Στους λόγους για τους οποίους οι τράπεζες έχουν «βαρύνει» με πολλές διαδικασίες και βαριά γραφειοκρατία, δεχόμενες πολύ κριτική, αναφέρθηκε η διευθύνουσα σύμβουλος της Attica Bank, Ελένη Βρεττού. Μιλώντας την προηγούμενη Πέμπτη στο συνέδριο του ΤΜΕΔΕ η κ. Βρεττού δεν αρνήθηκε την ύπαρξη γραφειοκρατίας, ωστόσο από αυτά που είπε προκύπτει ότι το ζήτημα είναι πιο σύνθετο από όσο οι περισσότεροι νομίζουμε και δεν εξαρτάται μόνο από τις τράπεζες. Πρώτα πρώτα, σημείωσε, είναι το πολύ αυστηρό εποπτικό πλαίσιο που οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να ακολουθούν, το οποίο αυστηροποιήθηκε μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 – 2008. Μάλιστα, το εποπτικό πλαίσιο δεν εξαρτάται καν από την Ελλάδα καθώς έρχεται κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οπότε είναι λίγο σχετικό, σημείωσε, το τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να ελαφρύνουμε τις διαδικασίες. Ένας δεύτερος λόγος που οι τράπεζες είναι πιο δυσκίνητες, σημείωσε, είναι η φοβία που δημιουργήθηκε στο στελεχιακό δυναμικό των τραπεζών στα χρόνια της κρίσης με τις διώξεις. Είναι γεγονός ότι εκείνη την περίοδο ταλαιπωρήθηκαν εντελώς άδικα στελέχη που με καλή πίστη είχαν υπογράψει τη χρηματοδότηση εταιρειών και επενδύσεων που λόγω της κρίσης δεν πήγαν καλά και βρέθηκαν στον εισαγγελέα προσπαθώντας να εξηγήσουν τα αυτονόητα σε δικαστικούς λειτουργούς που δεν είχαν μεγάλη εξοικείωση με τα οικονομικά – τραπεζικά.
-- Η κ. Βρεττού όμως ανέφερε και έναν τρίτο παράγοντα: ότι οι τράπεζες είναι εκ φύσεως βαριά ιδρύματα (εξού και η περιγραφή τους με τη λέξη ίδρυμα) που έχουν μάθει να δουλεύουν μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες και πολλές φορές υπάρχει αντίσταση στην αλλαγή. Και εκεί υπάρχει περιθώριο βελτιώσεων αλλά και μια μεγάλη, όπως είπε, ευκαιρία για την Attica Bank.
-- Η διευθύνουσα σύμβουλος της Attica Bank υπογράμμισε ότι στην τράπεζα έχουν αλλάξει πολλά και πέραν του περιορισμού της γραφειοκρατίας έχει δοθεί μεγάλο βάρος στο να αποκατασταθεί η πρόσβαση σε όσο το δυνατό περισσότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Και δεν μιλάμε για αυτές που δεν θα έπρεπε να δανειοδοτηθούν, διότι υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων που δεν πληρούν τα κριτήρια (οικονομικά στοιχεία, φορολογική – ασφαλιστική ενημερότητα), αλλά αυτές που είναι αξιόχρεες αλλά δυσκολεύονται να δανειοδοτηθούν. Όπως εξήγησε η κ. Βρεττού, είναι βασικό να δούμε αν η μη πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα οφείλεται σε οικονομική αδυναμία των επιχειρήσεων ή σε περιορισμένη θέληση των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν μικρές επιχειρήσεις. Διότι, καλώς ή κακώς, όταν έχεις για παράδειγμα 20 στελέχη να ασχοληθούν με χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων σε μια τράπεζα και πρέπει να πιάσεις συγκεκριμένους στόχους στο τέλος της χρονιάς είναι πιο εύκολο να επικεντρωθείς στις 10 μεγάλες εταιρίες γιατί θα φέρουν τα νούμερα παρά να ασχοληθείς με πολλές μικρές επιχειρήσεις. Δεν είναι ότι δεν θέλουν – είναι ότι δεν προλαβαίνουν. Εμείς στην Attica Bank, σημείωσε, θέλουμε να καλύψουμε αυτό το κομμάτι, αυτή την ανάγκη της εγχώριας οικονομίας: τις μικρές αξιόχρεες επιχειρήσεις. Αυτό που κάνουμε, είπε, είναι να τυποποιήσουμε τη διαδικασία όσο το δυνατό περισσότερο για τη μικρομεσαία επιχείρηση, ώστε να φτάνουμε γρήγορα σε αποτέλεσμα – δηλαδή τη χρηματοδότηση.
