Δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), τιτλοποιήσεις ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων ύψους γύρω στα 1,5 δισ και κρατικές εγγυήσεις προκειμένου να αντλήσει κεφάλαια κίνησης από τράπεζες.
Στις τρεις αυτές εναλλακτικές ποντάρει η ΔΕΗ προκειμένου να θωρακιστεί απέναντι στην κρίση ρευστότητας και να μην διακινδυνεύσει να επιστρέψει εκεί που βρισκόταν τον Ιούλιο του 2019, όταν οι ορκωτοί ελεγκτές έκρουαν καμπανάκια κινδύνου για την επόμενη ημέρα της. Τρία «όπλα», διαφορετικής δυναμικής το κάθε ένα, τα οποία η επιχείρηση σκοπεύει να ενεργοποιήσει, ανάλογα με τις εξελίξεις και την μεγέθυνση της τρύπας στα οικονομικά της, προκειμένου να μην βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδα.
Κάποια από αυτά τα εργαλεία, όπως ο δανεισμός από την EBRD, θα τεθούν σε εφαρμογή, εφόσον δεν «περπατήσει» το σχέδιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων, δηλαδή δεν καταστεί εφικτό να δημιουργηθεί το λεγόμενο Ταμείο Εγγυοδοσίας για τους προμηθευτές ρεύματος. Άλλα εργαλεία, όπως οι τιτλοποιήσεις απαιτήσεων θα ενεργοποιηθούν, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες στις αγορές, οι οποίες προς το παρόν είναι εντελώς ακατάλληλες. Κοινός σε κάθε περίπτωση παρονομαστής και των τριών εναλλακτικών, είναι ότι αποτελούν το «σχέδιο επιβίωσης» της ΔΕΗ προκειμένου αυτή να εξέλθει της κρίσης, όσο το δυνατόν πιο αλώβητη.
Τιτλοποίηση απλήρωτων λογαριασμών
Για την προσφυγή σε δανεισμό από την EBRD, έχουν ήδη γίνει οι σχετικές κρούσεις από την ΔΕΗ. Η ανταπόκριση λέγεται ότι είναι θετική, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με κάποιες ελληνικές τράπεζες. Στο σκέλος των τιτλοποιήσεων ληξιπρόθεσμων χρεών το θέμα συζητήθηκε σε προ ημερών Δ.Σ της ΔΕΗ και τα πάντα είναι έτοιμα, προκειμένου να τεθεί το πλάνο σε εφαρμογή. Αφορά δύο πακέτα οφειλών πελατών της, ύψους τουλάχιστον 1,5 δισ. ευρώ, δηλαδή απλήρωτους λογαριασμούς διάρκειας 60 ημερών και 90 ημερών και άνω.
Προτού ξεσπάσει η κρίση του κορονοϊού η ΔΕΗ είχε ολοκληρώσει τις επαφές με τους επίδοξους αγοραστές των πακέτων, αυτοί είχαν επιβεβαιώσει το ενδιαφέρον τους και απέμενε μόνο να προκηρυχθούν οι διαγωνισμοί. Η κρίση προφανώς φρέναρε τα πάντα. Ωστόσο οι προκηρύξεις είναι έτοιμες και θα βγουν στον αέρα, μόλις κάπως ηρεμήσουν τα πράγματα.
Η πιο δύσκολη από τις δύο τιτλοποιήσεις είναι η δεύτερη, αυτή που αφορά χρέη 90 ημερών και άνω, καθώς αυτά είναι και πιο δύσκολο να εισπραχθούν. Προ κρίσης η ΔΕΗ προσδοκούσε να εισπράξει και από τις δύο τιτλοποιήσεις ποσά ύψους τουλάχιστον 350 με 400 εκατ. ευρώ, ενώ διοργανωτές τους επρόκειτο να είναι η Deutsche Bank και η Finacity Corporation. Αμφότερα τα πακέτα θα διατεθούν μέσω δύο εταιρειών ειδικού σκοπού που θα συστήσει η επιχείρηση, ενώ ανάμεσα στους όρους που τίθενται για να ολοκληρωθούν οι συναλλαγές είναι κι ο εκτιμώμενος χρόνος είσπραξης των οφειλών αυτών από τη δημόσια εταιρεία.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η ΔEH θα εντείνει το σαφάρι ανάκτησης των χρεών, στοχεύοντας κατά κύριο λόγο τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Σήμερα το συνολικό ύψος των ανεξόφλητων οφειλών προς τη δημόσια εταιρεία έχει σταθεροποιηθεί στα 2,4 δισ. ευρώ.
Κρατικές εγγυήσεις για κεφάλαια κίνησης
Αναφορικά με το τρίτο «όπλο», αυτό της δημιουργίας ενός Ταμείου Εγγυοδοσίας το οποίο θα προμηθεύει με εγγυήσεις (state guarantees) τις επιχειρήσεις της αγοράς ρεύματος και φυσικά την ΔΕΗ, προκειμένου μετά αυτές να μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια κίνησης από τράπεζες, το εγχείρημα έχει προς το παρόν μπλοκάρει. Και αυτό καθώς τα κονδύλια ύψους περίπου 1 δισ ευρώ που απαιτούνται για να προικοδοτήσουν το Ταμείο είναι πολλά και προς το παρόν δεν υπάρχουν.
Τούτο ωστόσο δεν σημαίνει ότι το σχέδιο έχει εγκαταλειφθεί. Η αρχική ιδέα παραμένει. Οι πιέσεις για την εφαρμογή της θα ενταθούν μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες, ανάλογα και με το αν θα επαληθευτούν οι προβλέψεις για “μαύρη τρύπα” 650 εκατ ευρώ ή περισσότερο στην αγορά του ρεύματος. Σε αυτό το σενάριο, η συζήτηση θα επανέλθει στο τραπέζι.