«Μεγαλούργησε σε ένα άθλημα ατομικό σε ένα άθλημα που είσαι μόνος, μόνος πέφτεις, μόνος σηκώνεσαι. Στη ζωή του ξεχώρισε γιατί δεν ήθελε να είναι μόνος ήθελε να βάζει μπροστά το εμείς και όχι το εγώ και πάλευε στους τοίχους της ζωής με το ίδιο πείσμα και ίδια μαχητικότητα που τον διέκρινε στους αθλητικούς στίβους, ήταν ένας μαχητής παντού». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε μεταξύ άλλων τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας κάνοντας λόγο για έναν «γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού, που έκανε όλη την Ελλάδα να γεμίζει έντονα συναισθήματα», είπε στον συγκινητικό επικήδειο που εκφώνησε στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Νεάπολης Θεσσαλονίκης όπου και έλαβε χώρα η κηδεία του σπουδαίου Ολυμπιονίκη. Όπως υπογράμμισε είναι δύσκολο να αποχαιρετάει κάνεις έναν αγαπημένο άνθρωπο πόσο μάλλον όταν φεύγει τόσο νωρίς και τόσο άδικα. Ακόμη πιο δύσκολο όταν αποχαιρετας έναν σπάνιο άνθρωπο και χαρισματικό όπως ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.
«Είναι δύσκολο να αποχαιρετάει κάνεις έναν αγαπημένο άνθρωπο πόσο μάλλον όταν φεύγει τόσο νωρίς και τόσο άδικα. Ακόμη πιο δύσκολο όταν αποχαιρετας έναν σπάνιο άνθρωπο και χαρισματικό όπως ο Αλέξανδρος, θα έλεγα έναν γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού, που έκανε όχι μόνο όσους είχαμε τη τύχη να τον γνωρίσουμε, αλλά και όλη την Ελλάδα να τη γεμίζει με έντονα συναισθήματα. Όπως τότε που έπεσε λαβωμένος στο Σίδνεϊ και η κραυγή του έσκισε τη σιωπή αλλά και αργότερα πάλεψε και νίκησε υψώνοντας τη γαλανόλευκη, όλη η Ελλάδα δακρύζει και πενθεί» ανεφερε χαρακτηριστικά. «Μεγαλούργησε σε ένα άθλημα ατομικό σε ένα άθλημα που είσαι μόνος, μόνος πέφτεις, μόνος σηκώνεσαι. Στη ζωή του ξεχώρισε γιατί δεν ήθελε να είναι μόνος ήθελε να βάζει μπροστά το εμείς και όχι το εγώ και πάλευε στους τοίχους της ζωής με το ίδιο πείσμα και ίδια μαχητικότητα που τον διέκρινε στους αθλητικούς στίβους, ήταν ένας μαχητής παντού», πρόσθεσε τονίζοντας πως ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης παρέμεινε μαχητής ακόμη και όταν η ζωή τού επιφύλαξε τον πιο σκληρό αντίπαλο. Ποτέ δεν δείλιασε και δεν παραπονέθηκε, μόνο φρόντισε να κερδίσει και το τελευταίο δευτερόλεπτο κοντά στους ανθρώπους του.
«Ο κόσμος που τον θαύμαζε πίστευε ότι το πιο δυνατό όπλο του Αλέξανδρου ήταν τα πόδια του όμως το πιο δυνατό ήταν η καρδιά του, η πίστη του τα ιδανικά και οι αξίες του ο σεβασμός και η αλληλεγγύη στον συνάδελφο συναθλητή και στον συμπολίτη. Πίστευε στη δικαιοσύνη και στην ισότητα και σε έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Για να μη μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε έναν άδικο και φασιστικό κόσμο, γιατί δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς όταν κάποιοι πατριδοκάπηλοι έσπερναν μίσος στα γυμναστήρια και στα σχολεία» Όπως τόνισε, «η αγάπη του για την πατρίδα, αγνή έμπρακτη και βαθιά, ήταν αυτή που τον έκανε ανυποχώρητο απέναντι σε όσους καπηλεύονταν το όνομά της για να γεμίσουν διχασμό. Είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον Αλέξανδρο από κοντά μέσα από τις αναρτήσεις του, τις μαχητικές του αναρτήσεις στο διαδίκτυο, μέσα από την κοινωνική του δράση, να παλεύει για τις ιδέες του όπως για τα μετάλλια. Είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε πάνω απο όλα έναν ξεχωριστό και καλό άνθρωπο που μας έμαθε πώς να αγαπάμε και να σεβόμαστε τη ζωή την κάθε της στιγμή», ανέφερε και συνόψισε πως «Για όλα αυτά Αλέξανδρε ήρθε η ώρα εμείς να σου πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας έκανες καλύτερους, που κόσμισες την παράταξή μας με την παρουσία σου. Ένα ευχαριστώ, που έδειξες ότι οι αρχές και η ηθική ξεχωρίζουν ακόμη. Ευχαριστώ για το στερνό σου αντίο, για τα λόγια που θα δώσουν δύναμη στους χιλιάδες που δίνουν μάχη με τον καρκίνο. Στη ζωή δεν έχει σημασία πώς θα φύγουμε αλλά τι θα αφήσουμε πίσω μας. Εσύ άφησες μια σπουδαία κληρονομιά για τις γενιές που θα έρθουν σε ένα κόσμο που αξίζει να αγωνίζεται κάθε μέρα για να γίνει καλύτερος. Για πάντα τα παιδιά σου θα πορεύονται στη ζωή κρατώντας το χαμόγελό σου στις ψυχές τους. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας, θα σε αγαπάμε και θα σε θυμόμαστε πάντα».