Τον έχουν χαρακτηρίσει ανεξέλεγκτο. Άλλοι, πάλι, έλεγαν ότι ακολουθούσε πιστά την προεδρική γραμμή. Πολιτικοί αναλυτές αφιέρωσαν χιλιάδες λέξεις για να περιγράψουν κατά καιρούς το «νέο είδος συριζαίου», που βγαίνει πάντα μπροστά και μάχεται σώμα με σώμα ενάντια σε όποιον τολμά να μιλήσει για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Για τους δικούς του ανθρώπους, ο Παύλος Πολάκης, που από χθες βρίσκεται σε ρήξη με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν απλώς ο «Παυλιός». Για τους αντιπάλους του, ήταν ο βασικός εκφραστής του «πολακισμού», όπως χαρακτηρίστηκε ο τρόπος, το ύφος και το ήθος της αντιπαράθεσης που ακολουθούσε, πάντα εν γνώση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Βασικό του αφήγημα -ακόμα και όταν το κόμμα του ψήφιζε τα δικά του μνημόνια- ήταν να χαϊδεύει τα αυτιά του κομματικού ακροατηρίου και να ξιφουλκεί κατά της διαπλοκής και των συμφερόντων που… επέβαλαν εξοντωτικά μέτρα.
Και όταν εκείνος ξέφευγε από τα όρια, άνοιγε ως δια μαγείας μια ομπρέλα προστασίας από την ηγεσία της Κουμουνδούρου κάνοντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους να μιλούν για την προσωπική σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα και συνάμα τη σκοτεινή πλευρά αυτής της «αναγκαίας» συνύπαρξης.
Και δεν ήταν λίγες αυτές οι φορές!
Όσοι γνωρίζουν καλά τις εσωκομματικές ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ακόμα και όταν ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε να τα βάλει με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, έβαζε να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά ο Παύλος Πολάκης με αναρτήσεις του εναντίον του πρώην υπουργού Οικονομικών.
Η σχέση ήταν πάντα ανταποδοτική!
Όπως όταν, για παράδειγμα, ο Παύλος Πολάκης άσκησε κριτική στον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, έσπασε το lockdown και μπήκε χωρίς μάσκα στο «Σωτηρία», υπήρξε «σιωπή» από την πλευρά της Κουμουνδούρου.
Και πριν από μερικούς μήνες, όταν το όνομα του Παύλου Πολάκη βρισκόταν στο στόχαστρο της ΝΔ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έλεγε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι «η ΝΔ παράγει περισσότερο “Πολάκη” από όσο μπορούμε να καταναλώσουμε», προσφέροντας αμέριστη στήριξη στον βουλευτή Χανίων του κόμματός του.
Φυσικά, όλα τα «καλά» κρατάνε λίγο και ειδικά στην πολιτική, για όσο διαρκεί η ενοποιητική ουσία της εξουσίας.
Η εποχή που τα καλοκαίρια έκανε διακοπές με το κότερο με τον Αλέξη Τσίπρα, μαθαίνοντάς του τις ομορφιές της Nότιας Κρήτης έχουν περάσει μάλλον ανεπιστρεπτί.
Τα σύννεφα και σε αυτή την περίπτωση δεν άργησαν να έρθουν, κυρίως όταν ο Αλέξης Τσίπρας -έχοντας στον πίσω μέρος του μυαλού του την επιστροφή στην κυβέρνηση- άρχισε να επιχειρεί να οικοδομήσει ένα νέο προφίλ και να ακούει και άλλους ανθρώπους, πέρα και μακριά από τα στενά κομματικά όρια.
Ο «θυμός» του Πολάκη εκείνη την στιγμή έγινε περίπου ανεξέλεγκτη «οργή» για όσους άρχισαν να να τον αποδομούν στα προεδρικά αυτιά, ως τον «λεκέ» που χαλάει το προφίλ του μελλοντικού πρωθυπουργού…
Σε ανύποπτη στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας είχε κάνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση για να περιγράψει την «πολυσυλλεκτικότητα» του ΣΥΡΙΖΑ: «Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και ο Πολάκης και ο Δραγασάκης. Και ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος. Και ο Τζανακόπουλος και ο Ηλιόπουλος».
Άκρως ενδιαφέρουσα αντίστιξη προσώπων, απόψεων, ιδεών και ύφους, ίσως και προφητική…
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
