Στους λόγους που έφεραν την τραγωδία στα Τέμπη αναφέρονται σε ένα εξαιρετικά επικριτικό άρθρο τους οι Financial Times, τονίζοντας πως η κακοδιαχείριση του σιδηροδρόμου, οι επενδύσεις που δεν ολοκληρώθηκαν, αλλά και οι περικοπές προσωπικού, ήταν βασικοί παράγοντες που στοίχησαν τη ζωή σε τουλάχιστον 57 ανθρώπους.
Η εφημερίδα φιλοξενεί δηλώσεις πρώην στελεχών του ΟΣΕ, αλλά και του πρώην επικεφαλής του Euro Working Group, Τόμας Βίζερ, που αναφέρονται στα διαχρονικά προβλήματα του ΟΣΕ.
«Είναι η χειρότερη εκδοχή του κράτους, το τελευταίο κατάλοιπο ενός κρατικού σοβιετικού συστήματος, που κυβερνάται από κατεστημένα συμφέροντα», δήλωσε στους FT ο Θανάσης Ζηλιασκόπουλος, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. «Οι επενδύσεις έγιναν με βάση πολιτικά κριτήρια και όχι με βάση αυτά που χρειαζόταν η αγορά».
Το 2010, αξιωματούχοι που εκπροσωπούσαν τους πιστωτές της χώρας εξέτασαν δημόσιους λογαριασμούς και βρήκαν μια σιδηροδρομική εταιρεία με χρέος 11 δισ. ευρώ. Η εντολή που είχαν ήταν να την καταστήσουν οικονομικά βιώσιμη. Και παρόλο που σε κάποιο βαθμό το έκαναν, η εταιρεία δεν αναμορφώθηκε ποτέ πραγματικά.
Όταν ο κ. Ζηλιασκόπουλος ανέλαβε επικεφαλής της ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 2010, «η εταιρεία αντιμετώπιζε οικονομικό χάος», είπε. «Αντιμετώπιζε ετήσιο έλλειμμα 240 εκατ. ευρώ, μόνο για να συνεχίσει να λειτουργεί».
«Μια σιδηροδρομική εταιρεία με χρέος 11 δισεκατομμυρίων ευρώ σημαίνει ότι υπήρξε σοβαρή κακοδιαχείριση», δήλωσε ο Τόμας Βίζερ, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής του EwG κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης δημόσιου χρέους. «Χρειάζονται πολιτικοί που θέλουν πραγματικά να κάνουν κάτι για αυτό. Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό συνέβη στην Ελλάδα και γι' αυτό χρειάστηκε μια θεραπεία-σοκ».
Ο Τάκης Θεοφανόπουλος, ο οποίος ανέλαβε πρόεδρος του ΟΣΕ το 2010, δήλωσε ότι «καθώς οι έμπειροι εργαζόμενοι στα τρένα και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς έφταναν στην ηλικία συνταξιοδότησης, ήξερα ότι σύντομα θα αντιμετωπίζαμε ελλείψεις που θα ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν».
Ωστόσο, υπήρχαν πολλά ανοιχτά «μέτωπα» όπως η συστηματική κλοπή καυσίμων από τα αποθέματα της εταιρείας, η διανομή δωρεάν εισιτηρίων ως πολιτική εξυπηρέτηση και οι συχνές επιδρομές συμμοριών που έκλεβαν χαλκό.
Σχετικά με το τελευταίο ο κ. Θεοφανόπουλος δήλωσε: «Ήταν αδύνατο να διασφαλίσουμε 2.500 χιλιόμετρα σιδηροτροχιών χωρίς οργανωμένο σχέδιο από την αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες». Και τόνισε ότι «το πρόβλημα παραμένει. Ακόμη και αν τοποθετούνταν ένα σύγχρονο σύστημα σηματοδότησης στις ράγες, θα κατέληγε να κλαπεί».