Σοβαρές επιπτώσεις στο κόστος των έργων, τόσο στα κτίρια, όσο και στις άλλες υποδομές, έχει η έκρηξη των διεθνών τιμών στα υλικά, σύμφωνα με τη μελέτη της εταιρείας συμβούλων / ελεγκτών KPMG «The Future of Real Estate & Construction». Όπως επισημαίνεται, τα υλικά αποτελούν τη μεγαλύτερη δαπάνη για τους κατασκευαστές με τα βασικά μέταλλα που χρησιμοποιούν (σίδερο, χαλκός και αλουμίνιο) να έχουν εκτοξευθεί στη διάρκεια του 2021.
Το υπουργείο Υποδομών προχώρησε πρόσφατα στη λήψη μέτρων για να μην «παγώσουν» τα εργοτάξια και να συνεχιστεί η κατασκευή δημοσίων έργων. Πολλά έργα, ειδικά αυτά που έχουν ανατεθεί με μεγάλες εκπτώσεις, βρίσκονται ήδη εκτός προϋπολογισμού και σε αρκετές περιπτώσεις έχουν σταματήσει. Η κυβέρνηση, με πρωτοβουλίες όπως το μπόνους έγκαιρης ολοκλήρωσης, η πληρωμή συγκεκριμένων υλικών με βάση τα σημερινά τιμολόγια (και όχι το κόστος που αναφέρεται στη σύμβαση), κ.α. προσπαθεί να κρατήσει ανοικτά τα εργοτάξια. Οι διοικήσεις των τεχνικών εταιρειών θεωρούν πως απαιτούνται περισσότερα και πιο γενναία μέτρα.
Οι τιμές του σιδήρου που είχαν φτάσει στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας το 2015, άρχισαν από τότε να ανεβαίνουν. Η συνολική αύξηση μεταξύ 2015 – 2020 ήταν κοντά στο 95% και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν εκτοξευθεί κατά 70% επιπλέον. Ο χαλκός και το αλουμίνιο είχαν καταγράψει μειώσεις την περίοδο 2018 – 2019 αλλά στη διάρκεια της πανδημίας οι τιμές εκτοξεύθηκαν κατά 67% και 37%, αντίστοιχα.
Η αναστάτωση στη διεθνή εφοδιαστική αλυσίδα που προκλήθηκε αρχικά από την πανδημία αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα, οδηγεί προς τα πάνω και τις τιμές άλλων υλικών. Οι αυξήσεις, σύμφωνα με τη μελέτη της KPMG, κινούνται μεταξύ 15% και 75%. Οι τιμές βασικών υλικών όπως του σιδήρου και του τσιμέντου παρέσυραν προς τα πάνω και το κόστος άλλων υλικών που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές.
Όπως εξηγούν στην KPMG αρχικά υπήρξε η διαταραχή στην εφοδιαστική αλυσίδα λόγω πανδημίας, στη συνέχεια, πάλι λόγω της πανδημίας και της καραντίνας, οι καταναλωτές στράφηκαν προς αγορές προϊόντων που απαιτούν μέταλλα για την κατασκευή τους όπως οι οικιακές συσκευές και τα ποδήλατα.
Ακολούθησε η αύξηση του μεταφορικού κόστους λόγω του «βραχυκυκλώματος» σε πολλά λιμάνια, των περιορισμών στην κυκλοφορία και την έκρηξης του ενεργειακού κόστους. Υπήρξαν επίσης και πολιτικές παρεμβάσεις στην εξαγωγή πρώτων υλών από Κίνα, Ρωσία, κ.α. ενώ η εκτίναξη του ενεργειακού κόστους θα συμβάλλει σε περαιτέρω άνοδο τιμών υλικών.
Για τους ίδιους λόγους αυξήθηκαν και οι τιμές του τσιμέντου. Η παραγωγή του τελευταίου απαιτεί ποσότητες οξειδίων του σιδήρου και αλουμίνας, έστω σε μικρό ποσοστό. Τεράστια αύξηση κατά 325% παρουσίασε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μέχρι τον Μάιο του 2021 η ξυλεία, οι τιμές της οποίας σταδιακά υποχώρησαν αλλά εξακολουθούν να βρίσκονται πολύ υψηλότερα (95%) σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2019.