Κάθε φορά που πιάνει δυνατή βροχή στη Μάνδρα, τα εργοστάσια σβήνουν τις μηχανές τους, προκειμένου να αποφύγουν ζημιές σε εξοπλισμό εκατομμυρίων ευρώ, από τις συνεχείς πτώσεις τάσης λόγω του απαρχαιωμένου δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ. Ή για να συνεχίσουν να λειτουργούν είναι αναγκασμένα να ξοδεύουν πολλά λεφτά προκειμένου να αποκτήσουν ειδικό εξοπλισμό που προστατεύει τον μηχανολογικό εξοπλισμό από τις μεταπτώσεις της τάσης του ρεύματος.
Κάθε φορά που πλήττει την χώρα κάποιο κύμα κακοκαιρίας, σαν αυτό που αναμένεται να επηρεάσει το σύνολο της χώρας από σήμερα το βράδυ, τμήματα πόλεων, χωριά στην περιφέρεια, επιχειρήσεις, μένουν για κάποιες ώρες δίχως ρεύμα.
Σε μια συγκυρία δηλαδή που η επίσημη πολιτεία μιλά για τις προκλήσεις της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, όπως αυτές που ανέδειξε το χθεσινό συνέδριο του ΣΕΒ, ο μεγαλύτερος αντίπαλος του επιχειρείν είναι συχνά μια απλή.. μπόρα!
Σε άλλες μάλιστα περιπτώσεις, η καθημερινότητα εργαζομένων και επιχειρήσεων μπορεί να ανατραπεί ακόμη και με ήπιες καιρικές συνθήκες, από μια ζημιά σε γραμμή Μέσης Τάσης. Τέτοια ήταν για παράδειγμα η βλάβη που άφησε χθες, για αρκετές ώρες, χωρίς ρεύμα ένα τμήμα του Δήμου Αμαρουσίου, και που αύριο μπορεί να συμβεί κάπου άλλου, χωρίς προφανή αιτία.
Η σκληρή ελληνική πραγματικότητα είναι ότι μια ανάσα από την νέα δεκαετία, καλούμε τους ξένους επενδυτές να εμπιστευτούν τη χώρα, όταν πολλές επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση σε γρήγορο ίντερνετ ή όταν κάθε φορά που πιάνει μια καταιγίδα, πέφτει το ρεύμα, λόγω του απαρχαιωμένου δικτύου, προκαλώντας ζημιές σε πανάκριβο εξοπλισμό.
Τα επίσημα στατιστικά αναδεικνύουν την κατάσταση. Δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη 10η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις περισσότερες, προγραμματισμένες και απρόοπτες, διακοπές ρεύματος.
Δείχνουν επίσης ότι η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες που δεν εφαρμόζουν κίνητρα και κυρώσεις στους διαχειριστές των δικτύων, όπως ο ΔΕΔΔΗΕ, με βάση τις κατηγορίες βλαβών, τη συχνότητα και τον χρόνο αποκατάστασης, όπως ανέδειξε τον Νοέμβριο, με ερώτηση της προς την Κομισιόν, η ευρωβουλευτής Μαρία Σπυράκη. Επίσης η χώρα απουσιάζει από τους δείκτες ελέγχου ποιότητας της προμήθειας, την ίδια στιγμή που σε άλλες χώρες αποζημιώνουν ανάλογα με τη διάρκεια της απρόοπτης διακοπής του ρεύματος τον καταναλωτή.
Τα παραπάνω είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Τίποτα δεν έχει συμβεί για να αντιστραφεί η εικόνα, ενώ την ίδια στιγμή, ελέω απουσίας κεφαλαίων, η κατάσταση στον ΔΕΔΔΗΕ επιδεινώνεται.
Ελλείψεις σε υλικά, από ξύλινες κολώνες, καλώδια, και μετασχηματιστές, μέχρι ασφάλειες, μετρητές, αλεξικέραυνα, οχήματα, κράνη, γάντια, στολές, μαρτυρούν όχι μόνο την συνεχή υποβάθμιση του προς πώληση ΔΕΔΔΗΕ, αλλά και εξηγούν την συχνότητα των θανατηφόρων ατυχημάτων.
