Μπορεί η Κομισιόν να εμφανίστηκε ιδιαίτερα γενναιόδωρη με τις χθεσινές προτάσεις της για το πακέτο των 750 δισ. ευρώ, αλλά είναι σαφές και απόλυτα λογικό, ότι κανείς δεν πρόκειται να λάβει χρήματα χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Αυτό, άλλωστε, ξεκαθάρισαν με σημερινές διευκρινιστικές δηλώσεις τους τόσο ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις όσο και ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πάολο Τζεντιλόνι.
Στην «καρδιά» του σχεδίου της Κομισιόν βρίσκεται το επονομαζόμενο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Recovery and Resilience Facility), συνολικής αξίας 560 δισ., μέσω του οποίου θα παραχθούν κεφάλαια στήριξης για επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις.
Όμως προκειμένου μία χώρα να έχει πρόσβαση στα κεφάλαια που της αναλογούν, θα πρέπει να καταθέσει στην Κομισιόν την ατζέντα μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων που έχει σχεδιάσει με ορίζοντα το 2024. Τα σχέδια αυτά θα εξετασθούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Επιτροπής και τα κεφάλαια θα δίνονται τμηματικά, κάθε φορά που ολοκληρώνεται μία σημαντική μεταρρύθμιση ή επένδυση.
Δεν είναι μνημόνιο...
Προκειμένου, πάντως, να καθησυχάσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κυρίως χωρών όπως η Ελλάδα, οι οποίες έχουν βιώσει τις συνέπειες των μνημονίων, των σκληρών μέτρων που υπήρχαν σε αυτά και των επιτηρήσεων, ο κ. Τζεντιλόνι έσπευσε να τονίσει ότι δεν πρέπει να υπάρξει σύγκριση μεταξύ των δύο καταστάσεων.
«Θέλω να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος, δεν πρόκειται για επιβολή αυστηρών προϋποθέσεων και παρακολουθήσεων από τις Βρυξέλλες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την «ιδιοκτησία» των προγραμμάτων που θα στηρίξουν την ανάπτυξή τους αλλά και το δίχτυ κοινωνικής προστασίας και θα πρέπει να έχουν ως βάση τις προτεραιότητες που έχουν θέσει, δηλαδή την πράσινη ανάπτυξη και την ψηφιακή μετάβαση», υποστήριξε ο Επίτροπος.
Παρά τη διαβεβαίωσή του, αυτοί οι όροι μπορεί να μην ακουστούν ιδιαίτερα θετικοί σε πρωτεύουσες όπως η Ρώμη, η οποία βρίσκεται σε τακτική κόντρα με τις Βρυξέλλες για τον προϋπολογισμό κάθε έτους.
Το σχέδιο ανάκαμψης της επιτροπής, ωστόσο, απαιτεί την υποστήριξη όλων των μελών της ΕΕ, και η προσθήκη ορισμένων προϋποθέσεων σε αυτές τις επιχορηγήσεις και τα δάνεια μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας προκειμένου να πεισούν οι «τέσσερις σκληροπυρηνικοί», δηλαδή οι Αυστρία, Ολλανδία, Σουηδία και Δανία.