Εξελίξεις αναμένονται μέσα στο επόμενο διάστημα για το πρώτο έργο υπόγειας αποθήκευσης CO2 στη χώρα που θα αξιοποιήσει εκ νέου το κοίτασμα του Πρίνου και θα δώσει λύση σε ενεργοβόρες βιομηχανίες και θα συμβάλει στις προσπάθειες για την προστασία του περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, με απόφασή της η ΕΔΕΥΕΠ στις 29 Σεπτεμβρίου παραχωρεί την άδεια για τους επόμενους 22 μήνες στην Energean που είναι ο operator του κοιτάσματος να διερευνήσει την περιοχή ως πιθανή για την πραγματοποίηση του έργου της υπόγειας αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα. Παράλληλα, η εταιρεία μέσα στον Οκτώβριο αναμένει τα αποτελέσματα της μελέτης της Halliburton που αξιολογεί το δυναμικό αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (Carbon Storage) στη Λεκάνη του Πρίνου, στην Καβάλα. Με βάση τα αποτελέσματα αυτά, θα μπορεί και η εταιρεία να αποφασίσει αν και πώς θα προχωρήσει στο έργο.
Στις εκτιμήσεις πάντως που έχει η εταιρεία – πριν από τα οριστικά δεδομένα που θα προκύψουν – είναι ότι η δυνατότητα αποθήκευσης θα μπορούσε να φθάνει έως και του 50% των εκπεμπόμενων από την εγχώρια βιομηχανία ρύπων για ένα διάστημα 20 ετών. Εφόσον τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα που έχει η εταιρεία και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες «τρέξουν» γρήγορα η υπόγεια αυτή αποθήκη θα μπορούσε να είναι έτοιμη να υποδεχτεί φορτία ήδη από τα τέλη του 2025. Στο μεταξύ, έχει ήδη εκδηλωθεί ενδιαφέρον από ενεργεργοβόρες βιομηχανίες της χώρας καθώς η δυνατότητα δέσμευσης και μεταφοράς των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε υπόγεια απόθήκη θα μείωνε το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα και θα είχε και σημαντικό οικονομικό όφελος για τις εταιρείες, ειδικά την ώρα που οι τιμές των δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων αυξάνονται διαρκώς.
Υπενθυμίζεται πως τα έργα αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα έχουν λάβει το πράσινο φως από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ενώ το κόστος του έργου στον Πρίνο εκτιμάται στα 390 εκατ. ευρώ.
Η αποθήκευση CO2 είναι μια τεχνολογία μετριασμού της κλιματικής αλλαγής, καθώς επιτρέπει τη μείωση των εκπομπών CO2και πρόκειται να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το CCS περιλαμβάνει διαδικασία τριών σταδίων: δέσμευση CO2 από βιομηχανικές δραστηριότητες όπως η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η παραγωγή τσιμέντου, χάλυβα και αλουμινίου, πετροχημικών, κ.α., μεταφορά του δεσμευμένου CO2 μέσω πλοίου ή αγωγού σε καθορισμένη περιοχή αποθήκευσης και τη μόνιμη αποθήκευση του CO2 σε συγκεκριμένους γεωλογικούς σχηματισμούς. Οι τεχνολογίες CCS μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν την απομάκρυνση του υπάρχοντος CO2 από την ατμόσφαιρα.
Μονάδες γεωλογικής αποθήκευσης CO2 μικρής κλίμακας «τρέχουν» ήδη εδώ και δεκαετίες ενώ στην Ευρώπη υπάρχουν ήδη δύο εν λειτουργεία στη Βόρεια θάλασσα και τη θάλασσα του Μπάρεντς. Παράλληλα, στη Νορβηγία βρίσκεται σε στάδιο κατασκευής ένα project μεγάλης κλίμακας για υπόγεια αποθήκευση CO2. Στο πρώτο στάδιο, η δέσμευση CO2 θα γίνεται από τσιμεντοβιομηχανία κοντά στο Όσλο, στη συνέχεια θα μεταφέρεται στη Δυτική ακτή της Νορβηγίας, και από εκεί με υποθαλάσσιο αγωγό στην υπόγεια αποθήκη στη Βόρεια Θάλασσα. Το επόμενο βήμα είναι ότι θα αποθηκεύονται επίσης εκπομπές από μονάδα ηλεκτροπαραγωγής και τηλεθέρμανσης, από αποτέφρωση αστικών απορριμμάτων του Όσλο, και στη συνέχεια θα δοθεί η δυνατότητα για δέσμευση.