- Με το ημερολόγιο στο χέρι βρίσκονται επιχειρήσεις και τράπεζες προσπαθώντας να μετρήσουν τις επιπτώσεις του lockdown στην οικονομία, τη λειτουργία τους και κυρίως τις ταμειακές αντοχές. Ο επιχειρηματικός κόσμος προσπαθεί να καταλάβει μέχρι πότε αντέχει την τεράστια αυτή διαταραχή και οι πάντες συμφωνούν ότι τα χρονικά περιθώρια είναι μικρά, καθώς οι επιπτώσεις είναι εκθετικές.
- Και μπορεί η κυβέρνηση να έχει λάβει πολλά σημαντικά μέτρα, τα οποία απαντούν σε πολλά προβλήματα (μισθοδοσία, φορολογικά, χρηματοοικονομικές δαπάνες αλλά και γενικά έξοδα -μείωση ενοικίου) όμως τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις είναι πολύ περισσότερα και πολυπλοκότερα.
- Και πολύ καλά κάνει η κυβέρνηση και προσανατολίζεται στην υιοθέτηση μιας πιο αυστηρής στάσης έναντι των άσκοπων μετακινήσεων, ωστόσο, παράλληλα πρέπει να δώσει βάρος πώς θα διευκολύνει της μετακινήσεις που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας. Τα εργοτάξια πρέπει να δουλεύουν, τα μηχανήματα να συντηρούνται και να εκσυγχρονίζονται, οι πρώτες ύλες (όπως και οι βοηθητικές) να μετακινούνται γρήγορα.
- «Κέρδη μετά φόρων από συνεχιζόμενες δραστηριότητες του Ομίλου ύψους 484 εκατ. το 2019 (65 εκατ. το 2018)», τονίζονταν στους τίτλους της ανακοίνωσης της Εθνικής Τράπεζας για τα αποτελέσματα του 2019. Στις συνεχιζόμενες δραστηριότητες περιλαμβάνονταν και τα έσοδα από χρηματοοικονομικές πράξεις, τα οποία ασφαλώς αποτελούν συνεχιζόμενη δραστηριότητα (όχι πάντα κερδοφόρα βέβαια), που όμως το 2019 περιλάμβαναν μη επαναλαμβανόμενα κέρδη συνολικού ύψους 302 εκατ. ευρώ από την συμφωνία ανταλλαγής επιτοκίων με Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου (65 εκατ.), την πώληση του ξενοδοχείου “Grand Hotel” (30 εκατ.) και κρατικών ομολόγων (207 εκατ.).
- Παρακάτω στην ανακοίνωση, πολύ διακριτικά γίνονταν μια αναφορά σε μη επαναλαμβανόμενες ζημιές ύψους 403 εκατ. ευρώ (πρόβλεψη για την Εθνική Ασφαλιστική), οι οποίες μαζί με το κόστος του ΛΕΠΕΤΕ (-90 εκατ.) και της εθελούσιας (-136 εκατ.) μετατρέπουν τα «Κέρδη μετά φόρων από συνεχιζόμενες δραστηριότητες» σε ζημιές ύψους 255 εκατ. ευρώ, ζημιές που η διοίκηση της τράπεζας δεν καταδέχθηκε να αναφέρει σε κανένα σημείο της ανακοίνωσης! Μόνο στους πίνακες, και υπό την προϋπόθεση ότι κάποιος είναι εφοδιασμένος με μεγεθυντικό φακό για να διαβάσει τις υποσημειώσεις.
- Για την ακρίβεια οι ζημιές στο τέταρτο τρίμηνο ήταν 633 εκατ. ευρώ.
- Για να δούμε το θέμα και από μια άλλη οπτική, φανταστείτε μια εισηγμένη εταιρία μεσαίας κεφαλαιοποίησης να έβγαζε μια ανακοίνωση με τίτλο «σημαντική βελτίωση κερδοφορίας και κέρδη μετά φόρων από συνεχιζόμενες δραστηριότητες 100 εκατ. ευρώ» και παρακάτω, στα ψιλά γράμματα, να ανέφερε μια ζημία 100 εκατ. από την τάδε δραστηριότητα που διακόπηκε και λίγο παρακάτω άλλα 150 εκατ. ζημιές και στην ανακοίνωση να μην αναφέρονταν πουθενά ότι η χρήση ολοκληρώθηκε με ζημιές ύψους 50 εκατ.! Έ, αν συνέβαινε ποτέ κάτι τέτοιο ίσως και να είχαμε την δυναμική παρέμβαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς!
