Δουλεύοντας για το κράτος: Σε φόρους - εισφορές το 60% των μισθών

Στην άμεση απόρριψη πρότασης για την δημιουργία μεγάλου ερευνητικού κέντρου στην Ελλάδα με 100 θέσεις εργασίας υψηλής επιστημονικής κατάρτισης προχώρησε  πρόσφατα μεγάλη πολυεθνική λόγω των δυσανάλογων εργοδοτικών εισφορών που θα έπρεπε να καταβάλει και, όπως όλα δείχνουν, η συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η μόνη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, για πληρωτέους μισθούς άνω των 1.500 ευρώ τον μήνα, μια ελληνική επιχείρηση πρέπει να καταβάλει διπλάσιο και υπερδιπλάσιο ποσό των μισθών που εισπράττουν οι εργαζόμενοι λόγω της υψηλής φορολογίας και των δυσανάλογα υψηλών ασφαλιστικών εισφορών!

Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας καθαρός μισθός 1.500 ευρώ στην Ελλάδα κοστίζει στην επιχείρηση 2.727 ευρώ το μήνα ενώ στην Κύπρο το κόστος είναι 1.814 ευρώ, ή 33,5% χαμηλότερα. Για να μπορέσει να προσφέρει έναν υψηλό μισθό, της τάξης των 3.000 ευρώ μηνιαίως σε ένα στέλεχος ή επιστήμονα, η επιχείρηση στην Ελλάδα πρέπει να καταβάλει συνολικά 7.148 ευρώ, ενώ στην Κύπρο το συνολικό κόστος για την επιχείρηση είναι μόλις 4.237 ευρώ (-40%) και στη Βουλγαρία 3.768 ευρώ (-47%).

Με λίγα λόγια το κράτος παρακρατεί σχεδόν το 60% των χρημάτων που διαθέτει μια εταιρία στα στελέχη της, καθιστώντας απαγορευτική τη δημιουργία θέσεων εργασίας για υψηλής κατάρτισης στελεχιακό δυναμικό. Χαρακτηριστικό του μεγάλου ανταγωνιστικού μειονεκτήματος με το οποίο επιβαρύνεται το ελληνικό επιχειρείν είναι ότι για τη δημιουργία μιας θέσεως εργασίας με καθαρή αμοιβή 4.000 ευρώ το μήνα η επιχείρηση πρέπει να καταβάλει στο ελληνικό δημόσιο 9.430 ευρώ που με τα ίδια χρήματα μια εταιρεία στην Κύπρο ή τη Βουλγαρία μπορεί να προσλάβει δύο στελέχη με αμοιβή 4.000 ευρώ ο καθένας!

Αλλά ακόμα και στους πολύ χαμηλούς μισθούς, των 500 ευρώ η εικόνα για τη χώρα μας είναι προβληματική. Στην Ελλάδα για μισθό 500 ευρώ μια εταιρεία επιβαρύνεται με 744 ευρώ δηλαδή μόλις το 67% των χρημάτων που πληρώνει η επιχείρηση φτάνουν στην τσέπη του εργαζόμενου. Για τον ίδιο μισθό στην Κύπρο το συνολικό εργοδοτικό κόστος είναι 604 ευρώ, δηλαδή το 83% των χρημάτων πηγαίνουν στον εργαζόμενο.

* Το συνολικό κόστος εργοδότη περιλαμβάνει τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές

Η κατάσταση αυτή δεν επιτρέπει στις ελληνικές επιχειρήσεις να προσελκύσουν Έλληνες που έχουν βρει εργασία στο εξωτερικό, να προσλάβουν ταλέντα ή εξειδικευμένο προσωπικό από το εξωτερικό. Θα είναι αδιανόητο για ένα Γερμανό υπήκοο να εργαστεί στην Ελλάδα και να επιβαρυνθεί τόσο πολύ.

Δεν υπάρχουν ελπίδες για brain gain

Στελέχη επιχειρήσεων αναφέρουν στο Economistas.gr ότι δεν έχει καμία ελπίδα το λεγόμενο brain gain καθώς είναι αδύνατο για τις ελληνικές επιχειρήσεις να ανταποκριθούν στο μη μισθολογικό κόστος και να προσφέρουν ανταγωνιστικές αμοιβές.

Ακόμα περισσότερο πολλές εταιρίες μεταφέρουν στο εξωτερικό θέσεις εργασίας που στην Ελλάδα κοστίζουν πολύ. Έχοντας θυγατρικές στα Βαλκάνια, με τα αγγλικά στο επιχειρείν να αποτελούν την κοινή γλώσσα και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, πολλές θέσεις μπορούν να καλυφθούν από στελέχη ή και ακόμα ολόκληρα τμήματα που εδρεύουν σε κάποια θυγατρική παρέχουν υπηρεσίες και στην μητρική. Π.χ. μηχανογράφηση, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες κ.α.

(Πρώτη δημοσίευση Economistas)