Ο Νίκος Παππάς σε άρθρο του μίλησε για την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης αλλά και την 13η σύνταξη.
Η υπαναχώρηση Μητσοτάκη από το κεκτημένο έδαφος της μείωσης των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως το είχε κατακτήσει ο Αλέξης Τσίπρας, έφερε τη Νέα Δημοκρατία ενώπιον μιας άλυτης εξίσωσης, αναφέρει.
«Ο προϋπολογισμός του 2020 απέδειξε ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι καταδικασμένη να βρίσκεται 2 δισ. ευρώ πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ και πιο συγκεκριμένα από τα μέτρα που ψηφίσαμε με την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και από αυτά που δρομολογήσαμε τον Μάιο.
Τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα πληρώνουν ήδη αυτή την επιλογή. Η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα ως 20.000 ευρώ, η μείωση της προκαταβολής φόρου κατά 50% και του κεντρικού συντελεστή ΦΠΑ κατά 2 μονάδες ακυρώθηκαν. Η 13η σύνταξη καταργήθηκε και η παροχή του κοινωνικού μερίσματος περιορίστηκε δραματικά σε 500 χιλιάδες δικαιούχους από 3,5 εκατομμύρια πέρυσι.
Η συγκεκριμένη στρατηγική οδηγεί, παράλληλα, σε νέα μέτρα, καθώς οι θεσμοί ζητούν προαπαιτούμενα για να ανοίξει ο δρόμος της επαναδιαπραγμάτευσης των στόχων.
Τα νέα -μνημονιακού τύπου- μέτρα δεν θα αποτελέσουν πρόβλημα για τη ΝΔ, αλλά συνέχιση όσων έχει νομοθετήσει ως σήμερα. Για παράδειγμα, τις παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας που οδήγησαν στην απώλεια 125 χιλιάδων θέσεων εργασίας μόνο τον Οκτώβριο, την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ κατά 16% και την αναμενόμενη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για το 85% των ελευθέρων επαγγελματιών που θα φέρει νέα λουκέτα και μεγαλύτερη ανεργία.
Δυστυχώς, τα πρώτα δείγματα γραφής Μητσοτάκη επηρεάζουν αρνητικά το σύνολο της οικονομίας. Είναι χαρακτηριστικό πως:
• Βρισκόμαστε σε φάση επιβράδυνσης, καθώς από το 1,3% ανάπτυξης του β’ τριμήνου του έτους περάσαμε στο 0,6% του γ’ τριμήνου.
• Και σε ετήσια βάση, από το 2,8% ανάπτυξης του β’ τριμήνου επί ΣΥΡΙΖΑ, περάσαμε στο 2,3% του γ’ τριμήνου επί ΝΔ.
• Τον Νοέμβριο καταγράφηκε αποπληθωρισμός 0,6%, στοιχείο πρωτοφανές για χώρα που βγαίνει από μνημόνια και εξέλιξη αρνητική για την οικονομία.
• Τον Οκτώβριο η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο κατά 7,7%.
Τα μηνύματα για το 2020 δεν μπορεί, λοιπόν, παρά να είναι ανησυχητικά. Η ΝΔ, αφού κατάπιε τις προεκλογικές της μεγαλοστομίες περί ανάπτυξης 4%, κατεβάζοντας αρχικά τον πήχη στο 3% και τώρα στο 2,8%, φαίνεται ότι δεν πείθει τους διεθνείς οργανισμούς (Κομισιόν, ΟΟΣΑ και ΔΝΤ), οι οποίοι μιλούν για αύξηση του ΑΕΠ μόνο κατά περίπου 2,2%, με αβέβαιη την εξέλιξη διεθνών γεγονότων, όπως το Brexit, ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας και η υφεσιακή στροφή ορισμένων οικονομιών της Ευρωζώνης.
Στη σφαίρα του ανέφικτου κινείται και ο προϋπολογισμός του 2020, ο οποίος θα βγει αν και μόνο αν εξοικονομηθούν 800 εκατ. ευρώ από τη λειτουργία του δημοσίου, αν εισπραχθούν 550 εκατ. επιπλέον από την πάταξη της φοροδιαφυγής και 2,5 δισ. από ιδιωτικοποιήσεις.
Είναι προφανές, λοιπόν, από κάθε στοιχείο ότι η πολιτική που ασκείται ούτε στην επίτευξη των στόχων μπορεί να οδηγήσει ούτε τη μεσαία τάξη να ανακουφίσει, ούτε τη χώρα να διατηρήσει στην τροχιά της βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης, όπως αυτή τέθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ.
Στον, δε, τομέα της ανάπτυξης, η ΝΔ κινείται χωρίς πυξίδα, καθώς στερείται αναπτυξιακής στρατηγικής, κάτι που αποδείχθηκε και στον αναπτυξιακό νόμο, ενώ έχει «παγώσει» όλα τα μεγάλα έργα που ξεκίνησε η δική μας διακυβέρνηση, όπως ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, η Πατρών – Πύργου και το μετρό Θεσσαλονίκης.
Έλλειψη σχεδίου καταγράφεται και στη διαχείριση του ζητήματος των «κόκκινων δανείων», όπου απλά δίνει, μέσω του σχεδίου «Ηρακλής», 12 δισ. ευρώ από το «μαξιλάρι» στους servicers και τις τράπεζες, χωρίς καμία πρόβλεψη ελέγχου ή διασφάλισης των μικρομεσαίων και των δανειοληπτών.
Για το 2020 αυτό που απαιτείται είναι μία ολιστική στρατηγική ανάπτυξης. Όχι η επιστροφή στο ξεπερασμένο μοντέλο που θέλει τον τουρισμό και την οικοδομή να εγγυώνται από μόνοι τους ως κλάδοι την ανάπτυξη.
Αυτό που απαιτείται είναι περισσότερη δικαιοσύνη. Να υπηρετούν οι τράπεζες την οικονομία και όχι το αντίστροφο. Να διατηρηθούν υπό δημόσιο έλεγχο τα δίκτυα ενέργειας και φυσικού αερίου, καθώς και η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες, ώστε να λειτουργήσουν ως αναπτυξιακοί μοχλοί. Το 2020 δεν θέλει ένα μνημόνιο Μητσοτάκη, θέλει περισσότερη δικαιοσύνη».
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
