Με drones και δορυφόρους θα ελέγχονται οι παραλίες της χώρας για παρατυπίες επιχειρήσεων που κάνουν χρήση του αιγιαλού, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, ωστόσο τα κινήματα των πολιτών που ανέδειξαν το καλοκαίρι την ανεπάρκεια των ελεγκτικών μηχανισμών εγείρουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των ψηφιακών μέτρων.
Πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση για το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις». Το νομοσχέδιο προσέλκυσε ποικίλες αντιδράσεις, με τους δήμους να κάνουν παράπονα για την απώλεια ελέγχου σε ένα κρίσιμο τοπικό θέμα, ενώ οι επιχειρηματίες ζητούν μεγαλύτερο περιθώριο ώστε να μπορούν να αναπτύξουν τις επιχειρήσεις τους.
Τα κινήματα των πολιτών που ανάγκασαν την κυβέρνηση να πάρει τη νομοθετική πρωτοβουλία με κινητοποιήσεις τους πέρυσι χαιρετίζουν την προσπάθεια να μπει μια τάξη στην κατάσταση ανομίας στην οποία έχουν περιέλθει μεγάλες εκτάσεις γης της χώρας, αλλά χαρακτηρίζουν το νομοσχέδιο άστοχο και άτολμο, ενώ θεωρούν πως δεν αγγίζει τα ουσιαστικά προβλήματα.
Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που υπάρχει για το θέμα είναι ότι πάνω από 1.200 σχόλια αναρτήθηκαν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο από πολίτες, επιχειρηματίες και άλλους, τη στιγμή που σε άλλα νομοσχέδια πολλές φορές δεν ξεπερνούν τα 100.
Μέσα από 24 άρθρα, η πρόταση νόμου εισάγει μια σειρά από μέτρα και μεταβιβάζει την αρμοδιότητα παραχώρησης απλής χρήσης των παραλιών από τους δήμους στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου προκαλώντας την αντίδραση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Την περασμένη εβδομάδα το ΔΣ της ΚΕΔΕ ενέκρινε τις αντιρρήσεις που εκφράζονται για το νομοσχέδιο. Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Δήμαρχος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει δυσλειτουργίες. Ένα σημαντικό ζήτημα που ανέφερε ο ίδιος αφορά το άρθρο 9, σύμφωνα με το οποίο η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου μπορεί να παραχωρήσει όποιες παραλίες θέλει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του δήμου, με αποτέλεσμα να γεμίσουν όλες οι παραλίες με τέτοιες επιχειρήσεις εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Οι καταγγελίες
Στην απέναντι όχθη, το πιο θετικό μέτρο, σύμφωνα με ειδικούς, είναι η σύσταση ενός ηλεκτρονικού συστήματος υποβολής καταγγελιών για αυθαιρεσίες. Θα παρέχεται η δυνατότητα στους πολίτες να υποβάλλουν καταγγελίες μέσω ψηφιακής εφαρμογής στο κινητό τους τηλέφωνο, αν και αμφισβητείται κατά πόσο θα πραγματοποιείται ο έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές με δεδομένη την υποστελέχωση τους.
Η ομάδα «Σώστε τις Παραλίες της Νάξου» που αριθμεί σχεδόν 8.000 μέλη και είναι από τις πιο δραστήριες αναφέρει σε ανακοίνωση της ότι υιοθετούνται διάφορες πρακτικές που προστατεύουν τους επιχειρηματίες από τους ελέγχους.
«Το κύριο πρόβλημα στο θέμα των ελέγχων που αντιμετωπίσαμε στη Νάξο ήταν η συμπεριφορά κρατικών λειτουργών που προειδοποιούσαν τους παραβάτες πριν τον έλεγχο και η εξοντωτική υποστελέχωση των υπηρεσιών ελέγχου σε σχέση με τις πολλαπλά αυξημένες ανάγκες λόγω του νησιωτικού χαρακτήρα», υπογραμμίζει η ανακοίνωση.
«Οι Κυκλάδες με την τεράστια τουριστική πίεση που δέχονται είναι ως γνωστόν νησιά και αυτό συνεπάγεται ότι η διαχείριση και ο έλεγχος όπως και η επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες είναι διαχρονικά αδύνατο να γίνεται κεντρικά», προσθέτει η ανακοίνωση της.
Την πιο αυστηρή κριτική στην κυβέρνηση την άσκησαν οι οικολογικές οργανώσεις που τονίζουν ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει το ελάχιστο όριο προστασίας των 30 μέτρων παραλίας, δηλαδή της αδόμητης ζώνης από το όριο του αιγιαλού, δίνοντας σήμα σε πράξεις οριοθέτησης παραλίας που επιτρέπουν δόμηση κυριολεκτικά πάνω στο κύμα.
Σε ανακοίνωση που συνυπογράφουν οκτώ οικολογικές οργανώσεις τονίζεται ότι «σε έναν κόσμο που υφίσταται ολοένα και συχνότερα κλιματικές καταστροφές, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Ισπανία) εύλογα θεσπίζουν αδόμητες παράκτιες ζώνες που ξεκινούν από τα 100 μέτρα και φθάνουν μέχρι και στα 250 μέτρα από τον αιγιαλό, προωθώντας την απαιτούμενη προστασία των ακτών τους και αναγνωρίζοντας την κρίσιμη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης».
Οι οκτώ οργανώσεις είναι: Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET και WWF Ελλάς.