Η έκπληξη του Θ. Σκυλακάκη, το βάρος του τουρισμού και οι περιπέτειες της α' κατοικίας

14 Απρ 2020 06:30

Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.

Δεν πίστευε στα μάτια του ο υφυπουργός Δημοσιονομικής Πολιτικής Θόδωρος Σκυλακάκης, όταν διάβασε την αναφορά των τραπεζών ότι μόλις το 10% των επιχειρήσεων έκανε χρήση της δυνατότητας αναστολής πληρωμών επιταγών. Και δεν υπερβάλω καθόλου: ο κ. Σκυλακάκης τηλεφώνησε στις τράπεζες, προκειμένου να ζητήσει να του αποστείλουν τα σωστά στοιχεία, καθώς το 10% το απέδωσε με βεβαιότητα λάθος. Περιττό να υπογραμμίσω τον ενθουσιασμό του όταν οι τράπεζες του τόνισαν ότι κανένα λάθος δεν είχε γίνει.
Η ευχάριστη έκπληξη των επιταγών δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις λειτουργούν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, μακριά από ευκαιριακές λογικές.
Ο τουρισμός είχε αποτελέσει τον «από μηχανής θεό» στη μεγάλη οικονομική και δημοσιονομική κρίση, που λίγο έλειψε να οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρωζώνης. Η άνθηση του τουρισμού έφερε στη χώρα πολύτιμο συνάλλαγμα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία δίνοντας μια μεγάλη ανάσα στην οικονομία: τα εκατομμύρια τουριστών έδωσαν ζωή σε χιλιάδες επιχειρήσεις, δημιούργησαν πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας ενώ τόνωσαν ακόμα και την αγορά ακινήτων, καθώς δεν ήταν λίγοι οι ξένοι επισκέπτες που αποφάσισαν να αποκτήσουν ακίνητο στη χώρα μας.
Ωστόσο, αυτή τη φορά, στην υγειονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε, ο τουρισμός μπορεί να αποδειχθεί το μεγάλο βαρίδι που θα μας οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου βύθιση –λόγω της μεγάλης εξάρτησης της οικονομίας από τον ευρύτερο τομέα του τουρισμού. Και αυτό γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια κατασπαταλήσαμε το χρόνο αδιαφορώντας για την προσέλκυση επενδύσεων, την εκκίνηση μεγάλων έργων ή την επίλυση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Βήματα, που αν είχαν γίνει, η χώρα θα μπορούσε να έχει σημαντικά μεγαλύτερες αντοχές στη διαχείριση της κρίσης.
Επιπλέον ένα διόλου ευκαταφρόνητο τμήμα της τουριστικής βιομηχανίας ήταν μη καταγεγραμμένο, rooms to let σε νησιά και άλλους προορισμούς, εστιατόρια, μικρά μαγαζιά, αδήλωτοι εργαζόμενοι που έβγαζαν τα προς το ζειν. Όλο αυτό το κομμάτι, που ζούσε κάτω από τα ραντάρ της επίσημης οικονομίας, θα δοκιμαστεί σκληρά, καθώς όχι μόνο κινδυνεύει να χάσει το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος, με το οποίο έβγαζε όλο το χρόνο, αλλά να μην μπορέσει να επωφεληθεί από τα κρατικά μέτρα στήριξης.
Ή μήπως όχι;
Φοβάμαι ότι η υπόθεση κρατική βοήθεια κινδυνεύει να εκτροχιαστεί, αν δεν έχει εκτροχιαστεί ήδη, σε μια κατάσταση «δώσε και σε μένα μπάρμπα». Χθες ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας άφησε ανοιχτό να δοθεί επίδομα επιβράβευσης στους αστυνομικούς, να υπάρξει μέριμνα για τα ενοίκια των φοιτητών αλλά και για τους «αόρατους» εργαζόμενους που δεν τους «βλέπει» η Εργάνη. Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τι εννοεί ο κύριος υπουργός με τον χαρακτηρισμό «αόρατους» εργαζόμενους, ελπίζω μόνο να μην εννοεί τη «μαύρη» εργασία και την παραοικονομία.
Διότι αν είναι να μαζεύουμε λεφτά από το μικρό κομμάτι της οικονομίας που παράγει, πληρώνει εισφορές και φόρους, για να τα δίνουμε σε όσους δεν έχουν πληρώσει μισό ευρώ άμεσων φόρων και απασχολούν εργαζόμενους χωρίς να τους ασφαλίζουν, τότε η προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα δε θα αργήσει και δεν θα είναι διόλου ευχάριστη.
Η κύρια πρόκληση της υγειονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε είναι η γρήγορη και αποτελεσματική επανεκκίνηση της οικονομίας, κάτι που δεν μπορεί να γίνει με επιδόματα.
Scriptor: Το πιο πιθανό, αυτή τη στιγμή, σε ό,τι αφορά την παράταση του ισχύοντος πλαισίου προστασίας των υπερχρεωμένων νοικοκυριών (γνωστό ως νόμος Κατσέλη) είναι ένα δίμηνο - τρίμηνο. Ο λόγος; Στις Βρυξέλλες κρίνουν ως απαράδεκτες τις απανωτές καθυστερήσεις της Ελλάδας στη θεσμοθέτηση ενός σύγχρονου νόμου πτώχευσης των ιδιωτών. Από το δεύτερο μνημόνιο πήγε στο τρίτο και, επειδή πέρασε ο καιρός και τελείωνε κι αυτό, δέχτηκαν να το εγγράψουμε ως μια από τις πιο σημαντικές μεταμνημονιακές δεσμεύσεις. Στο μεταξύ προχώρησαν -κι αυτές με μεγάλη καθυστέρηση- οι υπόλοιπες ρυθμίσεις/προετοιμασίες για την αντιμετώπιση του άγους των «κόκκινων δανείων», που αποτελούν βαρίδι στα πόδια των τραπεζών.
Τι μας λένε: αν δεν αντιμετωπίσετε το πρόβλημα, οι τράπεζές σας δεν θα είναι σε θέση να κάνουν τη δουλειά τους. Που σημαίνει ότι δεν θα μπορούν να χρηματοδοτήσουν την επανεκκίνηση της οικονομίας και, ακόμη σπουδαιότερο, την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης στην περίοδο 2021 - 2022. Επομένως, η πλημμυρίδα ρευστότητας που αποφάσισε η ΕΚΤ δεν θα φτάσει ποτέ στην ελληνική οικονομία. Κινδυνεύουμε δηλαδή, στο όνομα της -πολύ σημαντικής- προστασίας της α' κατοικίας, να χάσουμε τη μοναδική ευκαιρία που μας προσφέρθηκε με την κατάργηση των εμποδίων επιλεξιμότητας των ελληνικών ομολόγων για ΟΛΟΚΛΗΡΗ τη νομισματική χρηματοδότηση (QE).
Κι όλα αυτά όταν στην Φρανκφούρτη θεωρούν βέβαιο (όπως άλλωστε πιστεύουν και οι εν Αθήναις διοικήσεις των τραπεζών) ότι η νέα γενιά «κόκκινων» μπορεί γρήγορα να φτάσει στο 10% των π.Κ. (πρό κρίσης) εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Αν συμβεί (και) αυτό, θα κινδυνεύσει άμεσα το σύστημα.
Η στήλη θα απέχει, λόγω των εορτών, τις επόμενες ημέρες, και θα επανέλθει την Τρίτη μετά το Πάσχα. Καλές γιορτές, Καλή Ανάσταση και γρήγορη επανεκκίνηση.