Στην αναζήτηση μισθωτών από την εγχώρια αγορά ενοικιαστών, έστω για περίοδο 6-12 μηνών, έχουν επιδοθεί τις τελευταίες εβδομάδες ορισμένοι ιδιοκτήτες ακινήτων, τα οποία μέχρι πρότινος εκμεταλλεύονταν αποκλειστικά μέσω βραχυχρόνιων μισθώσεων.
Όπως αναφέρουν μεσίτες, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα ακίνητα διατίθενται μέχρι τον Απρίλιο του 2021, καθώς είναι προφανές ότι ο ιδιοκτήτης τους, επιθυμεί να επιστρέψει στην βραχυχρόνια μίσθωση. Θεωρεί δηλαδή ότι οι ξένοι επισκέπτες θα έχουν αρχίσει να επιστρέφουν στην χώρα σε αριθμούς ικανούς για να συντηρήσουν τη σχετική δραστηριότητα, σε περίπου ένα χρόνο από σήμερα.
Προς το παρόν, η τάση αυτή είναι σχετικά περιορισμένη και αφορά κυρίως ακίνητα, τα οποία βρίσκονται σε λιγότερο δημοφιλείς περιοχές του κέντρου της Αθήνας για βραχυχρόνιες μισθώσεις, όπως π.χ. τα Πατήσια, του Ζωγράφου, ή η Πλατεία Βικτωρίας.
Ωστόσο, αρκετοί ιδιοκτήτες και σε άλλα, πιο δημοφιλή σημεία, αμφιταλαντεύονται και εξετάζουν όλες τις επιλογές, ανάλογα ασφαλώς με τις οικονομικές επιδόσεις του κάθε ακινήτου. Αν δηλαδή το 2019 είχε καταγραφεί σημαντική μείωση των εσόδων από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, τότε είναι πιθανότερο, ο ήδη πιεσμένος οικονομικά ιδιοκτήτης, να αναζητήσει πιο γρήγορα εναλλακτικούς τρόπους για την αξιοποίηση του ακινήτου του, ιδίως μάλιστα αν έχει ήδη δαπανήσει σημαντικά ποσά για τον εξοπλισμό και την ανακαίνισή του και δεν τα έχει ακόμα αποσβέσει.
Στον αντίποδα, αν το ακίνητο βρίσκεται σε εμπορικότερη τοποθεσία, όπως για παράδειγμα στο εμπορικό τρίγωνο, επί του παρόντος τηρείται στάση αναμονής, καθώς τα ακίνητα αυτά θα είναι και τα πρώτα τα οποία θα υποδεχθούν ακόμα και φέτος, ορισμένους ξένους επισκέπτες.
Αντίστοιχα, θα είναι και εκείνα, τα οποία θα ηγηθούν της ανάκαμψης το 2021. Ως εκ τούτου και με δεδομένα τα σημαντικά έσοδα (περίπου 1.000 ευρώ/μήνα κατά μέσο όρο το 2019), η πλειονότητα των διαχειριστών/ιδιοκτητών λειτουργεί όπως περίπου ένας ιδιοκτήτης ξενοδοχείου, δηλαδή περιμένουν να δουν ποιες χώρες θα ανοίξουν τα σύνορά τους, ώστε οι πολίτες τους να επισκεφτούν την Ελλάδα, αλλά και πόσο εφικτό θα είναι το ταξίδι προς την χώρα μας.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και πρακτικά ζητήματα, που καθιστούν προβληματική, την προσέλκυση μισθωτών για διάστημα 6 ή 12 μηνών. Με δεδομένο μάλιστα ότι τα προσφερόμενα διαμερίσματα είναι πλήρως επιπλωμένα και εξοπλισμένα, επομένως και ακριβότερα, είναι δύσκολο να βρεθεί μισθωτής, ο οποίος να είναι πρόθυμος να αξιοποιήσει την σχετική επιλογή 12μηνης παραμονής, γνωρίζοντας ότι ουσιαστικά θα πληρώνει τον εξοπλισμό που αγόρασε ο ιδιοκτήτης, χωρίς ο ίδιος να μπορεί να κάνει απόσβεση της δαπάνης του, π.χ. μέσω μιας μακροχρόνιας παραμονής στο ακίνητο.
Το παράδειγμα της Πορτογαλίας
Ανάλογους προβληματισμούς έχουν και οι ιδιοκτήτες και διαχειριστές ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Πορτογαλία, επίσης μια μεσογειακή χώρα, της οποίας τα μεγάλα αστικά κέντρα (Λισαβόνα και Πόρτο) επωφελήθηκαν σημαντικά από την εκτόξευση των σχετικών φηφιακών πλατφορμών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα στα τρία ακίνητα στο κέντρο της Λισσαβόνας είχε μετατραπεί σε κατάλυμα βραχυχρόνιας μίσθωσης στο τέλος του 2018, ενώ η άνοδος των τιμών ενοικίασης για τα υπόλοιπα διαμερίσματα, έχει εξωθήσει όλο και περισσότερους μόνιμους κατοίκους στα περίχωρα της πόλης.
Σήμερα, που τα πάντα έχουν ανατραπεί λόγω της πανδημίας και τα σπίτια που προορίζονταν για ξένους επισκέπτες είναι πλέον άδεια, οι τοπικές δημοτικές αρχές, έχουν θέσει σε εφαρμογή προγράμματα με φορολογικά και οικονομικά κίνητρα, προκειμένου, αφενός μεν να προσφέρουν μια διέξοδο στους ιδιοκτήτες αυτούς, αφετέρου να εξασφαλίσουν την επιστροφή κάποιων από τα ακίνητα στο κέντρο της πόλης στους ντόπιους.
Έτσι, για παράδειγμα, στη Λισαβόνα «τρέχει» πρόγραμμα, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα σε όσους ιδιοκτήτες το αξιοποιήσουν, να εισπράττουν εξασφαλισμένο εισόδημα από 450 έως 1.000 ευρώ/μήνα. Βάσει αυτού, ο ενοικιαστής υπογράφει συμβόλαιο διάρκειας πέντε ετών, κάτι που σημαίνει ότι όταν ο τουρισμός ανακάμψει, π.χ. σε 12-18 μήνες από σήμερα, ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να «γυρίσει» το ακίνητό του, πίσω στην βραχυχρόνια ενοικίαση. Σε αντάλλαγμα, πέραν του ενοικίου που εισπράττει στην παρούσα, δύσκολη οικονομική συγκυρία, ο κάθε ιδιοκτήτης λαμβάνει και κάποιες φορολογικές απαλλαγές, αναφορικά με το ακίνητό του.
Πάντως, λίγοι είναι εκείνοι που είναι πρόθυμοι να αξιοποιήσουν το εν λόγω πρόγραμμα, καθώς προτιμούν να υποστούν τις οικονομικές απώλειες των επόμενων μηνών, παρά να δεσμεύσουν το ακίνητό τους με μακροχρόνιο συμβόλαιο για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Θεωρούν δηλαδή ότι θα έχουν μεγαλύτερο οικονομικό όφελος σε βάθος χρόνου από την επιστροφή των τουριστών, ακόμα και αν για κάποιους μήνες το ακίνητό τους δεν παράγει κάποιο εισόδημα.