Βγαίνει από τον... πάγο η πολυσυζητημένη επένδυση προϋπολογισμού 300 - 400 εκατ ευρώ, για τη μετατροπή του εξαντληθέντος κοιτάσματος αερίου της Νοτίου Καβάλας σε υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου.
Ένα στρατηγικής σημασίας έργο, που θα συμπληρώσει τις υποδομές αερίου που αναπτύσσονται στη Β. Ελλάδα, δηλαδή τους αγωγούς ΤΑP, IGB και τον πλωτό σταθμό υγροποίησης και επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη, και το οποίο πρόκειται να βγει σε διαγωνισμό μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2020.
Ενδιαφερόμενοι είναι μέχρι στιγμής δύο: Το σχήμα των εταιρειών Engie, Energean Oil & Gas και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και πιθανότατα ο ΔΕΣΦΑ, δίχως να αποκλείεται στην πορεία να εμφανιστούν κι άλλοι «μνηστήρες», καθώς η υποδομή, χωρητικότητας τουλάχιστον 360 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, θεωρείται στρατηγικής σημασίας.
Σε αυτήν θα μπορεί να αποθηκεύεται, έναντι φυσικά ενός τιμήματος, φυσικό αέριο για μεγάλο χρονικό διάστημα, δυνατότητα που σήμερα δεν υπάρχει στην Ελλάδα, αντίθετα απ' ότι ισχύει σε πληθώρα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Σημειωτέον ότι, μέχρι πρότινος, το έργο παρέμενε μπλοκαρισμένο λόγω απουσίας σαφούς νομικού πλαισίου. Ωστόσο, με τροπολογία που ψηφίστηκε προ 15νθημέρου στη Βουλή, η ασάφεια έλαβε τέλος.
Το ερώτημα αφορούσε στην πηγή προέλευσης των εσόδων της αποθήκης, δηλαδή την πεμπτουσία της συγκεκριμένης επένδυσης. Τελικά κρίθηκε ότι η ΡΑΕ θα αποφασίζει για την ανάκτηση από την εσωτερική αγορά μέρους του απαιτούμενου εσόδου της αποθήκης φυσικού αερίου. Επενδυτές που θα θέλουν να φέρουν στην αποθήκη φυσικό αέριο και να το αποθηκεύσουν θα πληρώνουν τέλη, τα οποία θα αφαιρούνται από το ρυθμιζόμενο έσοδο. Τούτο σημαίνει ότι ξεκαθαρίζει το πλαίσιο της τιμολόγησης και της ανάκτησης εσόδων.
Τα επόμενα βήματα είναι η έκδοση μιας Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ), η εκπόνηση από την ΡΑΕ ενός γενικού πλαισίου ώστε οι υποψήφιοι επενδυτές να γνωρίζουν τα πιθανά τους έσοδα, βάσει των οποίων θα καταθέσουν και τις δεσμευτικές τους προσφορές, και η προκήρυξη του διαγωνισμού από το ΤΑΙΠΕΔ για την μακροχρόνια παραχώρηση της αποθήκης, ο οποίος τοποθετείται κάπου μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2020.
Η χρήση υπόγειων χώρων για αποθήκευση φυσικού αερίου είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται διεθνώς για περισσότερα από 40 χρόνια. Σε όλο τον πλανήτη, υπολογίζεται ότι υπάρχουν σήμερα γύρω στις 650 υπόγειες αποθήκες φυσικού αερίου, δυναμικότητας κοντά στα 350 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Στην Ευρώπη μάλιστα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 110 υπόγειες αποθήκες σε περισσότερες από 15 χώρες.
Η Ελλάδα ανήκει σε εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες που δεν διαθέτουν αποθήκες. Όταν θα κατασκευασθεί η εν λόγω υποδομή, εκτιμάται ότι θα αναβαθμίσει σημαντικά τον ενεργειακό ρόλο της χώρας, καθώς εκτός από ιδιωτικές ποσότητες αερίου σε αυτήν θα μπορούν να φυλάσσονται κάποια από τα στρατηγικά αποθέματα της χώρας.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
