Το δράμα της Εθν. Ασφαλιστικής, η «θωρακισμένη» Τρ. Αττικής και οι νέοι πλειστηριασμοί

13 Ιαν 2020 06:30 Ανανεώθηκε: 09:48

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Πολύ πιο ήρεμα και αισιόδοξα ξεκινά η νέα εβδομάδα για τις αγορές. Το φάσμα της περαιτέρω επιδείνωσης της κατάστασης Ιράν – ΗΠΑ υποχωρεί, καθώς και οι δυο πλευρές έκαναν σαφές ότι επιθυμούν την αποκλιμάκωση. Στις ΗΠΑ τα βλέμματα επιστρέφουν στα συνηθισμένα: την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Κίνας στην Ουάσιγκτον στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την εμπορική συμφωνία, τα αποτελέσματα των αμερικανικών τραπεζών που θα ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες και τις ανακοινώσεις για την εξέλιξη οικονομικών μεγεθών στις ΗΠΑ αλλά και την Ευρώπη.
Στο Χρηματιστήριο Αθηνών, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι θα δούμε πολύ γρήγορα αυτό που παραλίγο να δούμε, αλλά δεν είδαμε, την περασμένη Πέμπτη: νέο ρεκόρ 52 εβδομάδων. Αυτή τη φορά το ρεκόρ μάλλον θα το χρηματοδοτήσουν οι πιο συντηρητικοί παίχτες της αγοράς: αυτοί που την Παρασκευή προχώρησαν σε ρευστοποιήσεις ανησυχώντας για τον κίνδυνο μιας αναζωπύρωσης της κρίσης Ιράν – ΗΠΑ το Σαββατοκύριακο.
Οι μέρες κυλούν και πλησιάζει η ώρα της κρίσης για την Εθνική Ασφαλιστική, προκαλώντας πονοκέφαλο στη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας. Ο λόγος είναι ότι ο πήχης των προσφορών για το 80% της Εθνικής Ασφαλιστικής είναι κατά πολύ χαμηλότερος της αποτίμησής της στον ισολογισμό της τράπεζας. Η διοίκηση της ΕΤΕ το έχει πάρει απόφαση ότι από την συναλλαγή θα λογιστικοποιήσει ζημιά που μπορεί να φτάσει τα 300 εκατ. ευρώ, αφαιρώντας κεφαλαιακή δύναμη πυρός σε μια εποχή που χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο για την προώθηση των μεγάλων τιτλοποιήσεων στο πλαίσιο του σχεδίου «Ηρακλής».
Και μιας ο λόγος για τον «Ηρακλή», και τις πολλές ωραίες κυβερνητικές δηλώσεις ότι με το σχέδιο οι τράπεζες θα απαλλαγούν από «κόκκινα» δάνεια ύψους 30 δισ. ευρώ, σημειώνω ότι πράγματι οι τράπεζες θα απαλλαγούν (όχι εντελώς ασφαλώς…) από ένα μεγάλο τμήμα προβληματικών δανείων, ωστόσο, τα κόκκινα δάνεια δεν πρόκειται να εξαφανιστούν από την οικονομία. Οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων που θα τα αποκτήσουν έχουν δυο βασικές δυνατότητες: να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις και όπου αυτό δεν θα είναι εφικτό (που αυτό θα συμβεί για πολλές περιπτώσεις) τότε θα πρέπει να προχωρήσουν σε ρευστοποιήσεις. Δηλαδή, πλειστηριασμούς. Κάτι που η κυβέρνηση φοβάμαι ότι είτε δεν έχει καταλάβει, είτε δεν θέλει, ακόμα, να καταλάβει.
Στα θέματα τραπεζικής, υπάρχουν ωραίοι, τεχνοκρατικοί τρόποι για να περιγράψεις δυσάρεστα φαινόμενα. Για παράδειγμα, η διοίκηση της Attica Bank ενημέρωσε το επενδυτικό κοινό, ενόψει του αιτήματος πτώχευσης που έχει υποβάλει πιστωτής της τεχνικής εταιρείας Τοξότης του ομίλου Καλογρίτσα, ότι η τράπεζα «έχει τηρήσει και ολοκληρώσει όλες τις δέουσες διαδικασίες για την λήψη επαρκών προβλέψεων και εξασφαλίσεων έναντι των σχετικών κινδύνων σύμφωνα με το ισχύον νομοκανονιστικό πλαίσιο και συνεπώς οποιαδήποτε εξέλιξη δεν επηρεάζει την οικονομική της θέση».
Αυτή η ωραία, άκρως καθησυχαστική περιγραφή, εξωραΐζει μια κατάσταση κατ’ εξοχήν δυσάρεστη σε οποιαδήποτε τράπεζα: η Attica Bank δημιούργησε πολύ μεγάλα ανοίγματα στην Τοξότης και, ευρύτερα, στον όμιλο Καλογρίτσα, που έφθασαν στο 7 – 8% του συνολικού της χαρτοφυλακίου. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα θεωρούνται χαμένα, εξ ου και η αναφορά σε «λήψη επαρκών προβλέψεων». Με απλούστερα λόγια, η τράπεζα θα μπορούσε να ανακοινώσει ότι… ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται. Αλλά, είπαμε: καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να μην τρομάζουμε τον κόσμο, οπότε προτιμότερες είναι οι στρογγυλεμένες, τεχνοκρατικές διατυπώσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ένα ερώτημα μένει: για αυτή τη ζημιά που έχει υποστεί η τράπεζα (μια τράπεζα, ας μην ξεχνάμε, με μετόχους ασφαλιστικά ταμεία) δεν υπάρχει κάποιος που φέρει ευθύνη;