Το αντιευρωπαϊκό μένος της Γερμανίας, τα peanuts του Βακάκη και οι χρησμοί του Βασιλάκη

07 Μάιος 2020 06:30

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Ως peanuts χαρακτήρισε την επιδότηση του μισθολογικού κόστους ο Απόστολος Βακάκης της Jumbo, φυστικάκια στα οποία ωστόσο δεν είπε «όχι», κάνοντας χρήση της κρατικής βοήθειας παρά την εξαιρετική κατάσταση ρευστότητας, με ταμείο άνω των 300 εκατ. ευρώ και τα 20 ολόκληρα χρόνια ισχυρής ανάπτυξης και εντυπωσιακής κερδοφορίας που προηγήθηκαν.
Λεπτομέρειες του τύπου ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα εξασθενημένη, με ήδη υψηλό δημόσιο χρέους, που παλεύει να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση και να δημιουργήσει σε χρόνο ρεκόρ μονάδες εντατικής θεραπείας, με μια θηριώδη ανεργία και μια νέα ύφεση προ των πυλών δεν απασχολούν κάποιους επιτυχημένους, που σπεύδουν να λάβουν την κρατική βοήθεια. Ούτε αυτό τους εμποδίζει να προχωρούν στη διανομή μερίσματος ή να δηλώνουν ότι με την υψηλή ρευστότητα που διαθέτουν είναι έτοιμοι για εξαγορές!
Για να είμαστε και εποικοδομητικοί, έχουμε μια πρόταση στο υπουργείο Οικονομικών: όσες εταιρείες επωφελούνται από προγράμματα στήριξης να απαγορευθεί να διανέμουν μέρισμα όσο λαμβάνουν οποιαδήποτε στήριξη. Είναι στοιχειώδες: μοίρασε όσα μερίσματα θέλεις, αλλά όχι από τα λεφτά του προϋπολογισμού.
Στις 18 Μαΐου ανοίγει τα χαρτιά του ο Ευτύχης Βασιλάκης, μιλώντας σε προγραμματισμένη τηλεδιάσκεψη της διοίκησης της Aegean με αναλυτές, όπου αναμένεται να αποκωδικοποιήσει τους... χρησμούς του σε πρόσφατη διαδικτυακή εκδήλωση, οι οποίοι έχουν αφήσει πολλά αναπάντητα ερωτήματα, κυρίως σε ό,τι αφορά τη μορφή της κρατικής στήριξης που ζητάει η κορυφαία αεροπορική εταιρεία της χώρας.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ούτε η κυβέρνηση, ούτε και η Aegean θέλουν ένα κλασικό bail-out, όπου το κράτος δίνει λεφτά και παίρνει μετοχές, κοινές ή προνομιούχες. Η κρατική εμπλοκή στις αερομεταφορές είναι μια τραυματική ιστορία, ενώ και η Aegean πήρε τη θέση της Ολυμπιακής ως κυρίαρχος αερομεταφορέας ακριβώς επειδή απέτυχε παταγωδώς η διαχείριση της Ολυμπιακής από το κράτος.
Αυτό, όμως, που φαίνεται ότι επιθυμεί ο κ. Βασιλάκης είναι ένα ειδικό πρόγραμμα επιδότησης των θέσεων εργασίας όσο θα διαρκεί η κρίση του κορονοϊού, ώστε να μη χρειαστεί να κάνει μαζικές απολύσεις η Aegean, αλλά και να μην «ματώνει» από πληρωμές μισθοδοσίας όσο δεν θα υπάρχει αρκετό μεταφορικό έργο. Βολική λύση, αλλά να δούμε αν θα την επιδιώξει και επίσημα η διοίκηση της Aegean, αλλά και αν η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να την υλοποιήσει.
Ζωντάνεψε το κέντρο της Αθήνας όπως και όλες οι πόλεις της χώρας. Κίνηση στους δρόμους, μαγαζιά ανοιχτά, κόσμος αρκετός και πολλά εργοτάξια έχουν πιάσει δουλειά. Υπάρχουν πολλά σημάδια χαλαρότητας, ότι όλη αυτή η περιπέτεια πέρασε και πια δεν μας αφορά, κάτι που υποθέτω θα ενταθεί από την επόμενη εβδομάδα όταν η θερμοκρασία θα «χτυπήσει» τους 30 βαθμούς. Περιττό να αναφέρω ότι η στάση αυτή εγκυμονεί κινδύνους.
