Η «ρωσική» δραχμή του Γιάνη και τα αλεξίσφαιρα τζάμια της Εθνικής

15 Οκτ 2019 06:30 Ανανεώθηκε: 13:22

Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.

Ο Επίμονος Κηπουρός, σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Αν τους έκανε τη χάρη ο Βλ. Πούτιν, Τσίπρας και Βαρουφάκης θα είχαν κλείσει όλα τα κενά ρευστότητας της εθνικής οικονομίας. Με φρεσκοτυπωμένες… ρωσικές δραχμές! Ή τουλάχιστον αυτό νόμιζαν.
Το γεγονός είναι γνωστό, έχει αποκαλυφθεί από δύο Γάλλους δημοσιογράφους το 2016, σε βιβλίο τους με αφηγήσεις του Φρανσουά Ολάντ, που τυπώθηκε με την άδεια του τέως προέδρου της Γαλλίας.
Αλλά έχει ενδιαφέρον ότι μας το υπενθύμισε ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας, στη χθεσινοβραδινή ομιλία του, στην παρουσίαση του βιβλίου «Η τελευταία μπλόφα». Γιατί δείχνει, χωρίς άλλες αμφιβολίες, ποιο θα ήταν το τελευταίο στάδιο της πολιτικής ρήξης που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ το α’ εξάμηνο του 2015: θα προσγειώνονταν Τουπόλεφ σε κάποια αεροπορική βάση για να φέρουν στην Ελλάδα ρωσικές δραχμές, που την επομένη της κυκλοφορίας τους θα είχαν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους και τότε θα καταλαβαίναμε τι εστί πραγματική κρίση (χωρίς δάνεια διάσωσης, χρηματοδότηση από το Ευρωσύστημα κ.ο.κ.).
Για την ιστορία, στον Ολάντ τηλεφώνησε ξαφνικά ο Πούτιν, στις 6 Ιουλίου 2015 (λίγο πριν την κορύφωση εκείνης της κρίσης, που οδήγησε στη συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο). Τον ενημέρωσε ότι η Ελλάδα είχε ζητήσει να τυπωθούν δραχμές στην Ρωσία, επειδή δεν είχαμε πια εκτυπωτικές μηχανές για να το κάνουμε. Ο Πούτιν είπε «νιετ» και έσπευσε να πουλήσει διπλωματική εκδούλευση στον Ολάντ, ενημερώνοντάς τον για το σχέδιο της Αθήνας.
Ο Γιάννης Στουρνάρας δεν το είπε, αλλά προφανώς μετά από αυτό το «νιετ» του Ρώσου προέδρου κατάλαβε ο Αλέξης Τσίπρας ότι δεν υπήρχε καν η τεχνική δυνατότητα να γυρίσουμε στη δραχμή, γι’ αυτό και γύρισε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους και, ύστερα από 17 μαρτυρικές ώρες, βγήκε από την αίθουσα κρατώντας ένα ακόμη μνημόνιο. Αν δεν το είχε κάνει, θα έπρεπε να πείσει τους Έλληνες να συναλλάσσονται με μαρουλόφυλλα, ή με φασόλια…
Όταν θέλεις να εφαρμόσεις μέτρα επώδυνης εξυγίανσης σε ένα μεγάλο οργανισμό, καλό είναι να δείχνεις ότι η λιτότητα είναι για όλους και όλα, δεν είναι επιλεκτική. Αυτό τον κανόνα δεν φαίνεται ότι θυμάται η διοίκηση στην Εθνική Τράπεζα. Πολλά συζητιούνται στο εσωτερικό της τράπεζας για περίεργες σπατάλες και τώρα αρχίζουν τα σχόλια να βγαίνουν σε ανακοινώσεις συνδικαλιστικών παρατάξεων της ΕΤΕ.
Για παράδειγμα, λέγεται ότι έχουν δαπανηθεί τεράστια ποσά σε αγορές λογισμικού που κάνει τους υπολογιστές να... σέρνονται. Αλλά και ότι γίνονται «χλιδάτες» ανακαινίσεις κτιρίων, στο πλαίσιο των οποίων τοποθετούνται τζάμια ασφαλείας (αλεξίσφαιρα) όχι μόνο στο ισόγειο, αλλά και σε ορόφους. Συνδικαλιστικές υπερβολές; Πολύ πιθανό. Ωστόσο καλό θα ήταν η διοίκηση να βάλει τέλος σε όλη αυτή την παραφιλολογία και την εσωστρέφεια.
Αν πούμε ότι η διαπραγμάτευση της μετοχής της MLS Πληροφορική θυμίζει ξαφνική εκκένωση δημόσιου χώρου λόγω προειδοποίησης για βόμβα, ίσως να μην είμαστε υπερβολικοί. Οι ανησυχίες της αγοράς για την τύχη της εταιρείας παραμένουν έντονες και στη χθεσινή συνεδρίαση σημειώθηκε ρεκόρ όγκου συναλλαγών: διακινήθηκαν 341.976 τεμάχια, αξίας άνω των 578.000 ευρώ. Πολύ μεγάλος τζίρος για μια μετοχή με την κεφαλαιοποίηση της MLS, που έκλεισε με νέα πτώση, κατά 14,25%. Μετά και τη χθεσινή «βουτιά», οι απώλειες από την αρχή του έτους φθάνουν το 62%. Κάτι πρέπει να κάνει επειγόντως η διοίκηση Καματάκη…
Σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) στην Ελλάδα. Είμαστε ήδη στα 20 και μέχρι το τέλος του χρόνου θα γίνουν 22-23. Αν η τάση συνεχιστεί έτσι και τα επόμενα χρόνια, τότε σε κάθε κλάδο ή μεγάλη εταιρεία θα υπάρχει και αντίστοιχο Ταμείο. Το μεγάλο τους ατού είναι ότι πρόκειται ουσιαστικά για αποταμίευση και επένδυση (κεφαλαιοποιητικό σύστημα) των εισφορών των ασφαλισμένων, που γίνεται με ατομικούς λογαριασμούς και με φορολογικές εκπτώσεις.