις έχουν γίνει στον τρόπο που υπολογίζεται το κόστος αποσύνδεσης για τους καταναλωτές σε περίπτωση που θέλουν να διακόψουν την σύμβαση με έναν τηλεπικοινωνιακό πάροχο, ώστε οι καταναλωτές να μην βρίσκονται μπροστά σε απροσδόκητες επιβαρύνσεις. Πάντως, η Ελλάδα βρίσκεται πρώτη στα πέναλτι αποσύνδεσης πανευρωπαϊκά.

Όπως αναφέρουν άνθρωποι της αγοράς στο BD, «το σύστημα που υπολογίζονται τα τέλη αποσύνδεσης έχει αλλάξει από τον Φεβρουάριο του 2022. Πριν το 2017 δεν υπήρχε συγκεκριμένος τρόπος υπολογισμού των τελών πρόωρης διακοπής, με αποτέλεσμα πολλοί καταναλωτές να πληρώνουν υπέρογκα ποσά που ξεπερνούσαν τα 200 και 300 ευρώ. Ευτυχώς από τότε έχουν αλλάξει τα πράγματα και υπάρχει μια ισορροπία και προστασία του καταναλωτή».

Πάντως, τα κόστη εξοπλισμού που αναγράφονται στα συμβόλαια καταγράφουν διαφορές από εταιρεία σε εταιρεία, ενώ και τα τέλη σύνδεσης αποτελούν πολλές φορές γρίφο. Αν και οι εταιρείες αναφέρουν ότι είναι δωρεάν, τα συμβόλαια λένε άλλα.

Όπως αναφέρει ο κανονισμός της ΕΕΤΤ:

• Εάν η διακοπή γίνει εντός των δύο πρώτων μηνών του συμβολαίου, ο συνδρομητής καταβάλει τα πάγια δύο (2) μηνών, πέραν των παγίων που αντιστοιχούν στο χρόνο παραμονής. Στο ποσό αυτό προστίθεται το εναπομείναν ποσό απόσβεσης για τυχόν επιδότηση συσκευής ή/και τερματικού εξοπλισμού ή/και κατασκευής σύνδεσης στο δίκτυο που αντιστοιχεί στο διάστημα για το οποίο δεν καταβάλλονται πάγια, δηλαδή για τους εναπομείναντες μήνες, μετά τη χρονική στιγμή επέλευσης των αποτελεσμάτων της ως άνω καταγγελίας, μέχρι την κανονική λήξη της σύμβασης μείον δύο μήνες.
• Εάν η διακοπή γίνει μετά τον 2ο μήνα του συμβολαίου, ο συνδρομητής καταβάλει το ένα τέταρτο (1/4) του αθροίσματος των μηνιαίων παγίων για το μετά τη χρονική στιγμή επέλευσης των αποτελεσμάτων της ως άνω καταγγελίας διάστημα μέχρι την κανονική λήξη της σύμβασης ορισμένου χρόνου.
• Στο ποσό αυτό προστίθεται το εναπομείναν ποσό απόσβεσης για τυχόν επιδότηση συσκευής ή/και τερματικού εξοπλισμού ή/και κατασκευής σύνδεσης στο δίκτυο που αντιστοιχεί στο διάστημα για το οποίο δεν καταβάλλονται πάγια, δηλαδή για τα τρία τέταρτα (3/4) του εναπομείναντος διαστήματος / μηνών, από τη χρονική στιγμή επέλευσης των αποτελεσμάτων της ως άνω καταγγελίας, μέχρι την κανονική λήξη της σύμβασης. Ως πάγιο λαμβάνεται το καταβαλλόμενο μηνιαίως από τον συνδρομητή κατά την διάρκεια της ορισμένου χρόνου σύμβασης.
• Οι συνδρομητές αορίστου χρόνου (εκείνοι που έχει παρέλθει το χρονικό διάστημα της σύμβασης και συνεχίζουν να εξυπηρετούνται από την εταιρεία χωρίς να έχουν υπογράψει νέα σύμβαση) μπορούν να διακόψουν οποιαδήποτε στιγμή θέλουν την σύμβαση χωρίς να μπορεί να τους επιβληθεί πέναλτι.