Η επιστροφή στην κανονικότητα προκαλεί έναν νέο πονοκέφαλο στην κυβέρνηση: από εκεί που εταιρείες, φορείς, επαγγελματίες πίεζαν για ένταξη στα μέτρα κρατικής βοήθειας τώρα πιέζουν για ταχύτερο άνοιγμα, για ευνοϊκότερους όρους λειτουργίας, εξαιρέσεις κλπ κλπ.
Scriptor: Η γνωμοδότηση του τμήματος του συνταγματικού δικαστηρίου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας θα μείνει στην ιστορία. Η Καρλσρούη «απαγορεύει» στην Bundesbank να συμμετέχει σε παρεμβάσεις της ΕΚΤ που διευκολύνουν τη νομισματική πολιτική. Ζητεί δηλαδή, αναδρομικά, να βγει η Γερμανία από την εφαρμογή της έμμεσης χρηματοδότησης με το πρόγραμμα QE του Draghi. Πρακτικά και από ευρωπαϊκή άποψη επιδιώκεται η κατάργηση της πολιτικής του «whatever it takes». Πρόκειται για απίθανη αντιευρωπαϊκή ενέργεια, τόσο στην ουσία της, όσο και τυπικά. Ως προς το δεύτερο, που επισημάνθηκε χθες το βράδυ σε έκτακτη τηλεδιάσκεψη των κεντρικών τραπεζιτών της ευρωζώνης, το QE έχει πάρει πράσινο φως από το Ευρωδικαστήριο. Το οποίο υπέρκειται των εθνικών διοικητικών δικαστηρίων. Ίσως όμως ακόμη πιο σημαντικό είναι το θέμα στην ουσία του. Η γνωμοδότηση, που -ευτυχώς- δεν είναι οριστική, αντιστρατεύεται θεωρητικά και πρακτικά την ουσία του Ευρώ και την οικοδόμηση μιας πραγματικής Νομισματικής Ένωσης. Το γελοίο βρίσκεται στα επιχειρήματα, αφού επιστρατεύει ιδέες από την ιστορία της οικονομικής σκέψης που έχουν όχι μόνον αποστρατευθεί επειδή ξεπεράστηκαν από την πρόοδο των κοινωνιών και της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά είναι και παντελώς λανθασμένα. Σε τελευταία ανάλυση απηχούν έναν μικροπολιτικό μανιοκαταθλιπτικό γερμανισμό που δεν νοιάζεται ούτε για την Ένωση, ούτε για την ίδια τη Γερμανία αν κληθεί να ζήσει «εκτός Ευρώπης». Ίσως τελικά ο υπολογισμός να είναι πιο τιποτένιος αφού επιδιώκει να ικανοποιήσει τους λαϊκιστές που τα τελευταία χρόνια διαμαρτύρονται επειδή οι καταθέσεις των Γερμανών δεν αμείβονται με θετικά επιτόκια. «Έλεος», που θα έλεγε κι ο Μητσοτάκης…
Scriptor: «Η εξάπλωση του COVID-19 αποτελεί παγκοσμίως ένα οικονομικό σοκ χειρότερο, και πιο πολύπλοκο, από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008/09, καθώς ο στόχος της πολιτικής ανάσχεσης της κρίσης τώρα δεν είναι μοναδικός, αλλά διπλός: αφενός επιδιώκεται η εξασφάλιση της δημόσιας υγείας και αφετέρου η αποκατάσταση της οικονομικής δραστηριότητας. Οι δύο αυτές επιδιώξεις, σε πρώτη ανάγνωση (αλλά όχι στην τελική ανάλυση), δημιουργούν ένα trade-off: Η εξασφάλιση της δημόσιας υγείας συνεπάγεται πτώση της οικονομικής δραστηριότητας, λόγω των μέτρων lockdown και περιορισμού των μετακινήσεων. Από την άλλη, η βελτίωση της οικονομικής δραστηριότητας αυξάνει τον κίνδυνο της υγειονομικής κρίσης.» Αν σας φαίνονται λίγο «περί διαγραμμάτου» τα ανωτέρω δεν έχετε άδικο. Ειδικά η φρασούλα «σε πρώτη ανάγνωση -αλλά όχι στην τελική ανάλυση» θυμίζει αδιέξοδες συζητήσεις στα καφενεία της Αριστεράς. Σας αφήνω να βρείτε μόνοι σας την πηγή. Άντε να σας δώσω μια «βοήθεια»: είναι από επίσημο κείμενο, των τελευταίων ημερών.