Η κρίση που προκάλεσε η πανδημία έχει πλήξει κατάφωρα την αγορά εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο, με τους ειδικούς να προειδοποιούν ότι υπάρχει και η «κρυφή ανεργία» η οποία μπορεί να μην καταγράφεται στα επίσημα στοιχεία αλλά θα αποτελέσει τροχοπέδη για την παγκόσμια οικονομία και την προσπάθειά της να ανακάμψει.
Στην «κρυφή ανεργία» συνυπολογίζονται όσοι εργαζόμενοι διατηρούν ακόμη τη δουλειά τους χάρη στα προγράμματα στήριξης των κυβερνήσεων, ιδιαίτερα σε τομείς που έχουν δεχθεί ισχυρό πλήγμα από την κρίση όπως οι μεταφορές, ο τουρισμός, η διασκέδαση αλλά και η εστίαση.
Επίσης, στην «κρυφή ανεργία» προσμετρώνται όσοι εξαναγκάζονται λόγω των συνθηκών να εργάζονται λιγότερες ώρες άρα να έχουν και μικρότερες αποδοχές και όσοι έχουν εγκαταλείψει την αναζήτηση εργασίας, γνωρίζοντας ότι η κρίση καθιστά όλο και πιο δύσκολη την πιθανότητα να βρουν κάποια θέση έστω και «χαμηλότερης» αξίας από αυτής των προσόντων που διαθέτουν.
Οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο αντιμετωπίζουν το ίδιο δίλημμα: το άμεσο οικονομικό σοκ των lockdowns έχει μειωθεί, αλλά η παρατεταμένη ανεργία είναι πιθανό να προκαλέσει εκτεταμένες δυσκολίες, να κρατήσει τους μισθούς σε χαμηλά επίπεδα και να επιβραδύνει τον ρυθμό ανάκαμψης που «οδηγείται» από τους καταναλωτές.
«Η αντίδραση στην αγορά εργασίας είναι το κλειδί για την κατανόηση των τελευταίων επιπτώσεων του σοκ της πανδημίας. Έχει ανάλογο ρόλο με αυτόν που διαδραμάτισαν οι τράπεζες κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2008 ή τα κράτη με προβλήματα κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους του ευρώ», εκτιμά ο Marc de Muizon, οικονομολόγος της Deutsche Bank.
Οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων ποικίλουν, με πλέον απαισιόδοξη αυτή της ABN Amro η οποία υποστηρίζει ότι η πραγματική ανεργία στην ευρωζώνη είναι κατά τέσσερις έως 4,5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη από το επίσημο 8,1% που ανακοινώθηκε για τον μήνα Αύγουστο. Επιπρόσθετα, τον Αύγουστο 5% έως 10% των Ευρωπαίων εργάζονταν σε κλάδους που βρίσκονταν υπό καθεστώς προστασίας από τις κυβερνήσεις. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι όλες αυτές οι θέσεις θα διατηρηθούν όταν ολοκληρωθούν τα δημόσια προγράμματα στήριξης.
Η ανεργία εάν συνυπολογιστούν και οι οικονομικά μη ενεργοί πολίτες
Σύμφωνα με εκτίμηση της Allianz, εάν οι οικονομικά ανενεργοί πολίτες μετρηθούν, τότε αυτόματα η ανεργία στην Ισπανία θα ξεπεράσει το 20%, στις ΗΠΑ και την Ιταλία το 10% και το 9% στο σύνολο της ευρωζώνης.
Στις ΗΠΑ, η δυναμική είναι διαφορετική. Όσοι βρίσκονται σε «αναγκαστική αργία» υπολογίζονται ως άνεργοι, γι’ αυτό άλλωστε και η ανεργία στη χώρα εκτινάχθηκε στο 14,7% τον Απρίλιο, ενώ έχει υποχωρήσει στο 7,9% τον Αύγουστο. Όμως και εδώ οι ειδικοί σπεύδουν να εκφράσουν τον προβληματισμό τους, τονίζοντας ότι αυτό που δεν μετρά κανείς είναι τους εργαζόμενους που έχουν απογοητευθεί πλήρως και εγκαταλείπουν την αγορά, γνωρίζοντας ότι οι συνθήκες είναι πάρα πολύ δύσκολες και δεν θα βρουν κάποια θέση εργασίας.
Την ίδια ώρα και μετά από ένα απογοητευτικό σε ό,τι αφορά τα έσοδα καλοκαίρι, αρκετές εταιρείες κυρίως στις ΗΠΑ αλλά όχι μόνο, από αερομεταφορείς έως εταιρείες διαχείρισης θεματικών πάρκων, ανακοινώνουν επιθετικά προγράμματα μείωσης θέσεων. Ο Τζέισον Φούρμαν, καθηγητής στο Χάρβαρντ και πρώην σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, υπολογίζει το «ρεαλιστικό ποσοστό ανεργίας» στο 9,6%.
Το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργεί αυτή η κρυφή στρατιά πραγματικών ανέργων δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι θα συντελέσουν τα μέγιστα στην περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης, ένας στοιχείο – κλειδί για την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας.
Κατά τον David Page, οικονομολόγο της Axa Investment Managers. για κάθε μήνα που οι κρυφοί άνεργοι παραμένουν έξω από το εργατικό δυναμικό, η παγκόσμια ιδιωτική κατανάλωση χάνει έσοδα άνω των 14 δισ. δολαρίων και μάλιστα σε τομείς που έχουν, ήδη, δεχθεί ισχυρό πλήγμα λόγω των περιορισμών που επιβάλει η πανδημία.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
