Σήμα κινδύνου εκπέμπει η ελληνική μελισσοκομία, που βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, ενώ οι άνθρωποι του κλάδου καταγγέλλουν ότι υπάρχει αδιαφορία από την πλευρά του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Όπως τονίζουν εκπρόσωποι των μελισσοκόμων δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για την ενίσχυση του κλάδου και του ζωϊκού κεφαλαίου των μελισσών που είναι στα όρια της λιμοκτονίας, την ώρα που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Κύπρος και η Ιταλία έχουν εγκριθεί ενισχύσεις από την Κομισιόν.
Η ακραία ξηρασία στη χώρα έκανε το 2024 τη χειρότερη χρονιά στην ιστορία της μελισσοκομίας. Οι μέλισσες λιμοκτονούν, η μείωση παραγωγής ειδικά για το θυμαρίσιο μέλι φτάνει τοπικά και το 70 έως και 90%.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, παράλληλα με το αυξημένο κόστος παραγωγής και τις «ελληνοποιήσεις» εισαγόμενων μελιών έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικά αρνητικό περιβάλλον για το μέλλον της μελισσοκομίας και τους παραγωγούς.
«Είναι καταστροφική η κατάσταση από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη. Βόρειο, νότιο Αιγαίο έχουν καταστραφεί, οι Κυκλάδες έχουν καταστραφεί δεν υπάρχει περιοχή χωρίς ζημιά. Οι μέλισσες ψοφάνε από το καλοκαίρι μέχρι και τώρα. Αν μπούμε και στον χειμώνα και αν μείνει ζωικό κεφάλαιο, θα δούμε για του χρόνου. Κι αν μείνει θα είναι με αναπηρίες θα είναι ατροφικό, καταβεβλημένο από το χειμώνα και τις ασθένειες», λέει στο BD ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΜΣΕ), Κωνσταντίνος Λεονταράκης.
Όσον αφορά τη στάση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης απέναντι στα προβλήματα των μελισσοκόμων, ο πρόεδρος της ΟΜΣΕ είπε: «Έχουμε καταθέσει υπόμνημα στο υπουργείο αλλά δεν έχουμε λάβει απάντηση, δεν δίνουν καμία σημασία. Περιμένουμε μήπως μας απαντήσουν. Εμείς φωνάζουμε ότι δεν υπάρχει εισόδημα για του χρόνου. Δεν έχουν πάρει κανένα μέτρο για να ελέγξουν την αγορά, τα καύσιμα εκτινάχθηκαν και οι τροφές όσο και να κοστίζουν δεν υπάρχουν λεφτά για να τις αγοράσουμε. Δεν μας δίνουν σημασία. Προκαλούν έναν κλάδο που αποτελείται από νέους ανθρώπους και δεν ξέρουμε και εμείς τι θα κάνουμε. Στείλαμε τα ερωτήματά μας στην Ευρωβουλή, στη Βουλή και οι απαντήσεις είναι αποκαρδιωτικές. Σαν Ομοσπονδία είχαμε πολύ καλή σχέση με το υπουργείο. Ο συγκεκριμένος υπουργός αδιαφορεί».
Η Ιταλία στηρίζει τους μελισσοκόμους της
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, που είναι η μεγαλύτερη μελισσοκομική δύναμη καταγεγραμμένη στην Ευρώπη, η Ιταλία είναι πιο διεκδικητική όσον αφορά τουλάχιστον τα συμφέροντα των Ιταλών μελισσοκόμων.
Ειδικότερα, η ιταλική κυβέρνηση, σε συνεργασία με την Εθνική Ένωση Ιταλικών Μελισσοκομικών Ενώσεων (U.N.A.API.) κατάφερε μετά από διαπραγματεύσεις με την Κομισιόν, να στηρίξει τελικά τον κλάδο της μελισσοκομίας της χώρας.
Κατέθεσε δύο φορές αίτημα ενίσχυσης των μελισσοκόμων αλλά είχε αρνητική απάντηση από την Κομισιόν. Όμως, δεν σταμάτησε καθώς κατέθεσε και τρίτο αίτημα για οικονομική στήριξη, στο οποίο περιλάμβανε και αλλαγές στο ιταλικό Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ, ώστε η αγορά μελισσοτροφής να μπορεί να χρηματοδοτηθεί από κοινοτικά κονδύλια.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε δεκτή την πρόταση και άναψε το «πράσινο φως» για χρηματοδότηση της έκτακτης σίτισης των μελισσών με πόρους του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ).
Όπως αναφέρει η U.N.A.API. «μετά από μακρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η σίτιση διάσωσης για τους Ιταλούς μελισσοκόμους έχει τελικά εγκριθεί. Από το 2025, μάλιστα, θα είναι δυνατή η υποβολή αίτησης για συνεισφορά στις δαπάνες σίτισης που πραγματοποιούνται για τη διάσωση των μελισσών. Πρόκειται για ένα σημαντικό νέο εργαλείο για τη συγκράτηση των δαπανών που επιβαρύνουν τους μελισσοκόμους για τη διάσωση των μελισσών κατά τη διάρκεια κακών ετών».
Στην ίδια κατεύθυνση έχει κινηθεί και η Κύπρος, με την Κομισιόν να έχει εγκρίνει ενίσχυση 7,20 ευρώ ανά κυψέλη για τους μελισσοκόμους με τουλάχιστον 50 κυψέλες. Το μέγιστο συνολικό ποσό ενίσχυσης που θα διατεθεί ανέρχεται σε 350.000 ευρώ, προστίθεται.
Οι «ελληνοποιήσεις» μελιών πνίγουν την Ευρώπη
Οι «ελληνοποιήσεις» εισαγόμενων μελιών είναι επίσης ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στο εμπόριο μελιού. «Κάνουν κουμάντο στη μελισσοκομία της Ελλάδας οι ελληνοποιήσεις. Γιατί δεν ελέγχονται αυτοί που τα φέρνουν, δεν ελέγχονται τα μέλια, δεν ελέγχονται οι ποσότητες και αποτέλεσμα είναι να υποτιμάται το δικό μας μέλι, να μένει απούλητο στις αποθήκες και αν πουληθεί να είναι όχι σε τιμή που πρέπει για να ζήσουμε εμείς», τόνισε ο πρόεδρος της ΟΜΣΕ.
Παράλληλα όμως υπάρχει και ουσιαστικό πρόβλημα για τη δημόσια υγεία, καθώς δεν ελέγχεται αν έχουν διοχετευθεί στην αγορά χαμηλής ποιότητας μέλια, τα οποία κυκλοφορούν με παραπλανητικές ετικέτες.
Τα μέλια από χώρες εκτός ΕΕ έχουν «πνίξει» την αγορά της Ευρώπης, τα οποία όπως επισημαίνουν οι μελισσοκόμοι δεν έχουν τις αυστηρές οδηγίες και αυστηρούς κανονισμούς που διέπουν την ευρωπαϊκή παραγωγή, πράγμα που δημιουργεί αμφιβολίες τόσο για την ποιότητά τους όσο και για την ασφάλεια που υπάρχει για τους καταναλωτές.