Παράδειγμα

Ένας συνδρομητής υπογράφει για 24 μήνες σύμβασης έναντι συμβολαίου 30 ευρώ. Επίσης το κόστος του εξοπλισμού είναι στα 48 ευρώ, ενώ τα τέλη σύνδεσης είναι δωρεάν (σ.σ. συνήθης πρακτική των εταιρειών).

Αν αποφασίσει να αποχωρήσει στον έκτο μήνα της σύμβασης, ο συνδρομητής θα πρέπει να πληρώσει:

• Από τους 18 μήνες παγίων που απομένουν, θα πρέπει να πληρώσει 4,5 μήνες δηλαδή ένα ποσό 135 ευρώ (4,5 x 30 ευρώ).
• Από τους 18 μήνες που μένουν για την απόσβεση του κόστους εξοπλισμού θα πρέπει πληρώσει 13,5 μήνες. Δηλαδή 13,5 x 2 ευρώ, άρα 27 ευρώ.

Οπότε το συνολικό ποσό που θα οφείλει ο συνδρομητής ώστε να μπορέσει να απεμπλακεί από το συμβόλαιό του είναι 162 ευρώ συνολικά.

Πρώτη η Ελλάδα στα πέναλτι πρόωρης διακοπής

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν πέρυσι από το Ευρωβάρόμετρο, οι Έλληνες καταναλωτές έχουν το υψηλότερο ποσοστό πληρωμών ποινών για πρόωρη αποσύνδεση. Οι Έλληνες είναι οι λιγότερο ικανοποιημένοι καταναλωτές στην Ευρώπη για τις ταχύτητες ίντερνετ και ταυτόχρονα είναι στις πρώτες θέσεις των δυσκολιών που έχουν αντιμετωπίσει στην προσπάθειά τους να αλλάξουν πάροχο.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους έξι καταναλωτές δηλώνει ότι επιβαρύνθηκε με ποινή πρόωρης αποσύνδεσης. Με ποσοστό 16%, η χώρα μας βρίσκεται στην πρώτη θέση και πολύ μακριά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι μόλις στο 4%, στην πληρωμή πέναλτι στον προηγούμενο πάροχο λόγω πρόωρης διακοπής συμβολαίου.

Αντίστοιχα στο 10% είναι το ποσοστό σε Τσεχία, Σλοβενία και Λουξεμβούργο όπου οι καταναλωτές αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, ενώ ακολουθούν Κροατία, Λετονία και Λιθουανία με 7%. Μόλις το 1% των καταναλωτών σε Γερμανία, Δανία και Κύπρο ανέφερε την πληρωμή «πέναλτι» στον πάροχο σαν πρόβλημα που παρουσιάστηκε.

Επίσης η Ελλάδα είναι δεύτερη στην Ευρώπη στη συνολική καταγραφή προβλημάτων που σχετίζονται με το κόστος όσον αφορά την αλλαγή παρόχου με ποσοστό 31% όπου και βρίσκεται πίσω μόνο από την Ιρλανδία που σημειώνει 32%. Ταυτόχρονα βρίσκεται και στην τρίτη θέση έχοντας τα ίδια ποσοστά με Ιρλανδία, Γαλλία σε ποσοστό 35% στα συνολικά προβλήματα που σχετίζονται με υπηρεσίες. Στη πρώτη θέση βρίσκεται η Κροατία με ποσοστό 42% και ακολουθεί η Μάλτα με 36%.

Τα τελευταία δυο χρόνια, το 32% των καταναλωτών έχουν αλλάξει πάροχο πριν παρέλθει ο χρόνος δέσμευσης με τον προηγούμενο και η Ελλάδα βρίσκεται στην 5^η θέση πίσω από Ιρλανδία (43%), Σουηδία, Φιλανδία (36%) και την Σλοβακία (34%).

Παράλληλα, στο ερώτημα αν δεν αντιμετώπισαν πρόβλημα στην αλλαγή παρόχου, οι Έλληνες ήταν τέταρτοι από το τέλος με ποσοστό 46% έναντι 59% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Μόνο σε Κροατία με ποσοστό 37% και Ιρλανδία, Μάλτα με ποσοστό 44% καταγράφηκαν ποσοστά μικρότερα της χώρας μας.