Την εκτίμηση ότι η αναθεώρηση στρατηγικής που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δίνει στην τελευταία ευελιξία και πολύ πιο καθαρή στόχευση εξέφρασε ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Θεόδωρος Πελαγίδης σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Πρόγραμμα».
Μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ στην εκπομπή «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και στον κόσμο», ο κ. Πελαγίδης ανέφερε ότι «η νέα στρατηγική της ΕΚΤ είναι «ευέλικτη, προσαρμοσμένη στις ιδιαίτερες συνθήκες, αλλά και πολύ πιο συγκεκριμένη και με καθαρή στόχευση. Νομίζω επίσης ότι ικανοποιεί όλες τις πλευρές και δεν θα έλεγα ότι είναι μια μονοσήμαντη απόφαση. Είναι σημαντικό επίσης ότι κερδήθηκε συναίνεση καθώς είδα ότι η απόφαση ήταν ομόφωνη. Νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε λίγο πάντως να δούμε την πολιτική αυτή στην πράξη και κυρίως το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην πραγματική οικονομία».
Ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επισήμανε πάντως ότι το μεγάλο ζήτημα σχετικά με την νομισματική πολιτική και τη ρευστότητα είναι ότι «η απαραίτητη σε κάποιο βαθμό πολιτική αυτή μπορεί να καταλήξει σε εθισμό και το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι, καθώς θα υποχωρεί η επίδραση της πανδημίας όπως ελπίζουμε, το πόσο μαλακά θα πατήσουμε το φρένο. Γιατί μπορεί αν το φρένο είναι απότομο και αναγκαστικό να γίνει αυτό που λέμε “τετ-α-κε”, ή αλλιώς εκτροχιασμός και οι απώλειες να είναι μεγάλες». Πάντως, τόνισε, αυτό αφορά πρωτίστως τις ΗΠΑ.
Αναφερόμενος στην Ελλάδα, με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου, με τίτλο «Ποιος να κατηγορηθεί για την Ελλάδα; Η ζωή μετά τη χρεοκοπία - Ανάμεσα στην αισιοδοξία και την υποτυπώδη ανάπτυξη» (Who’s to Blame for Greece? – Life After Bankruptcy: Between Optimism and Substandard Growth», από τον εκδοτικό οίκο MacMillan Palgrave) o κ. Πελαγίδης τόνισε ότι για την Ελλάδα «το ζήτημα είναι επιτακτικό. Τα σχεδόν 35 δισ ευρώ που έχουν μέχρι στιγμής δαπανηθεί για την πανδημία χάρη στις δημοσιονομικές δαπάνες με τη βοήθεια και της ΕΚΤ, είναι ανάγκη να υπερκαλυφθούν από ένα ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης που θα είναι σταθερά υψηλός και σε καμία περίπτωση υποτυπώδης, όπως εξηγώ και στο βιβλίο μου».
Υπογράμμισε, επίσης, ότι είναι λάθος το δίλημμα τουρισμός ή μεταποίηση που τίθεται στην Ελλάδα, καθώς οι δύο τομείς είναι ισχυρά αλληλοεξαρτώμενοι. Η τουριστική δραστηριότητα με τους δορυφόρους λογαριασμούς δίνει ισχυρή ζήτηση στη μεταποίηση ενώ η τελευταία λειτουργεί όλο και περισσότερο ως βραχίονας της προσφοράς κάθε είδους αγαθού στον τουριστικό τομέα. Μάλιστα ισχυρότερη διασύνδεση τους θα ωφελούσε και τους δύο τομείς.
Ο κ. Πελαγίδης στη συνέντευξή του υπογράμμισε επίσης ότι η παγκόσμια οικονομία χρειάζεται συνεργασία στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, αλλά η άνοδος της Κίνας θέτει γενικότερα ένα ζήτημα δημοκρατίας. Όπως χαρακτηριστικά είπε: «Η Δυτική δημοκρατία όπως την ξέραμε είναι αποδοτική; Γιατί μια δημοκρατία πρέπει να οδηγεί και σε ευημερία. Και πως ξεχωριστά οι χώρες της Δύσης αντιμετωπίζουν αλλά και πρέπει να αντιμετωπίζουν όλες μαζί τις δυνάμεις του αυταρχικού καπιταλισμού όπως η Κίνα; Επαναλαμβάνω, το ζήτημα προκύπτει από την οικονομική αποδοτικότητα. Αν η Κίνα αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, αν η Κίνα αντιμετωπίζει την πανδημία πολύ καλύτερα, αν αναπτύσσει την μεσαία την τάξη ιδίως, ποιά πρέπει να είναι η απάντηση της Δύσης;».