-- Και η προσπάθεια αυτή ήδη αποδίδει, καθώς ο κόσμος ανταποκρίνεται. Όπως είπε η κ. Βρεττού, στο πρώτο τρίμηνο η Attica Bank ήταν από τις ελάχιστες τράπεζες που είχαν θετική πιστωτική επέκταση –περίπου 200 εκατ. ευρώ- όταν το σύστημα συνολικά κινήθηκε αρνητικά δηλαδή καταγράφηκε μείωση. Αυτή η πιστωτική επέκταση, τόνισε, έγινε κυρίως από μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
«Απόρθητα» τα ελληνικά ομόλογα
Άλλες φορές, όταν «κρύωνε» η Ευρώπη, τα ελληνικά ομόλογα πάθαιναν… πνευμονία. Σε αυτή τη νέα αναταραχή, όμως, που άρχισε μετά τις ευρωεκλογές και την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, τα ελληνικά ομόλογα είχαν συμπεριφορά απόρθητου οχυρού. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου ήταν γύρω στο 3,6% την Παρασκευή προ των ευρωκλογών και ανέβηκε την Τρίτη κοντά στο 3,8%, για να κλείσει τελικά την εβδομάδα πίσω στο 3,6%. Το spread από τα γερμανικά άνοιξε λίγο, από τις 104 στις 124 μονάδες βάσης, αλλά αυτό είναι μάλλον… πταίσμα, όταν τα γαλλικά έφθασαν σε spread 80 μονάδων και τα ιταλικά σχεδόν 160 μονάδων. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, για τη μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να «κουρέψει» το χρέος της στη διάρκεια της κρίσης, οι ελληνικοί τίτλοι αντιμετωπίζονται από τους επενδυτές σαν μια ασφαλής τοποθέτηση στη νέα αναταραχή, αφού η αγορά γνωρίζει ότι τα δημοσιονομικά μας πάνε καλά, οι δανειακές ανάγκες του 2024 σχεδόν έχουν καλυφθεί από το πρώτο εξάμηνο, η κυβέρνηση διαθέτει ένα πολύ μεγάλο «μαξιλάρι» για ώρα ανάγκης και σύντομα θα συζητήσουμε με τους Ευρωπαίους την πρόωρη αποπληρωμή δανείων συνολικού ύψους 8 δισ. ευρώ. Με αυτά τα δεδομένα, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και στον ΟΔΔΗΧ παρακολουθούν τη νέα περιπέτεια στις αγορές ομολόγων της ευρωζώνης με ασυνήθιστη ψυχραιμία.
Απαισιόδοξος για την εύρεση εργατών ο Δ. Ανδριόπουλος
Αρκετά απαισιόδοξος σε ότι αφορά στην εξεύρεση άμεσης λύσης για εργατικά χέρια ενόψει των μεγάλων έργων που βρίσκονται σε εξέλιξη εμφανίστηκε ο επικεφαλής της Dimand Δημήτρης Ανδριόπουλος. Όπως διευκρίνισε υπάρχει έλλειψη ακόμη και όταν τα έργα βρίσκονται στη φάση του σκυροδέματος με τις μπουλντόζες και τις μπετονιέρες. Όταν χρειαστεί να αρχίσουν οι καλωδιώσεις και οι σωληνώσεις και να εισέλθουν στα κτίρια, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, μαραγκοί κ.α. θα γίνει το έλα να δεις. Απευθυνόμενος μάλιστα στους μετόχους της Dimand κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης τους συμβούλευσε αν χρειάζονται μερεμέτια στα σπίτια τους να σπεύσουν, γιατί σε λίγο διάστημα δεν θα βρίσκουν τεχνίτη ούτε για δείγμα. Επισήμανε μάλιστα ότι και οι ξένοι τεχνίτες δεν είναι πανάκεια και ανέφερε ένα ευτράπελο σε ένα έργο της εταιρείας στη Θεσσαλονίκη, όπου τα τούβλα σε έναν τοίχο είχαν διαφορετική κατεύθυνση, καθώς ο Αιγύπτιος τουβλάς που είχε αναλάβει τη δουλειά κάπου χάθηκε στη μετάφραση με τους Έλληνες τεχνίτες.
