Μόνο εξτρεμισμό και εντάσεις μπορούν να προκαλέσουν οι αναθεωρητικές αφηγήσεις σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια που επισήμανε ότι η Ανατολική Μεσόγειος αντιμετωπίζει συνεχώς προκλήσεις επί προκλήσεων, τις κρίσεις στη Συρία, τη Λιβύη, το Κυπριακό, την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μιλώντας στη δεύτερη συνάντηση του "Ισραηλινο-Ελληνικού Φόρουμ" του Παγκόσμιου Κέντρου B'nai B'rith που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου, ο κ. Δένδιας ανέφερε πως «το ίδιο ισχύει και για παράνομες συμφωνίες, για χάρτες που συντάσσονται κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, για συμφωνίες και χάρτες κατά παράβαση της κοινής λογικής», σημείωσε και συμπλήρωσε: «Η Τουρκία μαζί με τη διοίκηση Σάρατζ στη Λιβύη συμφώνησαν για Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες που παρακάμπτουν την Κρήτη. Είναι σαν η Ελλάδα και η Ισπανία αύριο να αποφάσιζαν να συντάξουν χάρτη ΑΟΖ προσποιούμενες ότι η Ιταλία δεν υπάρχει στη μέση και να προσποιούνται ότι αυτό είναι κοινή λογική».
Περιγράφοντας «το σημερινό περίπλοκο περιβάλλον, το εντελώς ασταθές περιβάλλον», ο κ. Δένδιας πρόσθεσε ότι το Κυπριακό ζήτημα, είναι ένα διεθνές ζήτημα παράνομης εισβολής και παράνομης κατοχής, ενώ διευρύνοντας το πεδίο και προχωρώντας στη Μέση Ανατολή, «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη συνεχιζόμενη αστάθεια στη Συρία, το Λίβανο και το Ιράκ. Όλα αυτά είναι πιθανές εστίες ισλαμικού εξτρεμισμού και τρομοκρατίας». Στη Λιβύη, επεσήμανε ο υπουργός Εξωτερικών, «το συνολικό πολιτικό τοπίο εξακολουθεί να είναι εντελώς εύθραυστο και ασταθές».
«Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι η Ευρώπη δεν είναι μια ζώνη χωρίς πόλεμο, όπως ελπίζαμε ότι ήταν», σημείωσε ο υπουργός Εξωτερικών και χαρακτήρισε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία «μια τραγωδία της εποχής μας, κάτι που νομίζαμε ότι δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ στην ήπειρό μας: τον πόλεμο».
Όπως τόνισε, «οι αρνητικές παρενέργειες θα γίνουν πιο έντονες τους επόμενους μήνες», καθώς «οι διαταραχές των αλυσίδων εφοδιασμού και των εμπορικών ροών ασκούν τεράστια πίεση στις αγορές, στους παραγωγούς, στους καταναλωτές, στις κοινωνίες».
«Οι θεμελιώδεις Αρχές του διεθνούς δικαίου διαβρώνονται. Δεν μπορούμε να είμαστε ανεκτικοί σε απόπειρες αναθεωρητισμού στον 21ο αιώνα», υπογράμμισε χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, ανέφερε ότι «η Ρωσία σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια ως όπλο, απειλώντας άμεσα την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Έτσι, η σημασία της Ανατολικής Μεσογείου γίνεται ακόμη πιο σημαντική σε αυτό το πλαίσιο».
Ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε την ανάγκη να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για εποικοδομητική συνεργασία, προώθηση της ευημερίας και της σταθερότητας και κάλεσε όλες τις πλευρές να σεβαστούν το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, τις σχέσεις καλής γειτονίας και να έχουν μια συνεργασία βασισμένη σε κανόνες. «Όλα αυτά αποτελούν προϋποθέσεις για μια ειρηνική συνύπαρξη», τόνισε.
Σε αυτό το περίπλοκο γεωπολιτικό περιβάλλον, ήταν στρατηγική επιλογή της Ελλάδας να εμβαθύνει και να επεκτείνει τα σχήματα συνεργασίας, όπως η τριμερής συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ που όπως υπογράμμισε ανθεί σε διάφορους τομείς. Το ίδιο ισχύει, πρόσθεσε, και για τα σχήματα συνεργασίας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τις χώρες του Κόλπου, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, αλλά και με το Μπαχρέιν και με το Κουβέιτ.
Επεσήμανε πως οι συμφωνίες του Αβραάμ επιβεβαίωσαν την ανάγκη για ενίσχυση των συνεργειών, ενώ η πρόσφατη σύνοδος κορυφής στη Νεγκέβ ήταν «ένα πολύ φωτεινό σημείο, ένα παράδειγμα περιφερειακής συνεργασίας σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς» και σημείωσε την ανάγκη το σχήμα να συμπεριλάβει και άλλους περιφερειακούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα. «Σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, η συνεργασία των ομοϊδεατών χωρών είναι το μόνο φωτεινό παράδειγμα που μπορούμε να προσφέρουμε», τόνισε.
Ο υπουργός Εξωτερικών κατέληξε ότι «η Ελλάδα πιστεύει ακράδαντα στη συνεργασία μεταξύ όλων των χωρών της περιοχής, αλλά φυσικά σε μια συγκεκριμένη βάση: τις σχέσεις καλής γειτονίας και το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Με γνώμονα αυτές τις αρχές, έχουμε αποδείξει ότι είμαστε ένας αξιόπιστος και φερέγγυος εταίρος στην περιοχή. Ο δρόμος μπροστά μας είναι πολύ μακρύς και γεμάτος εμπόδια. Σε αυτό το τρομακτικό περιβάλλον, η θέση της Ελλάδας δεν μπορεί παρά να είναι πάντα η ίδια: συνεργασία με τους γείτονές μας βάσει κανόνων, διαφάνεια, εμπιστοσύνη, δέσμευση για τη διαφύλαξη της ειρήνης, δέσμευση για τη διαφύλαξη της σταθερότητας, σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου, σεβασμός του Δικαίου της Θάλασσας, σεβασμός στους συνανθρώπους μας στην περιοχή μας και πέρα από αυτήν. Η ελληνική εξωτερική πολιτική πιστεύει ότι αυτό είναι το μοναδικό εισιτήριο για μια καλύτερη κοινωνία, για έναν καλύτερο κόσμο».