Κατά το διάστημα 2012-2018 οι επενδύσεις συντήρησης και ανάπτυξης του δικτύου μειώθηκαν στο μισό, και από 304 εκατ, έπεσαν στα 155 εκατ. ευρώ πέρυσι. Στο ίδιο διάστημα, ο μέσος χρόνος εξυπηρέτησης για απλές νέες συνδέσεις υπερδιπλασιάστηκε. Και από 16 ανέρχεται πλέον στις 34 ημέρες, ενώ μόνο μέσα σε μια χρονιά, το 2018, η μέση διάρκεια των διακοπών ρεύματος αυξήθηκε κατά... 21%.
Εκτός δηλαδή της συχνότητας των βλαβών, έχουν αυξηθεί και οι χρόνοι αποκατάστασης, λόγω ελλείψεων σε υλικά, και σε τεχνίτες, πρόβλημα που μπορεί να συνδέεται και με κακή κατανομή στο προσωπικό. Από 1,5 ώρα που χρειαζόταν μέχρι πριν λίγα χρόνια για να αποκατασταθεί μια απλή βλάβη ρουτίνας, όπως σε μετασχηματιστή, τώρα θέλει 2, 3 ή και 4 ώρες, όπως για παράδειγμα συνέβη χθες με την βλάβη στο Μαρούσι.
Ερωτήματα χωρίς απάντηση…
Στα ερωτήματα επομένως της Μ.Σπυράκη προς τις Βρυξέλλες, οι απαντήσεις είναι προφανείς. Ένα από τα ερωτήματα της ευρωβουλευτού προς την Κομισιόν, ήταν κατά πόσο υπάρχει τρόπος ελέγχου της τήρησης των προδιαγραφών και των χρόνων συντήρησης των εγκαταστάσεων, ώστε να παρέχονται οι οφειλόμενες ποιοτικές υπηρεσίες στους καταναλωτές. Ένα δεύτερο, αφορούσε το τι ισχύει για χώρες όπου δεν εφαρμόζονται κίνητρα και κυρώσεις στους διαχειριστές με βάση τις κατηγορίες βλαβών, τη συχνότητα και τον χρόνο αποκατάστασης. Και ένα τρίτο ήταν κατά πόσο συνάδει με την ευρωπαϊκή νομοθεσία η πρόβλεψη που ισχύει στην Ελλάδα για αυτόματη αποζημίωση μόνο στη μέση τάση, εφόσον η διακοπή υπερβεί τις 12 ώρες (150 ευρώ).
Η χρονιά φεύγει με το ημερολόγιο βλαβών του ΔΕΔΔΗΕ γεμάτο. Σταχυολογώντας τα σημαντικότερα περιστατικά, ξεχωρίζουν το μπλακ-άουτ στα Χανιά στις 25 Φεβρουαρίου, η γενική διακοπή σε όλη την Κρήτη στις 21 Μαρτίου, οι αλλεπάλληλες διακοπές πριν καν αρχίσουν οι καύσωνες, δηλαδή στις 23 Ιουνίου, σε Σπάτα, Λούτσα, Νέα Μάκρη, Ν.Βουτζά, το πολύωρο μπλακ-άουτ στις 4 Ιουλίου που έπληξε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Θεσσαλονίκης και οι απανωτές διακοπές ρεύματος, ακόμη και για 10 ώρες, κατά το πρώτο έντονο κύμα κακοκαιρίας, αυτό του Νοεμβρίου, σε τμήματα των Ιωαννίνων και της Πρέβεζας, καθώς και σε δεκάδες χωριά σε όλη την Ήπειρο.
Κοινός τόπος των παραπάνω, τα βαθύτερα προβλήματα στη λειτουργία του ΔΕΔΔΗΕ -της θυγατρικής της ΔΕΗ στο δίκτυο διανομής- και ο αντίκτυπός τους στη συντήρηση και τη θωράκιση του συστήματος. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να βρει στρατηγικό επενδυτή στον ΔΕΔΔΗΕ, πουλώντας το 49%, προφανώς και συνεπάγεται κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια, την εισροή κεφαλαίων στον διαχειριστή, την οποία τόσο πολύ έχει ανάγκη.
Όλα αυτά, όμως, θέλουν το χρόνο τους. Ακόμη και να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποιήση, το πλάνο του «νέου» ΔΕΔΔΗΕ δεν θα ξεδιπλωθεί πριν το 2021-2022. Έως τότε θα συνεχίσουμε να ζούμε με την απειλή ενός μικρού ή μεγάλου μπλακ-άουτ, ενώ ο μεγάλος αντίπαλος των επιχειρήσεων που θα προσπαθούν να προλάβουν το τρένο της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης θα συνεχίσει να είναι μια απλή μπόρα...
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
