Σε πιο προσεκτική προσέγγιση φαίνεται ότι στρέφει την Κίνα η αποτυχημένη, όπως όλα δείχνουν, πολεμική εκστρατεία της Ρωσίας στην Ουκρανία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Ταϊβάν.
Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει θέσει ένα χρονοδιάγραμμα ώστε ο στρατός του έθνους του να είναι ικανός να καταλάβει την Ταϊβάν μέχρι το 2027 -σε μόλις πέντε χρόνια από τώρα. Τα πρόσφατα γεγονότα στα στενά της Ταϊβάν έχουν κάνει ορισμένους να αμφισβητούν τη στρατηγική κατάσταση και τις προοπτικές μιας βραχυπρόθεσμης εισβολής.
Όπως δήλωσε ο κ. Κόλιν Καλ, Αμερικανός υφυπουργός Άμυνας για θέματα πολιτικής, ενώ η Κίνα ενδιαφέρεται πολύ να επεκτείνει τη σφαίρα πολιτικής και στρατιωτικής επιρροής της στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, είναι πιθανό να είναι πιο προσεκτική όταν πρόκειται για μια τόσο επιθετική κίνηση όπως η εισβολή στην Ταϊβάν.
«Δεν νομίζω ότι η Κίνα θέλει να βρεθεί σε μια θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ρωσία, η οποία εισβάλλει σε έναν δημοκρατικό γείτονα -κάτι που νομίζω ότι θα προκαλούσε τεράστια παγκόσμια συμπάθεια», σημείωσε ο κ. Καλ, προσθέτοντας ότι η Κίνα δεν θα διακινδύνευε ευρύτερες στρατιωτικές εντάσεις με σημαντικό πολιτικό και οικονομικό κόστος.
Η Κίνα θα μπορούσε αντ' αυτού να αντλήσει διδάγματα από την εμπειρία της Ρωσίας να εισβάλει στην Ουκρανία τους τελευταίους έξι μήνες», σημείωσε. «Θα ήλπιζα ότι θα αντλούσαν το μάθημα από την εμπειρία της Ρωσίας. Δεν νομίζω ότι έχουν επιταχύνει το ρολόι τους. ... Δεν είναι μυστήριο ότι ο Σι Τζινπίνγκ έχει δώσει στον στρατό του διορία μέχρι το 2027 για να αναπτύξει τις στρατιωτικές δυνατότητες για τη βίαιη επανένωση με την Ταϊβάν -αν πάρει την απόφαση να το κάνει. Αλλά δεν έχω δει καμία ένδειξη ότι έχει πάρει αυτή την απόφαση να το κάνει».
Μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί η αυξημένη επιθετικότητα της Κίνας στα Στενά της Ταϊβάν, στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και σε άλλες περιοχές και το πώς αυτή η αυξημένη επιθετική δράση μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες που θα μπορούσαν να προκύψουν από παρεξηγήσεις.
«Καθώς η Κίνα γίνεται όλο και πιο δυναμική στο να διεκδικεί κατά κάποιον τρόπο τα προνόμιά της γύρω από την Ταϊβάν, ... μήπως κάνει το επόμενο βήμα προσπαθώντας να επιβάλει αυτές τις αλλαγές στο status quo με τρόπο που ενέχει τον κίνδυνο ενός επεισοδίου -ενός επεισοδίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ενός επεισοδίου με έναν από τους συμμάχους και εταίρους μας;», αναρωτήθηκε ο Αμερικανός υφυπουργός Άμυνας και απάντησε: «Είδαμε την εμπλοκή, τα τελευταία ένα ή δύο χρόνια, ... σε μια γραμμή τάσης όλο και πιο ανασφαλών και αντιεπαγγελματικών συναντήσεων -τόσο στον ... ουρανό όσο και στη θάλασσα».
Την τρέχουσα περίοδο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πρέπει να προσέχουν για επιθετικές ενέργειες από το ναυτικό και την αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού που θα μπορούσαν να διακινδυνεύσουν να προκαλέσουν ένα διεθνές επεισόδιο. Εν τω μεταξύ οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να επιχειρούν στον Ινδο-Ειρηνικό όπως έκαναν πάντα.
«Δεν πρόκειται να αλλάξουμε τις επιχειρησιακές μας διαδικασίες», σημείωσε ο κ. Καλ και προσέθεσε ότι «δεν πρόκειται να κάνουμε πράγματα που αυξάνουν τις εντάσεις. Θα κάνουμε πράγματα που διαβεβαιώνουν τη συνεχή υποστήριξή μας στη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες στον Ινδο-Ειρηνικό και την υποστήριξή μας στους συμμάχους και τους εταίρους μας και δεν θα υποχωρήσουμε».
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας χαρακτήρισε τη Μόσχα ως «οξεία απειλή», με τον κ. Καλ να διευκρινίζει ότι πλέον η Ρωσία προσδιορίζεται και ως «απερίσκεπτη», λαμβάνοντας υπόψη τις ενέργειες στις οποίες έχει προβεί αφού απέτυχε να επιτύχει τους στόχους που έθεσε για την εισβολή της στην Ουκρανία.
«Νομίζω ότι η Ρωσία είναι ... μια ικανή στρατιωτική δύναμη -ίσως όχι τόσο ικανή, ειλικρινά, και συμβατική όσο κάποιοι από εμάς μπορεί να είχαν εκτιμήσει πριν από έξι ή οκτώ μήνες . Αλλά έχουν επίσης αποδείξει ότι είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη και απερίσκεπτη δύναμη. Και υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο ... μια αποδυναμωμένη Ρωσία γίνεται πιο επικίνδυνη στη διεθνή σκηνή».
Όντας σε απόγνωση η Ρωσία έχει ευθυγραμμιστεί περισσότερο και έχει προσεγγίσει τόσο τη Βόρεια Κορέα όσο και το Ιράν για βοήθεια. Ακόμη περισσότερο επειδή οι συμβατικές δυνάμεις της Ρωσίας είναι τόσο πολύ απασχολημένες στην Ουκρανία, υπάρχει η υποψία ότι θα αναγκαστεί να βασιστεί τώρα περισσότερο σε μη συμβατικές δυνατότητες, όπως οι πυρηνικές, ο κυβερνοχώρος και το διάστημα, καθώς και σε εκστρατείες παραπληροφόρησης.
«Η Ρωσία δεν αποτελεί μακροπρόθεσμα την πρόκληση για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, όπως η Κίνα. Αλλά σε άμεσο χρονικό διάστημα, είναι ένας πολύ επικίνδυνος παράγοντας», κατέληξε ο Αμερικανός υφυπουργός.