Λίγους μήνες πριν ανοίξουν οι κάλπες, οι πολίτες έρχονται αντιμέτωποι με (τουλάχιστον) τρία παράδοξα, που αφορούν την κοινοβουλευτική τακτική και την επιλογή κεντρικού διλήμματος από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το εκλογικό αφήγημα του Νίκου Ανδρουλάκη.
Παράδοξο πρώτο: Η Βουλή παραμένει ανοιχτή, το νομοθετικό έργο συνεχίζεται, ωστόσο τα δύο από τα τρία κόμματα που αναμένεται να λάβουν εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, καλούνται να διαχειριστούν μια κατάσταση που τα ίδια προκάλεσαν, για διαφορετικούς λόγους.
Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ με την απόφασή του να μην μετέχει στις ψηφοφορίες του νομοθετικού έργου της κυβέρνησης, μέχρι την επίσημη διάλυση της Βουλής και από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται κανονικά στα έδρανα και να ψηφίζει, χωρίς ωστόσο την παρουσία του αρχηγού του ο οποίος παραμένει στην Ευρωβουλή και εκπροσωπείται από τον βουλευτή Ηλείας του κόμματός του Μιχάλη Κατρίνη.
Παράδοξο δεύτερο: Η επιλογή του διλήμματος «Δημοκρατία ή Μητσοτάκης» που υιοθέτησε ο Αλέξης Τσίπρας ως κεντρικό αφήγημα στον δρόμο προς τις κάλπες. Λίγη σημασία έχει ότι αυτά ειπώθηκαν σε κλειστό γήπεδο που φέρει - τιμής ένεκεν - το όνομα «Ανδρέας Παπανδρέου».
Στην ουσία τώρα. Είθισται οι διλημματικού χαρακτήρα επιλογές να έχουν έναν ιδεολογικό προσδιορισμό, πχ «Δεξιά ή Αριστερά». Ή ακόμα και προσδιορισμό κατεύθυνσης, πχ «Μπροστά ή πίσω». Συνήθως δε σε μια προεκλογική περίοδο οι προσδιορισμοί αυτοί έχουν αμιγώς προσωποκεντρικά χαρακτηριστικά, πχ «Μητσοτάκης ή Τσίπρας».
Σίγουρα πάντως αντίπαλος του εκάστοτε ηγέτη ενός κόμματος που διεκδικεί την εκλογή ή την επανεκλογή του δεν είναι η «Δημοκρατία», εκτός και αν εκ προοιμίου σπεύδει ο αντίπαλός του να αμφισβητήσει την ετυμηγορία των πολιτών.
Παράδοξο τρίτο: Το αφήγημα του Νίκου Ανδρουλάκη. Δικαίωμά του να αποφασίσει εκείνος τον χρόνο και τον τρόπο που θα ανοίξει τα χαρτιά του για την προεκλογική και κυρίως τη μετεκλογική στάση του κόμματός του. Τον πιέζουν πολλοί, εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ.
Αρχικά μίλησε για νίκη, μετά για συνεργασία με τον πρώτο. Υπό προϋποθέσεις όμως! Δεν θα τοποθετηθεί πρωθυπουργός ο αρχηγός του νικητή. Μετά, σκλήρυνε τη στάση του με το σύνθημα «ούτε Μητσοτάκης ούτε Τσίπρας».
Για να είμαστε πιο κοντά στις πραγματικές του προθέσεις, κρατάμε πάντα αυτό που διατυπώνεται -χρονικά- πιο κοντά στις κάλπες. Τι είπε λοιπόν εσχάτως; «Από την πρώτη Κυριακή ισχυρό ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής για να μην μπει η χώρα σε αστάθεια».
Ας το μεταφράσουμε τώρα! Πάντα με δεδομένο ότι ψηφίζουμε υπό τη σκιά της απλής αναλογικής. Πρακτικά, ο κ.Ανδρουλάκης επιζητά ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό, το οποίο σε συνδυασμό με την εκλογική δύναμη του πρώτου κόμματος θα εξασφαλίζουν από την πρώτη Κυριακή τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης, δηλαδή πάνω από 46,5% και τα εκτός Βουλής κόμματα να συγκεντρώνουν 8%.
Όνειρα απατηλά! Οι δημοσκοπήσεις άλλα δείχνουν.
Εκτός και αν θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα «θυσιάσει» την δεύτερη ευκαιρία που του δίνεται, να διεκδικήσει την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες χωρίς την ανάγκη κανενός.