- Επιστρέφοντας στην Εθνική, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η «σημαντική βελτίωση της κερδοφορίας» το 2019 (δηλαδή οι ζημιές ύψους 255 εκατ. ευρώ) ήταν μια επίδοση που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την απλόχερη κρατική βοήθεια, αποτέλεσμα της στενής, ιστορικά, σχέσης Εθνικής – Κράτους. Το γκουβέρνο για να θυμηθούμε τον Μποδοσάκη. Αν δεν ήταν και το γκουβέρνο η εικόνα για τα αποτελέσματα της ΕΤΕ θα ήταν ακόμα πιο αρνητική.
- Ένα παράδειγμα είναι η συμφωνία για τη μετατροπή του Titlos σε απλά και ωραία κρατικά ομόλογα. Μόνο το α’ τρίμηνο του 2020, τα πρόσθετα κέρδη από αυτά τα ομόλογα έφθασαν τα 300 εκατ. ευρώ για την τράπεζα, ενώ το συνολικό «μαξιλάρι» κεφαλαίου που έχει δημιουργήσει χάρη σε αυτά τα κέρδη φθάνει τα 800 εκατ. ευρώ, δηλαδή μια προσθήκη περίπου 2% στο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας -αυτός ήταν ο υπολογισμός αναλύτριας που επιβεβαιώθηκε από τη διοίκηση της τράπεζας στο χθεσινό conference call. Αν είχε κρατήσει στο χαρτοφυλάκιό της η Εθνική το Titlos, δηλαδή τα τιτλοποιημένα, παλιά swaps κυβέρνησης – Goldman Sachs, όχι μόνο δεν θα έβλεπε ούτε σε όνειρο τέτοια κέρδη, αλλά θα έγραφε συνεχώς ζημιές, τουλάχιστον όσο τα επιτόκια του ευρώ παραμένουν τόσο χαμηλά. Ευτυχώς, το υπουργείο Οικονομικών φρόντισε άλλη μια φορά την τράπεζα.
- Οι διευκολύνσεις από το γκουβέρνο, όμως, δεν τελειώνουν εδώ. Όπως είπε χθες ο διευθύνων σύμβουλος Παύλος Μυλωνάς στην ενημέρωση των αναλυτών, με νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Εργασίας, που ψηφίστηκε μέσα στον Μάρτιο, δόθηκε τέλος και στο έπος (saga) του ΛΕΠΕΤΕ. Η ρύθμιση του υπουργείου Εργασίας, το οποίο έσπευσε να νομοθετήσει πριν εκδοθούν αποφάσεις για το θέμα των συντάξεων από τον Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας, επιτρέπει στην Εθνική να περιορίσει για τα επόμενα, πολλά χρόνια τη δική της επιβάρυνση στα 35 – 40 εκατ. ευρώ το χρόνο, δηλαδή ακριβώς όσα είχε προβλέψει και η τράπεζα στο επιχειρησιακό της σχέδιο.
- Και δεν είναι μόνο η Εθνική. Γενικώς, υπάρχει μια τάση κοπτορραπτικής στα αποτελέσματα. Όταν τα πράγματα πάνε καλά, πολλές εισηγμένες πανηγυρίζουν για τα επιτεύγματα, ενώ όταν τα νούμερα δεν είναι καλά τονίζονται τα όποια θετικά σημεία, ενώ τα προβλήματα εξοβελίζονται σε υποσημειώσεις και πίνακες και οι πανηγυρισμοί συνεχίζονται. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα πρέπει να δει το θέμα αναλυτικά, καθώς στις οργανωμένες αγορές δεν μπορεί ο καθένας να δηλώνει, και μάλιστα τα ετήσια αποτελέσματα, όπως του είναι πιο βολικό.
Η κοπτορραπτική... Β’ Εθνικής της Εθνικής Τράπεζας και η αγωνία των επιχειρήσεων
Ο Επίμονος Κηπουρός σκαλίζει, ψάχνει και αναζητά ενδιαφέροντα σημεία από τον κόσμο των επιχειρήσεων, των αγορών, της οικονομίας και της πολιτικής.