Το 2009 μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία στην Ελλάδα, αγοράζει μία έκταση 150 στρεμμάτων σε μία κοινότητα τότε για να φτιάξει ένα εργοστάσιο. Συνεννοείται με τον Κοινοτάρχη, ο οποίος δέχεται στο Κοινοτικό Συμβούλιο να προχωρήσει σε αλλαγή των χρήσεων γης για να μπορεί να χτισθεί το εργοστάσιο.
Μέχρι να γίνουν τα συμβόλαια και να αγοραστεί το οικόπεδο, το οποίο αγοράστηκε, έρχεται ο «Καλλικράτης», ενώνει την Κοινότητα με το γειτονικό Δήμο και πρέπει πλέον η εταιρία αυτή να συνεννοηθεί με το Δήμαρχο της περιοχής, γιατί η συμφωνία που είχε με τον Κοινοτάρχη και ενώ είχε ήδη αγοράσει τη γη, δεν είχε καμία σημασία.
Ο Δήμαρχος πείθεται για την ανάγκη της επενδύσεως, συγκαλεί το Δημοτικό Συμβούλιο, εγκρίνεται η αλλαγή των χρήσεων γης, αλλά για ατυχία της εταιρίας, πεθαίνει μετά από ένα μήνα.
Ο νέος Δήμαρχος, ο οποίος, ναι μεν είναι από την ίδια παράταξη αλλά διαφωνεί ως προς τις χρήσεις γης, κάνει αγώνα και πείθει το Δημοτικό Συμβούλιο να αντιστρέψει την απόφασή του και να μη γίνει η αλλαγή των χρήσεων γης.
Η πολυεθνική εταιρεία μετά από 3,5 χρόνια και αφού αντιμετώπισε τα παραπάνω, πούλησε τη γη, άνοιξε το εργοστάσιο στην Πολωνία, σήμερα εκεί απασχολούνται 4.000 εργάτες και το 2018 ο Δήμαρχος της περιοχής, ο ίδιος που είχε αποκλείσει το 2011 την ιδιωτική επένδυση, έστειλε επιστολή στην εταιρεία, ώστε να ξανασκεφτεί τη υπόθεση και να ξαναγοράσει τη γη για να φτιάξουν το εργοστάσιο στην περιοχή όπου το 2011 έκαναν αγώνα για να μη γίνει.
Την παραπάνω πραγματική ιστορία ανέφερε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, χωρίς να αποκαλύψει τα ονόματα των πρωταγωνιστών, στη διάρκεια της ομιλίας του στην κατάμεστη αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής στην τελετή απονομής των 4ων Growth Awards. Μια από τις δεκάδες, εάν όχι εκατοντάδες ιστορίες που δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
