Με …ξαναζεσταμένο φαγητό μοιάζει ο «χάρτης» των μεγάλων έργων στα οποία προσδοκά ο κατασκευαστικός κλάδος για το 2020. Έργα, τα οποία βρίσκονται στο στάδιο της έναρξης επί χρόνια περιλαμβάνονται για ακόμα μια χρονιά στο «μενού» του κλάδου, με τις ελπίδες αυτή τη φορά να είναι ίσως λίγο μεγαλύτερες, δεδομένου ότι πλέον έχει υπογραφεί και η σχετική τροπολογία, με την οποία θα μπορούν να προχωρούν διαγωνισμοί, χωρίς συνεχείς προσφυγές για τον αποκλεισμό από αυτούς των εταιρειών που συμμετείχαν στο «καρτέλ» των κατασκευών.
Σε κάθε περίπτωση, οι εταιρείες του κλάδου ευελπιστούν στην συμβασιοποίηση έργων αξίας άνω των 2,5 δισ. ευρώ το 2020, με το 90% αυτών να αφορά διαγωνισμούς που έχουν προκηρυχθεί είτε το 2019, είτε ακόμα πιο πίσω. Για παράδειγμα, ο διαγωνισμός για την νέα γραμμή 4 του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας, προκηρύχθηκε το 2018 και ανάδοχος δεν υπάρχει ακόμα.
Βέβαια, ακόμα κι αν υπάρξει σύντομα «λευκός καπνός» για το έργο των 1,8 δις ευρώ, το οποίο θα προσφέρει μεγάλη ώθηση σε όποια κοινοπραξία το αναλάβει, ουδείς μπορεί να προβλέψει πόσος χρόνος θα απαιτηθεί ακόμα έως ότου ξεκινήσουν οι εργασίες. Σύμφωνα με φορείς της αγοράς, όποιο σχήμα μείνει εκτός νυμφώνος, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να διεκδικήσει το έργο μέσω δικαστικών προσφυγών. Υπενθυμίζεται ότι το έργο διεκδικούν πλέον οι Άκτωρ-Ansaldo-Hitachi-Rail Italy και Άβαξ-Ghella-Alstom, μετά τον αποκλεισμό των σχημάτων στα οποία συμμετείχαν οι ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και Μυτιληναίος αντίστοιχα.
Εντός του Ιανουαρίου θα πρέπει να αναμένονται και ανακοινώσεις από το υπ. Υποδομών, αναφορικά με την τύχη ενός ακόμα εμβληματικού έργου, του Βόρειου Οδικού Άξονα της Κρήτης (ΒΟΑΚ), προϋπολογισμού της τάξεως των 1,5 δις ευρώ. Μπορεί η προηγούμενη κυβέρνηση να προκήρυξε τον διαγωνισμό του μεγαλύτερου μέρους του έργου πριν από σχεδόν 18 μήνες, πλην όμως, όπως είχαν προειδοποιήσει και φορείς του κλάδου, οι μελέτες και η γενικότερη προετοιμασία απαιτούσαν πολλούς μήνες ακόμα, έως ότου υπάρξει η απαιτούμενη ωρίμανση για να προχωρήσει ακόμα και ο διαγωνισμός, κάτι που φάνηκε στην πράξη. Με την εκλογή δε της νέας κυβέρνησης, υπήρξε «πάγωμα» των σχετικών διαδικασιών, έως ότου αποφασιστεί το νέο μοντέλο υλοποίησης του έργου και βρεθεί ο τρόπος χρηματοδότησης αυτού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ΒΟΑΚ είναι πολύ πιθανό να συνδεθεί με τον νέο διαγωνισμό για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης της Αττικής Οδού. Δηλαδή, όποιος αναλάβει τον «χρυσό» οδικό άξονα, θα πρέπει να συμβάλει χρηματοδοτικά και για την κατασκευή και λειτουργία του ΒΟΑΚ, που εκ των πραγμάτων είναι λιγότερο εμπορικός και ως εκ τούτου, δυσκολότερο να χρηματοδοτηθεί.
Ο εν λόγω διαγωνισμός βρίσκεται στα σπάργανα και σίγουρα θα απασχολήσει τον κλάδο το 2020, εν όψει και της ολοκλήρωσης της υφιστάμενης σύμβασης της Αττικής Οδού το 2024. Ερωτηματικό βέβαια αποτελούν τα έργα για τις περίφημες επεκτάσεις της Αττικής Οδού, ύψους της τάξεως του 1 δις ευρώ και το κατά πόσο θα ενταχθούν και αυτά στο «πακέτο» της σύμβασης εκμετάλλευσης του υφιστάμενου άξονα (και του μελλοντικού ΒΟΑΚ).
Εξελίξεις θα πρέπει να αναμένονται επίσης και σε ένα ακόμα πολύπαθο έργο, αυτό του άξονα Πάτρας - Πύργου, όπου και στην περίπτωση αυτή, παρότι μάλιστα υπάρχουν υπογεγραμμένες συμβάσεις για το 60-70% του έργου, επιχειρείται κι εδώ ένας πλήρης ανασχεδιασμός του τρόπου κατασκευής του, ώστε από οκτώ επιμέρους εργολαβίες το έργο να επιστρέψει στο μοντέλο του ενιαίου άξονα, ο οποίος μάλιστα επιχειρείται να ενταχθεί στην Ολυμπία Οδό, οι μέτοχοι της οποίας (πλην της γερμανικής Hochtief) θα αναλάβουν την χρηματοδότηση μέρους της κατασκευής του (περίπου το 30%) και θα έχουν και την παραχώρηση εκμετάλλευσης.
Σύμφωνα με στελέχη του κλάδου, το πιθανότερο είναι όλη αυτή η διαδικασία να απαιτήσει πάνω από δύο χρόνια, έως ότου τελεσφορήσει κι αυτό εφόσον δεν υπάρξει δικαστικές ανατροπές, δεδομένου ότι τουλάχιστον ένας εκ των υφιστάμενων αναδόχων, η ιταλική GD Infrastrutture έχει δημοσιοποιήσει την πρόθεσή της να προσφύγει στη δικαιοσύνη.
Σημαντικές προσδοκίες τρέφει όμως ο κλάδος και για τα έργα ΣΔΙΤ, καθώς το 2020 θα προχωρήσει τόσο ο διαγωνισμός του Πανεπιστημίου Κρήτης για την κατασκευή νέων φοιτητικών εστιών, ύψους άνω των 200 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, όπως ανέφερε στις αρχές της εβδομάδας και ο υπ. Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, κ. Κ. Χατζηδάκης, εντός του 2020 σχεδιάζεται η δημοπράτηση 17 Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ, συνολικού προϋπολογισμού άνω των 400 εκατ. ευρώ. Οι συγκεκριμένες Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων αφορούν τις περιοχές: Δυτική Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλος, Λαμία, Βόρειος Έβρος, Λέσβος, Χαλκίδα, Λάρισα, Ηράκλειο, Αγρίνιο, Σητεία, Χερσόνησος, Μύκονος, Φωκίδα, Άνδρος, Τήνος, Κεφαλονιά.
Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει περιθώριο για άλλο χαμένο χρόνο, μιας και οι κατασκευές και δη ο τομέας των δημοσίων έργων, εξακολουθεί να αποτελεί «παραφωνία» στην μέχρι στιγμής προσπάθεια της νέας κυβέρνησης, να επιταχύνει την παραγωγή έργου και να κινητοποιήσει κεφάλαια. Από αυτήν την άποψη, το 2020 θα αποτελέσει κομβικό έτος.
Ακολουθήστε το Business Daily στο Google news 
