Μία «πράσινη» απάντηση στο τσιμέντο των μεγαλουπόλεων που συνεισφέρει στην αύξηση των πλημμυρικών φαινομένων, την οποία υιοθετούν όλο και περισσότερες χώρες του εξωτερικού, αποτελούν οι κήποι της βροχής.
Όπως γράφει στο ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ της ΠΕΣΕΔΕ ο Δασολόγος- Περιβαλλοντολόγος τ. Δ/ντης Πρασίνου, Μ. Καπάνταης, πόλεις των ΗΠΑ και το Σίδνεϊ της Αυστραλίας, το Σάο Πάολο και το Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία προχωράνε σε τέτοιες λύσεις που συμβάλουν ουσιαστικά στις υποδομές των πόλεων έναντι του αντίκτυπου της κλιματικής αλλαγής.
Όπως εξηγεί ο κ. Καπάνταης, κήποι βροχής είναι ανοίγματα σε πεζοδρόμια, κυκλικούς κόμβους, κεντρικά παρτέρια, μέρη με μικρή κίνηση, τα οποία στεγανοποιούνται από σκυρόδεμα και εμποδίζουν τον κύκλο του νερού. Η πρόταση είναι να φυτευτούν με πράσινο αυτά τα σημεία, κάνοντας το έδαφος να εμφανιστεί ξανά στις αδιαπέραστες επιφάνειες της πόλης. Με αυτό τον τρόπο, η περίσσεια του νερού της βροχής θα περιοριστεί και θα επιστρέψει στο έδαφος, αποφεύγοντας όχι μόνο τις πλημμύρες, αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της πόλης της Νέας Υόρκης, περισσότερο από το 70% της πόλης καλύπτεται τώρα από τσιμέντο, μια αδιαπέραστη επιφάνεια, η οποία δημιουργεί τεράστιους όγκους νερού της βροχής που συσσωρεύονται στο αποχετευτικό σύστημα κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Η αύξηση της πράσινης υποδομής είναι μέρος της στρατηγικής της Νέας Υόρκης ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Το δημαρχείο έδωσε έναν χάρτη των χώρων όπου έχουν ήδη εφαρμοστεί οι κήποι και επίσης όπου θα χτιστούν οι νέοι. Εκτιμάται ότι αυτό το μέτρο θα αποτρέψει την είσοδο περίπου 2 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού στο αποχετευτικό σύστημα της πόλης.
Η Νέα Υόρκη άρχισε να χτίζει επιπλέον 5.000 κήπους βροχής, οι οποίοι σχεδιάστηκαν ειδικά για τις γειτονιές του Μπρούκλιν, του Μπρονξ και του Κουίνς. Τα έργα, που ανακοινώθηκαν από τον δήμαρχο, αποτελούν μέρος του προγράμματος Πράσινης υποδομής (Green Infrastructure) της πόλης και θα προστεθούν σε περισσότερους από 4.000 υπάρχοντες κήπους βροχής. Ως αποτέλεσμα, η Νέα Υόρκη θα έχει συνολικά περισσότερους από 9.000 κήπους βροχής στα πεζοδρόμια της, συμβάλλοντας στη μείωση των πλημμυρών και στη μείωση των υπερχείλισης των καταιγίδων.
«Χρησιμοποιούμε όλους τους πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας για να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά μέτωπο», δήλωσε ο δήμαρχος Μπλάζιο. «Διπλασιάζουμε το μέγεθος του μεγαλύτερου προγράμματος πράσινης υποδομής της χώρας, δημιουργώντας πράσινες οάσεις στις γειτονιές μας και προστατεύοντας τις υδάτινες οδούς, μας για όλους τους Νεοϋορκέζους».
Οι κήποι βροχής θα είναι χτισμένοι στα πεζοδρόμια της πόλης και δε θα έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια θέσεων στάθμευσης. Είναι παρόμοιες κατασκευές με τα κοινά παρτέρια των δέντρων, εκτός από το ότι διαφέρουν σε μέγεθος, έχουν κοψίματα που επιτρέπουν στο νερό της βροχής να ρέει και να ξεχειλίζει και είναι σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να δέχονται περίπου 10 m3 νερό (το καθένα) κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Οι κήποι βροχής έχουν σχεδιαστεί έτσι, ώστε όλο το νερό της βροχής να απορροφάται σε λιγότερο από 48 ώρες.
Ζέστη, πλημμύρες και ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος, αυτές οι διαταραχές είναι λίγο πολύ γνωστές για τους κατοίκους του Σάο Πάολο που θα μπορούσαν να λυθούν με ένα απλό μέτρο: Με τους κήπους της βροχής. Δύο αρχιτέκτονες που ζουν στη Mooca, ο Thiago Moliani και ο Lucas Chiconi, δημιούργησαν ένα έργο για την εγκατάσταση αυτών των κήπων σε τρία συγκεκριμένα και υποβαθμισμένα σημεία σε μια γειτονιά - στην οποία η περιοχή αυτή έχει τη μικρότερη πράσινη κάλυψη για τους κατοίκους της πόλης του Σάο Πάολο. Εκτός από την έλλειψη χώρων πρασίνου, αυτή η περιοχή έχει τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος στο Σάο Πάολο: υπάρχουν 17 θάνατοι για κάθε 10 χιλιάδες κατοίκους.
Σύμφωνα με τις μελέτες των Moliani και Chiconi, ένας κήπος 150 μ² θα μπορούσε να συγκρατήσει 30.000 λίτρα νερού. «Σε μια μέρα με πολύ δυνατή βροχή, το νερό καταλήγει να μπαίνει μέσα στα σπίτια. Η εφαρμογή αυτής της κατασκευής, θα βοηθήσει επίσης πολύ σε αυτές τις μικρές πλημμύρες που συμβαίνουν στη γειτονιά», εξηγεί ο Μολιάνι και συνεχίζει λέγοντας πώς «οι κήποι βροχής θα χρησιμεύσουν για την αποκατάσταση του πράσινου στη γειτονιά, εκτός από τη συμβολή στην απορρόφηση του νερού και τον έλεγχο της θερμοκρασίας, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής των κατοίκων».