Εκατοντάδες βιομηχανίες και μικρές βιοτεχνικές επιχειρήσεις διατηρούνται στη ζωή ή ενισχύουν την παραγωγική τους δυναμικότητα με την παραγωγή των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Πίσω από τα προϊόντα pl «κρύβονται» πωλήσεις που ξεπερνούν τα 1,4 δισ. ευρώ ετησίως –χωρίς να συνυπολογιστεί η Lidl- και διατηρείται εν λειτουργία ένα μεγάλο μέρος της μεσαίου μεγέθους βιομηχανικής ή ακόμη και βιοτεχνικής δραστηριότητας.
Η ανάπτυξη τους στη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων μπορεί να προκαλεί «πονοκεφάλους» στη βιομηχανία των επωνύμων προϊόντων, αλλά αντιθέτως φέρνει χαμόγελα σε πολλές επιχειρήσεις, που από αρκετών ετών αποσύρθηκαν από τον ανταγωνισμό της «μπράντας» και περιορίστηκαν στην παραγωγή των pl για λογαριασμό των αλυσίδων σούπερ μάρκετ.
Μάλιστα από την εκδήλωση της μεγάλης και μακρόσυρτης οικονομικής κρίσης που έπληξε την ελληνική οικονομία, όλες πλέον οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, σε σχεδόν όλες τις κατηγορίες των – συσκευασμένων – προϊόντων διαθέτουν και ένα προϊόν ιδιωτικής ετικέτας. Πρόκειται για την φθηνή επιλογή της αλυσίδας που απευθύνεται προς τους οικονομικά ασθενέστερους καταναλωτές, ή και σε όσους θέλουν απλώς να μειώσουν τον λογαριασμό για τα ψώνια τους.
Συνυπολογιζομένης της Lidl, εκτιμάται ότι το ένα στα τέσσερα προϊόντα που πωλείται στην ελληνική αγορά, είναι προϊόν ιδιωτικής ετικέτας. Από την δεκαετία του 1970 που εμφανίστηκαν στην ελληνική αγορά τα πρώτα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας –ήταν τα PM της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλος και ακολούθησαν τα spar της αλυσίδας Βερόπουλος και στη συνέχεια στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ήταν προϊόντα της Continent– η ελληνική αγορά άλλαξε πολλές φορές.
Το σύνολο σχεδόν της ελληνικής βιομηχανίας που την περίοδο εκείνη παρήγαγε επώνυμα προϊόντα, ήταν αρνητική στην παραγωγή προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Μάλιστα υπάρχουν και περιπτώσεις, όπως επί παραδείγματι του παστεριωμένου γάλακτος, που οι συγκρούσεις στο παρασκήνιο μεταξύ του ομίλου Μαρινόπουλου και του ομίλου Δέλτα ήταν εξαιρετικά σφοδρές και είχαν αρκετά χαρακτηριστικά επιχειρηματική ίντριγκας!
Ωστόσο, προϊόντος του χρόνου η πλειονότητα των ελληνικών βιομηχανιών, θέλοντας και μη, αναγκαζόμενες από συχνά από τις περιστάσεις, προσχώρησαν στην παραγωγή αυτής της κατηγορίας των προϊόντων. Όπως έλεγε πηγή της αγοράς, είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των ζυμαρικών, όπου για χρόνια την ιδιωτική ετικέτα του κλάδου την παρήγαγε μία βορειοελλαδίτικη βιομηχανία, αφού οι μεγάλες επώνυμες αρνούνταν. Ήλθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και μεγάλη εταιρεία του κλάδου προσφέρθηκε η ίδια στις αλυσίδες να παράγει προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας.
Τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν αρκετές. Βέβαια υπάρχει και μία μειοψηφία προϊόντων που δεν παράγονται στην Ελλάδα, όπως π.χ. ο συσκευασμένος τόνος, ο οποίος παράγεται σε χώρες της Άπω Ανατολής ή προϊόντα τομάτας, αρκετά από τα οποία παράγονται στην Ιταλία.
Όπως εξηγούν, μιλώντας προς το BD, πηγές της αγοράς η πλειονότητα των ελληνικών βιομηχανιών καταναλωτικών προϊόντων δραστηριοποιούνται στην παραγωγή των pl. Εξαιρούνται οι θυγατρικές των πολυεθνικών ομίλων, που κατά πάγια τακτική τους δεν παράγουν προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας και η δραστηριότητα τους βασίζεται στην ισχυρή διεθνή επωνυμία των προϊόντων τους, καθώς και μία μικρή ομάδα παλαιών ελληνικών βιομηχανιών, όπως είναι η σοκολατοβιομηχανία ΙΟΝ ΑΕ, η βιομηχανία τροφίμων Γιώτης ΑΕ ή η μπισκοτοποιία Παπαδοπούλου ΑΕ, καθώς και μερικές ακόμη νεότερες βιομηχανίες, όπως είναι η Chipita.
Κατά τις ίδιες πηγές, η παραγωγή προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας είναι συμφέρουσα για τις ελληνικές βιομηχανίες, διότι προσθέτουν, πρώτον, επιπλέον πωλήσεις και, δεύτερον, αυξάνουν στο μέγιστο δυνατό την παραγωγική τους δυνατότητα, μειώνοντας το συνολικό κόστος παραγωγής. Και συγχρόνως ενσωματώνουν στην τελική τιμή μόνο τις επιπλέον μεταβλητές κοστολογικές τους επιβαρύνσεις (εργατικό κόστος, πρώτες ύλες, υλικά συσκευασίας κλπ).
Η δεύτερη κατηγορία των επιχειρήσεων είναι βιομηχανικές ή ακόμη και βιοτεχνικές επιχειρήσεις που ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με την παραγωγή προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας και φυσικά, όπως υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, έχουν αξιόλογη και κερδοφόρα δραστηριότητα. Και μάλιστα το γεγονός ότι έχουν αυτές οι εταιρείες κλεισμένη την παραγωγή τους, τους παρέχει την δυνατότητα να σχεδιάσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια από τις έκτακτες διακυμάνσεις της αγοράς την προμήθεια των πρώτων και βοηθητικών υλών τους.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο πραγματοποιείται στο Άμστερνταμ μία ετήσια εμπορική έκθεση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας, όπου συρρέουν χιλιάδες στελέχη αλυσίδων σούπερ μάρκετ και όχι μόνο. Αυτές οι «ειδικές» βιομηχανίες έχουν κατοχυρώσει συγκεκριμένες «μπράντες» -δηλαδή ένα υβρίδιο επωνυμίας και ιδιωτικής ετικέτας- τις οποίες μία αλυσίδα έχει τη δυνατότητα να τις «κλείσει» για την εθνική της αγορά.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
