Μια «τέλεια καταιγίδα», η οποία όμως λειτουργεί υπέρ των Ελλήνων πλοιοκτητών δεξαμενόπλοιων, έχει αρχίσει να διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα στην ναυλαγορά, με στελέχη του κλάδου να αναμένουν «ένδοξες» ημέρες τους επόμενους μήνες.
Ήδη, κατά την διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, οι κάτοχοι δεξαμενόπλοιων έχουν επωφεληθεί από τις «αρρυθμίες» που προκλήθηκαν στο παγκόσμιο εμπόριο πετρελαίου, από την επίθεση στις εγκαταστάσεις της Saudi Aramco κι εν συνεχεία από την επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ προς εταιρείες που συνδέονται με την Cosco, κατηγορώντας τες για εμπόριο με το Ιράν.
Την προηγούμενη Τετάρτη, οι ναύλοι για δεξαμενόπλοια που αναχωρούσαν από τις ΗΠΑ με κατεύθυνση τις χώρες της Ασίας διαμορφώθηκαν στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών. Η SK Energy, που είναι η μεγαλύτερη εταιρεία διυλιστηρίων της Ν. Κορέας υποχρεώθηκε να ναυλώσει ένα δεξαμενόπλοιο τύπου VLCC (Very Large Crude Carrier), δηλαδή με την μεγαλύτερη δυνατή μεταφορική ικανότητα της τάξεως των 2 εκατ. βαρελιών αργού πετρελαίου, αντί ποσού 10 εκατ. δολαρίων, που είναι το υψηλότερο που έχει καταγραφεί στην διαδρομή από τον Κόλπο του Μεξικού στις ΗΠΑ προς την Ασία.
Μάλιστα, η τάση αυτή μοιάζει να παγιώνεται, καθώς ανάλογες τιμές έχουν καταγραφεί και σε άλλες αντίστοιχες ναυλώσεις, δηλαδή πλησίον των 10 εκατ. δολαρίων, όταν πριν από ένα μήνα, στις αρχές Σεπτεμβρίου, το σχετικό ποσό διαμορφωνόταν πέριξ των 6 εκατ. δολαρίων, σχεδόν 40% χαμηλότερα.
Ωστόσο, δύο μέρες μετά, την Παρασκευή, το εν λόγω ρεκόρ αποτέλεσε κιόλας παρελθόν, καθώς η SK Energy συμφώνησε να ναυλώσει ένα ακόμα δεξαμενόπλοιο αντί ποσού 12,35 εκατ. δολαρίων, ποσό που είναι 53% υψηλότερο σε σχέση με πριν από ένα μήνα.
Πίσω από τα ρεκόρ βρίσκεται η τεχνητή έλλειψη προσφοράς, λόγω ακριβώς του γεγονότος ότι οι Αμερικανοί εξαγωγείς δεν μπορούν να ναυλώσουν κινεζικά πλοία, με την Cosco να ελέγχει δεκάδες VLCCs. Στο πλαίσιο αυτό, ορισμένες εταιρείες των ΗΠΑ έχουν φτάσει στο σημείο ακόμα και να αρνούνται να εξάγουν το πετρέλαιό τους στην Ασία, λόγω του μεταφορικού κόστους, που περιορίζει την κερδοφορία τους, στο σημείο του εκμηδενισμού της.
Πάντως, άλλοι αναλυτές σημειώνουν ότι οι εξαγωγές αργού πετρελαίου από τις ΗΠΑ, δεν αναμένεται να επιβραδυνθούν λόγω της αύξηση του κόστους μεταφοράς, καθώς θεωρείται ότι η αγορά θα προσαρμοστεί στο υψηλότερο κόστος, ώστε να διατηρήσει τις ροές φορτίων προς τις αγορές της Ασίας.
Εν τω μεταξύ, αύξηση άνω του 20% έχουν σημειώσει και οι ναύλοι για τα VLCCs που φορτώνουν αργό από την Δυτική Αφρική προς την Ασία, με αποτέλεσμα να εκφράζεται ανησυχία για την προμήθεια των διυλιστηρίων της Ασίας, που θα πρέπει πλέον να στραφούν σε άλλες λύσεις, όπως από χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδίως μετά και την πρόσφατη αποκατάσταση της τροφοδότησης της αγοράς με πετρέλαιο από την Σαουδική Αραβία.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν ενώ έχουμε εισέλθει πλέον στο τέταρτο τρίμηνο του έτους, το οποίο είναι το κατεξοχήν πιο δυναμικό για την ναυλαγορά των δεξαμενόπλοιων, καθώς παραδοσιακά καταγράφονται αυξήσεις των ναύλων σε ποσοστό που ξεπερνά το 120% έναντι του υπόλοιπου έτους, λόγω της ανόδου της ζήτησης για πετρέλαιο θέρμανσης και άλλα παράγωγα από τις χώρες του Βορείου Ημισφαιρίου.
Αν στα παραπάνω προστεθεί και ο παράγοντας της στροφής της ναυτιλίας στην χρήση οικολογικότερων καυσίμων, που έχει αφαιρέσει πλοία από την αγορά (για εκτέλεση εργασιών αναβάθμισης/ανακατασκευή), προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες ανάγκες, αντιλαμβάνεται κανείς γιατί ορισμένοι μιλούν πλέον για την «τέλεια καταιγίδα» υπέρ των πλοιοκτητών.