Οι επενδύσεις στο Ελληνικό
Οι επενδύσεις στο Ελληνικό κινούνται πλέον με ρυθμούς 50 εκατ. ευρώ στο τρίμηνο. Μέχρι σήμερα έχουν ανέλθει στα 360 εκατ. ευρώ. Υπενθυμίζεται πως η αρχική πρόβλεψη για το capex της πρώτης φάσης του έργου που θα ολοκληρωθεί το 2026 ανέρχεται στα 2 δισ. ευρώ. Η πρόβλεψη δεν έχει αναθεωρηθεί αλλά είναι πολύ πιθανό να ξεπεραστεί, καθώς οι νέες αναπτύξεις όπως οι αθλητικές εγκαταστάσεις, τα Malls, τα ξενοδοχεία, οι υποδομές κ.α κοστίζουν λόγω των ανατιμήσεων πολύ πάνω από τους αρχικούς προϋπολογισμούς. Το 2025 θα είναι το έτος με τον μεγαλύτερο όγκο των επενδύσεων.
Το ατού του Μυλωνάκη
Λέγονται πολλά αυτές τις ημέρες για τον Γιώργο Μυλωνάκη, στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού από το 2014, που μετακινήθηκε από τη Βουλή στο Μαξίμου, ως υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό. Κάποιοι, μάλλον με αρκετές δόσεις υπερβολής, λένε ότι προορίζεται να γίνει ο νέος Γρηγόρης Δημητριάδης, δηλαδή ο εξ απορρήτων συνεργάτης του πρωθυπουργού, που θα ασκεί πρέσινγκ στους υπουργούς, αλλά και θα έχει την εποπτεία της ΕΥΠ. Προς το παρόν, ο μόνος που γνωρίζει ακριβώς ποιες ειδικές αποστολές θα αναθέσει στον Γιώργο Μυλωνάκη είναι ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Πάντως, όσοι άνθρωποι της αγοράς έχουν παρακολουθήσει τη διαδρομή του κ. Μυλωνάκη, πριν γίνει συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργείο Εσωτερικών, έχουν να λένε ότι, σε μια περίοδο όπου το πρώτο πολιτικό θέμα είναι η ακρίβεια, ο κ. Μυλωνάκης έχει ένα ακόμη ατού: την αρκετά μεγάλη θητεία του στο γραφείο προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού με δύο προέδρους, τον Σπύρο Ζησιμόπουλο και τον Δημήτρη Κυριτσάκη. Από αυτή τη θέση, λένε, ο κ. Μυλωνάκης έχει μάθει πολύ καλά τα μυστικά των αγορών στην Ελλάδα και ίσως έχει να συνεισφέρει στο νέο ξεκίνημα που επιχειρεί η κυβέρνηση στην πολιτική κατά της ακρίβειας, με υπουργό Ανάπτυξης τον Τάκη Θεοδωρικάκο.
Το μπραντάρισμα του Αλέξη Τσίπρα
Είναι σαν να διαβάζεις δελτίο τύπου της Coca Cola ή της Apple που διαφημίζει το νέο iphone. «Ο κίονας είναι σύμβολο δύναμης και μέτρου στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Δεν στηρίζει απλώς δομές, αλλά αξίες. Συμβολίζει τον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας ως ευρωπαϊκού πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή... το σήμα “ίσον” που συμβολίζει την ισότητα και τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα, απέναντι σε κάθε μορφής ανισότητες και διακρίσεις… Το σήμα εναλλάσσεται με το μήνυμα του Ινστιτούτου για την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση ενός μέλλοντος που δεν μπορεί παρά να είναι κοινό: τόσο ως προς τις προκλήσεις και κρίσεις που αντιμετωπίζουν, όσο και ως προς τις προοπτικές και προσδοκίες τους. Ένα μέλλον που διαμορφώνουμε, μαζί»… Οι λέξεις είναι συγκεκριμένες: Διεκδικώντας, σχεδιάζοντας, προστατεύοντας, οικοδομώντας, αναπτύσσοντας, καλλιεργώντας, αποφασίζοντας. Και το λογότυπο κλειδώνει με το μήνυμα: Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα - Διαμορφώνοντας το Κοινό μας Μέλλον. Το σήμα και μήνυμα του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα είναι δυναμικό: στη βάση μιας σταθερής κληρονομιάς αξιών, απέναντι στον πόλεμο, στον εθνικισμό, στις ανισότητες, στις διακρίσεις, διαμορφώνουμε το κοινό μας μέλλον.»
