Η σύγχρονη πολιτική στατιστική, από τη Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα, αποτυπώνει ανάγλυφα το ρευστό πολιτικό σκηνικό, τόσο πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, όσο και μετά την «απομάκρυνση» των ψηφοφόρων από την κάλπη.
Μπορεί στην τελική ευθεία για την αναμέτρηση της 21ης Μαΐου η συζήτηση να αναλώνεται στα σενάρια περί αυτοδυναμίας, των κυβερνητικών συνεργασιών ή ακόμα και στο μακρινό αλλά όχι εντελώς απίθανο ενδεχόμενο να στηθούν κάλπες για τρίτη φορά, κατά το παρελθόν υπήρξαν κυβερνήσεις που ούτε την τετραετία εξάντλησαν, αλλά και οι πολίτες χρειάστηκε να ψηφίσουν στη σειρά τρεις φορές, μέχρι να σχηματιστεί κυβερνητικό σχήμα.
Είναι ενδεικτικό ότι, από το 1974, στις συνολικά 18 φορές που η χώρα οδηγήθηκε σε εθνικές εκλογές, μόνο έξι κυβερνήσεις κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη συνταγματική πρόβλεψη και να συμπληρώσουν τέσσερα συναπτά χρόνια στο τιμόνι του τόπου.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνολικά 12 στον αριθμό, η Βουλή διαλύθηκε πρόωρα και οι ψηφοφόροι κλήθηκαν εκ νέου να επιλέξουν τον επόμενο κυβερνήτη τους. Μάλιστα, υπήρξαν τρεις χρονιές (1989, 2012, 2015) κατά τις οποίες το εκλογικό σώμα μπήκε πίσω από το παραβάν τρεις φορές, μέχρι να συγκροτηθεί βιώσιμη κυβέρνηση.
Μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (Νοέμβριος 1977 - Οκτώβριος 1981), δύο φορές ο Ανδρέας Παπανδρέου (Οκτώβριος 1981 - Ιούνιος 1985 και Ιούνιος 1985 - Ιούνιος 1989), ο Κώστας Σημίτης (Απρίλιος 2000 - Μάρτιος 2004), ο Αλέξης Τσίπρας (Σεπτέμβριος 2015 - Ιούλιος 2019) και σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης (Ιούλιος 2019 - Μάιος 2023) ολοκλήρωσαν την κυβερνητική τους θητεία χωρίς να απαιτηθεί πρόωρη προσφυγή σε κάλπες.
Η ακτινογραφία του σήμερα και τα ζητούμενα
Το μόνο που θυμίζει τις αναμετρήσεις των περασμένων δεκαετιών είναι η σφοδρότητα της προεκλογικής αντιπαράθεσης, με τη σκανδαλολογία να κυριαρχεί στην ατζέντα και παρά τη δημόσια συζήτηση περί κυβερνητικών συνεργασιών, το χάσμα μεταξύ των κομμάτων δείχνει να βαθαίνει, παρά να δημιουργεί σημεία προσέγγισης.
Τα κομματικά επιτελεία στις αναλύσεις τους, δίνουν μεγάλη σημασία στη νέα «φουρνιά» των ψηφοφόρων, που ξεπερνούν τους 420.000 (γεννημένοι 2003 - 2006) και οι οποίοι θα προσέλθουν στα εκλογικά τμήματα για πρώτη φορά για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.
Με το βασικό επίδικο να παραμένουν οι ψηφοφόροι του κέντρου, οι νέοι και οι αναποφάσιστοι, για τους οποίους ερίζουν όλα τα κόμματα, οι αναλυτές ανατρέχουν και στο πρόσφατο παρελθόν ανασύροντας στη μνήμη τους τους συσχετισμούς των προηγούμενων εκλογών του 2019.
Τα στατιστικά στοιχεία είναι άκρως ενδιαφέροντα για το πως ψήφισαν οι πολίτες, με την συμμετοχή το 2019 να φτάνει στο 57,78% και τα κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής να συγκεντρώνουν συνολικά το 8,07% των ψήφων.
Εξίσου σημαντική είναι και η ηλικιακή κατανομή των ψηφοφόρων, με τους νέους 17 - 34 ετών να επιλέγουν σε ποσοστό 36,8% τον ΣΥΡΙΖΑ και 30,6% τη ΝΔ.
Στις αμέσως επόμενες ηλικιακές ομάδες καταγράφηκε αντιστροφή της τάσης, με τη ΝΔ να έρχεται πρώτη με 40,8% στις ηλικίες 35 - 54 ετών και να ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με 29,5%, ενώ στις ακόμα μεγαλύτερους ηλικιακά ψηφοφόρους η ΝΔ διατήρησε την πρωτιά μας 43,2%, με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει ποσοστό 30,8%.