Αντιμέτωπη με εικόνα πλήρους διάλυσης στην Αττικό Μετρό βρίσκεται η νέα διοίκηση, την ίδια στιγμή που πυκνώνουν τα προβλήματα με το μετρό Θεσσαλονίκης. Η Αττικό Μετρό δεν έχει παραδώσει μέχρι στιγμής ούτε ένα μέτρο από τα 39 χιλιόμετρα δικτύου μετρό και τραμ που είχε αναλάβει να προχωρήσει την τελευταία πενταετία, χωρίς να έχουν αναζητηθεί ευθύνες σε ανώτερα στελέχη.
Ακόμα και στελέχη της Αττικό Μετρό υποστηρίζουν πως καθυστερούν προσχηματικά οι εγκρίσεις των ηλεκτρομηχανολογικών μελετών του μετρό Θεσσαλονίκης, καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες της κρατικής εταιρείας δεν έχουν φόρτο εργασίας από άλλα ενεργά έργα, ενώ διαθέτουν και ακριβοπληρωμένο τεχνικό σύμβουλο. Εξαιτίας των συγκεκριμένων καθυστερήσεων η ανάδοχος κοινοπραξία έχει ήδη εγείρει απαιτήσεις 25 εκατ. ευρώ στη διαιτησία, σύμφωνα με πληροφορίες.
Ταυτόχρονα, πυκνώνουν οι φήμες, σύμφωνα με τις οποίες η οικονομική στενότητα του αναδόχου έχει δημιουργήσει απαιτήσεις που κυμαίνονται μεταξύ 25 – 30 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές και υπεργολάβους του μετρό Θεσσαλονίκης. Στην Θεσσαλονίκη υπενθυμίζουν πως το έργο του μετρό, που ανατέθηκε το 2006 και ακόμα και σήμερα είναι άγνωστη η ημερομηνία ολοκλήρωσης, πρέπει να ενταχθεί στα ρεκόρ Γκίνες για τις καθυστερήσεις του. «Ούτε η πολιτική, ούτε η δικαστική εξουσία αναρωτήθηκαν μήπως πρέπει να διερευνηθούν πράξεις και παραλείψεις της διοίκησης και των ανωτέρων στελεχών της Αττικό Μετρό», αναφέρουν μηχανικοί που παρακολουθούν για χρόνια το πολύπαθο έργο.
Στο ρεκόρ Γκίνες πρέπει να ενταχθεί και για έναν πρόσθετο λόγο: Ενώ όλοι γνώριζαν το παρελθόν της Θεσσαλονίκης, υπεγράφη σύμβαση που προέβλεπε δαπάνες μόλις 13 εκατ. ευρώ για τα αρχαιολογικά! Μέχρι σήμερα έχουν δαπανηθεί 130 εκατ. ευρώ, χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι αρχαιολογικές εργασίες και χωρίς να περιλαμβάνεται το πρόσθετο κόστος για τον Σταθμό Βενιζέλου.
«Στο μεσοδιάστημα, βέβαια, πολιτικοί παράγοντες της Θεσσαλονίκης τακτοποίησαν πλήθος κόσμου στις αρχαιολογικές εργασίες, ενώ το Παπάφειο πήρε αποζημίωση 4 εκατ. ευρώ για απαλλοτρίωση επειδή θα γίνει μια είσοδος μετρό στην αυλή του ιδρύματος», λένε στην συμπρωτεύουσα κάποιοι που πιστεύουν στη σχέση ανωτέρων στελεχών της Αττικό Μετρό με την τοπική Μητρόπολη.
Το χρονικό των καθυστερήσεων
Το έργο του μετρό Θεσσαλονίκης ανατέθηκε το 2006 στην σχεδόν χρεοκοπημένη ΑΕΓΕΚ και επί τέσσερα χρόνια δεν είχε γίνει σχεδόν τίποτα. Το 2010, επί υφυπουργίας του Γ. Μαγκριώτη στο υπουργείο Υποδομών, έγινε προσπάθεια από την τότε διοίκηση Χρ. Τσίτουρα στην Αττικό Μετρό ώστε να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος.
Την περίοδο 2010 – 2012 το έργο προχώρησε, κυρίως εξαιτίας των εργασιών με τους δύο «μετροπόντικες» (ΤΒΜ). Όταν όμως έφτασαν στο σταθμό Ανάληψη, διαπιστώθηκε ότι τα ΤΒΜ δεν μπορούν να συνεχίσουν ανατολικά, επειδή ο σταθμός έπρεπε να κατασκευαστεί με μικρότερο πλάτος και οι μετροπόντικες δεν μπορούσαν να περάσουν μέσω αυτού!
Τότε η κοινοπραξία υπέβαλλε αίτημα για την κατασκευή φρεατίου, την αποσυναρμολόγηση των ΤΒΜ και την μεταφορά τους στο ανατολικό τέρμα της γραμμής, όπου θα έσκαβαν από ανατολικά προς τα δυτικά. Όλοι σχεδόν οι μηχανικοί υποστήριζαν πως αυτή ήταν και η μοναδική τεχνική λύση για την άρση του αδιεξόδου.
Όμως, επί τρία χρόνια δεν ελήφθη καμία απόφαση από τις υπηρεσίες της Αττικό Μετρό. Το έργο της γραμμής ήταν σταματημένο και γίνονταν εργασίες μόνο στο αμαξοστάσιο. Στο μεσοδιάστημα κατέρρευσε πλήρως η ΑΕΓΕΚ, που ηγούνταν της κοινοπραξίας και οι τράπεζες συμφώνησαν για την υποκατάστασή της από την ΑΚΤΩΡ.
Το 2015 δόθηκε, επιτέλους, εντολή να μεταφερθούν τα ΤΒΜ ανατολικά, άρχισαν να ξεμπλοκάρουν όλα τα χρονίζοντα τεχνικά θέματα, ενώ υπήρξαν και άλλες ευνοϊκές αλλαγές για τον ανάδοχο, όπως καλύτερες τιμές για τις χαλύβδινες αντιστηρίξεις. Τότε επιδικάστηκαν και 220 εκατ. ευρώ από τη διαιτησία.
Όμως, η απόφαση ώστε να κατασκευαστεί ο Σταθμός Βενιζέλου με παραμονή των αρχαίων στη θέση τους τορπίλισε στην ουσία το έργο για μια ακόμα φορά και η «τορπίλη» έσκασε στα χέρια της σημερινής διοίκησης της Αττικό Μετρό...
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