-- Όλα αυτά τα ωραία και βαθυστόχαστα συμβολίζει το λογότυπο του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα όπως σημειώνει ο ίδιος στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου που λανσαρίστηκε χθες. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για δουλειά που θα ζήλευαν και οι καλύτεροι μαρκετίστες και είναι ακριβώς έτσι, διότι όλο αυτό του μπραντάρισμα του Ινστιτούτου και του Αλέξη Τσίπρα έχει γίνει από τους καλύτερους επαγγελματίες της επικοινωνίας.
-- Η πρόθυμη παράδοση του πρώην πρωθυπουργού και φανατικού αριστερού Αλέξη Τσίπρα στη σαγηνευτική αγκαλιά του καπιταλιστικού μάρκετινγκ μας υπενθυμίζει την τόσο καίρια επισήμανση του σπουδαίου αμερικα-νορβηγού οικονομολόγου Thorstein Veblen για τον μαρξισμό. Ο Veblen είχε τονίσει ότι δεν υπάρχει καμία πάλη των τάξεων διότι η μόνη μάχη που δίνεται στην πραγματική ζωή είναι η προσπάθεια των εργατών να εξομοιωθούν με τα αφεντικά τους και όχι να τα ανατρέψουν.
-- Ή, για να το φέρουμε λίγο στα μέτρα μας καλή, η επανάσταση αλλά πολύ καλύτερη η εξουσία. Με την ευκαιρία να σημειώσουμε ότι σήμερα ξεκινά το διήμερο συνέδριο του Ινστιτούτου με θέμα «Διεθνής Διάσκεψη Για Την Ειρήνη Και Τη Βιώσιμη Ανάπτυξη» με τη συμμετοχή πολλών βαριών ονομάτων από Ευρώπη και ΗΠΑ.
Ο ασυγκράτητος Χάρης δούκας
Σαν έτοιμος από καιρό, για να μην πούμε ασυγκράτητος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, εμφανίστηκε χθες σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ο δήμαρχος Αθηνών, Χάρης Δούκας, ζητώντας την άμεση, μαζική προσφυγή στη βάση. Ασφαλώς δεν είναι κακό να έχει κανείς φιλοδοξίες αλλά ο κ. Δούκας δεν έχει συμπληρώσει ούτε εξάμηνο ως Δήμαρχος σε μια πόλη που έχει ανάγκη πολλά έργα και λιγότερα λόγια. Ίσως δεν θα έβλαπτε πριν δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε άλλες πίστες να προσπαθήσει να κάνει αυτά για τα οποία ψηφίστηκε πρόσφατα.
Ο Σ. Μισέλ, ο Μητσοτάκης και η φον ντερ Λάιεν
Θυμηδία προκαλούν στην Αθήνα τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο για τις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, με στόχο να υπονομεύσει, έστω και την τελευταία στιγμή, την υποψηφιότητα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για μια δεύτερη θητεία ως επικεφαλής της Κομισιόν. Ο Βέλγος πολιτικός, όπως έγραψε το Politico, «κυκλοφορεί» στους Ευρωπαίους ηγέτες την ιδέα να επιλέξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως νέο πρόεδρο της Κομισιόν. Φυσικά, στην Ελλάδα είναι αυτονόητο ότι, ακόμη και αν γινόταν τέτοια πρόταση στον Κυριάκο Μητσοτάκη από τους Ευρωπαίους ομολόγους του, ο ίδιος θα την αρνείτο. Όμως, έχει αγγίξει τα όρια της γραφικότητας η επιμονή του Μισέλ να βρει ένα τρόπο να «κλαδέψει» την φον ντερ Λάιεν, με την οποία έχει μακρά προσωπική αντιπαλότητα. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά το Politico, ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος περιέγραψε ως εξής τις μεθοδεύσεις του Μισέλ: «Έχει ένα κουτί γεμάτο μπανανόφλουδες και το αδειάζει, ελπίζοντας ότι κάποια από αυτές θα πατήσει η φον ντερ Λάιεν και θα γλυστρήσει».
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες της στήλης παρέχονται αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εκληφθούν ως συμβουλή, πρόταση, προσφορά για αγορά ή πώληση κινητών αξιών, ούτε ως προτροπή για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε μορφής επένδυσης. Δεν υφίσταται ουδεμία ευθύνη της ιστοσελίδας για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.