Το οικονομικό κόστος της εικοσαετούς πολεμικής περιπέτειας των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν αποτιμούν πλέον οι αναλυτές, μετά την απόφαση Μπάιντεν για την οριστική αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων και την ανάληψη του ελέγχου της χώρας από τους Ταλιμπάν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για έναν πόλεμο με τεράστιο κόστος, που υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 2,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο ένα δέκατο του αμερικανικού δημόσιου χρέους.
Όπως γράφει ο αρθρογράφος του Reuters, Ρίτσαρντ Μπιλς, η χαοτική αποχώρηση της Αμερικής από το Αφγανιστάν δείχνει ανεπαρκή σχεδιασμό και έχει τρομερό ανθρώπινο και, ίσως, πολιτικό κόστος. Όμως, από την οικονομική πλευρά, η απόφαση για αποχώρηση ήταν επιβεβλημένη. Οι ανθρώπινες επιπτώσεις είναι τρομερές, όπως και οι πολιτικές συνέπειες. Ωστόσο, αν δει κανείς τη μεγάλη οικονομική εικόνα, η απόφαση για αποχώρηση είναι δικαιολογημένη και απλώς ο πρόεδρος Μπάιντεν ήταν ο ηγέτης που τελικά την έλαβε.
Η ταχεία επιστροφή των Ταλιμπάν, λιγότερο από ένα μήνα πριν από την 20ή επέτειο των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου που οδήγησαν τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους στην απόφαση για την εισβολή στο Αφγανιστάν στα τέλη του 2001, είναι συγκλονιστική. Για πολλούς στο εσωτερικό της χώρας, είναι πιθανό να είναι πολύ χειρότερο από αυτό.
Όμως, η ψυχρή εικόνα των αριθμών δικαιολογεί την απόφαση για αποχώρηση. Το σωρευτικό κόστος του πολέμου είναι 2,3 τρισ. δολάρια και συνεχίζει να αυξάνεται, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Μπράουν, ενώ έχουν χάσει τη ζωή τους σχεδόν 2.500 Αμερικανοί στρατιώτες, περισσότεροι από συμμαχικές χώρες και συνολικά έχουν χαθεί 250.000 ζωές. Την ώρα που ο δανεισμός της Ουάσιγκτον αυξάνεται, το κόστος του πολέμου αντιστοιχεί στο 10% του ομοσπονδιακού χρέους, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου.
Από την άλλη, το υποτιθέμενο όφελος είναι ότι οι ΗΠΑ, διατηρώντας τον έλεγχο του Αφγανιστάν, απέφευγαν μια νέα τρομοκρατική επίθεση όπως αυτή της 11ης Σεπτεμβρίου. Μια πρόχειρη εκτίμηση για τον άμεσο αντίκτυπο των γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου, που προτάθηκε από οικονομολόγο του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας το 2009, ήταν ότι η επίπτωση τέτοιας τρομοκρατικής επίθεσης αντιστοιχούσε σε 0,5% του ΑΕΠ. Με βάση το σημερινό επίπεδο παραγωγής, αυτό θα ήταν λίγο πάνω από 100 δισ. δολ. Αυτό δεν αποτυπώνει τις παγκόσμιες επιπτώσεις ή, για παράδειγμα, τις απώλειες της ταξιδιωτικής βιομηχανίας. Ούτε περιλαμβάνει την ευρύτερη αντίδραση από τις κυβερνήσεις, σε ό,τι αφορά τις πρόσθετες δαπάνες για την ασφάλεια.
Σε κάθε περίπτωση, τονίζει ο αρθρογράφος, το κόστος που αποφεύγεται επισκιάζεται από τα έξοδα των πολέμων που ακολούθησαν την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, εκ των οποίων το Αφγανιστάν είναι μόνο ένα. Αν προστεθούν τα κόστη από τους πολέμους στο Ιράκ και τη Συρία, η δαπάνη αυξάνεται σε περισσότερα από 5 τρισ. δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται τα ποσά που θα πληρωθούν στο μέλλον σε τόκους, ή οι υποχρεώσεις για την υγειονομική περίθαλψη σε βετεράνους, σύμφωνα με τα στοιχεία του Πανεπιστημίου Μπράουν.
Είκοσι χρόνια μετά, μια εκστρατεία σε μια περιοχή που έχει εμποδίσει στρατούς από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου έπρεπε να τελειώσει. Τόσο ο προκάτοχος του Μπάιντεν, Ντόναλντ Τραμπ όσο και, πριν από αυτόν, ο Μπαράκ Ομπάμα ήθελαν να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από το Αφγανιστάν. Μια συνεχής, μέτρια και λιγότερο δαπανηρή παρουσία, την οποία υποστηρίζουν ορισμένοι επικριτές του Μπάιντεν, δεν είναι αξιόπιστη ως μακροπρόθεσμη προσέγγιση. Αυτό αποδεικνύεται από τη συνεχιζόμενη κατάσταση εμφυλίου πολέμου στο Αφγανιστάν ύστερα από 20 χρόνια και την αδυναμία του στρατού και της κυβέρνησης, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, να θέσουν υπό έλεγχο την κατάσταση. Μάλιστα, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος των δαπανών που διατέθηκαν για τη λεγόμενη οικοδόμηση του έθνους βρίσκονται πλέον στα χέρια των αντιπάλων της κυβέρνησης.
Η συμφωνία του Τραμπ με τους Ταλιμπάν πέρυσι περιόρισε τις επιλογές του προέδρου Μπάιντεν. Όμως, το χρήμα για τη συνεχιζόμενη εμπλοκή σε μια χαοτική κατάσταση τελείωσε στη θητεία του Μπάιντεν. Οι μελλοντικοί ηγέτες μπορεί να τον ευχαριστήσουν που απέσυρε τα στρατεύματα, τονίζει ο αρθρογράφος, αλλά επειδή στην πολιτική μετρούν περισσότερα πράγματα από το οικονομικό κόστος και τα οφέλη, ο Μπάιντεν ίσως στο μέλλον να μετανιώσει για την απόφασή του.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
