Το ζήτημα της δημογραφικής γήρανσης και η ανάγκη ενίσχυσης της απασχόλησης στις ηλικίες 50-65 ετών βρέθηκαν στο επίκεντρο του 2ου Ετήσιου Συνεδρίου του Κέντρου Κρήτης του ΟΟΣΑ για τη Δυναμική των Πληθυσμών, που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση.
Ο καθηγητής Andrew J. Scott, από το Ellison Institute of Technology, το London Business School και το CEPR, παρουσίασε το όραμά του για τη μετάβαση από μια «γηράσκουσα κοινωνία» σε μια «κοινωνία μακροβιότητας». Τόνισε πως το βασικό ζήτημα δεν είναι η αύξηση των ηλικιωμένων, αλλά ο τρόπος αξιοποίησης της μεγαλύτερης διάρκειας ζωής προς όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, η πολιτική αντιμετώπιση της γήρανσης εστιάζει λανθασμένα στην αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης. Όπως εξήγησε, η βέλτιστη ηλικία συνταξιοδότησης επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως το προσδόκιμο υγιούς ζωής, οι κοινωνικές ανισότητες και το επίπεδο εκπαίδευσης. Η απλή αύξηση του ορίου δεν οδηγεί απαραίτητα σε μεγαλύτερη εργασία, καθώς δεν αντιμετωπίζει τα πραγματικά αίτια που αποθαρρύνουν τη συνέχιση της απασχόλησης.
Το ερώτημα, όπως επεσήμανε, δεν είναι πότε σταματούν οι άνθρωποι να εργάζονται, αλλά γιατί. Πολλοί αποχωρούν από την αγορά εργασίας μετά τα 50 έτη λόγω προβλημάτων υγείας, ευθυνών φροντίδας, ελλείψεων δεξιοτήτων, διακρίσεων ή απουσίας «age-friendly jobs».
Η αύξηση της απασχόλησης στις ηλικίες 50-65 ετών αποτελεί κρίσιμο μοχλό ανάπτυξης, με σημαντικά οφέλη για το ΑΕΠ και τα δημόσια οικονομικά. Ο καθηγητής Scott πρότεινε δύο βασικές κατευθύνσεις πολιτικής: τη βελτίωση της υγείας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας προσαρμοσμένων στις ανάγκες των μεγαλύτερων εργαζομένων. Η καλή υγεία ενισχύει τη συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό, μειώνει τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης και αυξάνει τα φορολογικά έσοδα.
Παράλληλα, η δημιουργία φιλικών προς την ηλικία θέσεων («age-friendly jobs») μπορεί να επιτρέψει σε περισσότερους εργαζόμενους να παραμείνουν ενεργοί στην αγορά εργασίας. Ο καθηγητής υπογράμμισε ότι η μακροβιότητα προσφέρει τριπλό μέρισμα: μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, περισσότερα χρόνια υγείας και παρατεταμένη παραγωγικότητα. Η πρόκληση είναι να δημιουργηθούν θεσμοί και πολιτικές που θα στηρίζουν αυτή τη νέα πραγματικότητα.
Δημογραφικές προκλήσεις και πολιτικές παρεμβάσεις
Η Shruti Singh, Ανώτερη Οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, επισήμανε την αναμενόμενη μείωση του ενεργού πληθυσμού κατά 8% έως το 2060, με χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ιαπωνία να είναι ιδιαίτερα ευάλωτες. Προειδοποίησε ότι χωρίς στοχευμένες παρεμβάσεις, η γήρανση θα περιορίσει την ανάπτυξη, τα δημόσια έσοδα και τη βιωσιμότητα των συντάξεων.
Ως αντίδοτο πρότεινε την κινητοποίηση πηγών εργασίας, όπως γυναίκες, μεγαλύτερους εργαζόμενους και μετανάστες, τη δια βίου μάθηση και τη βελτίωση των συνθηκών υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
Ο Κωνσταντίνος Γλουμής-Ατσαλάκης, Γενικός Γραμματέας Δημογραφικής και Στεγαστικής Πολιτικής, παρουσίασε την ολιστική κυβερνητική στρατηγική της Ελλάδας, με πέντε άξονες: γεννήσεις και οικογένεια, εργασία, μακροζωία, τοπική ανάπτυξη, πληροφορία και έρευνα.
Η Asa Johansson, Διευθύντρια Πολιτικής και Έρευνας του τμήματος Οικονομικών του ΟΟΣΑ, ζήτησε να συνδεθεί η συνταξιοδότηση με το προσδόκιμο ζωής και να αναπτυχθούν δεξιότητες για μεγαλύτερη συμμετοχή στις νέες μορφές απασχόλησης.
Η καθηγήτρια Αλεξάνδρα Τραγάκη από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο υπογράμμισε ότι η δημογραφική αλλαγή αποτελεί επαναπροσδιορισμό των κοινωνικών σχέσεων και παρουσίασε κίνητρα της κυβερνητικής στρατηγικής για γυναίκες και μεγαλύτερους εργαζόμενους, καθώς και πρωτοβουλίες ενίσχυσης της διά βίου μάθησης.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στα Χανιά, σε συνεργασία με τον Δήμο Χανίων και το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, υπό την αιγίδα αρμόδιων υπουργείων και με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης.